Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Pląsy dla Papieża

W centrum Bielska-Białej, 17 maja o godz. 17 z balkonu Zamku Sułkowskich wybrzmiał hejnał – znak do rozpoczęcia zabawy pod hasłem: „Bielsko-Biała tańczy dla Jana Pawła II”. Bielszczanie uczcili tak 95. rocznicę urodzin Papieża z Wadowic i 20. rocznicę jego pielgrzymki na Podbeskidzie

Niedziela bielsko-żywiecka 22/2015, str. 1

[ TEMATY ]

zabawa

MR

Tańczono dla Ojca Świętego

Tańczono dla Ojca Świętego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pierwszym tańcem, który zainaugurował czas pląsów, był polonez. Tuż po nim ok. 100 osób bawiło się przy muzyce nurtu chrześcijańskiego. W trakcie spotkania zaprezentowane zostało archiwalne, kilkuminutowe przemówienie Jana Pawła II do młodych. „Wypłyń na głębię, zawierz Chrystusowi, pokonaj słabość i zniechęcenie i na nowo wypłyń na głębię. Odkryj głębię własnego ducha, wnikaj w głębię świata. Przyjmij Słowo Chrystusa, zaufaj Mu i podejmij swą życiową misję. Nie lękaj się!” – wołał Papież.

W imprezie dedykowanej św. Janowi Pawłowi II uczestniczyli m.in. członkowie różnych grup i stowarzyszeń religijnych, siostry zakonne oraz uczniowie Katolickiego Towarzystwa Kulturalnego (KTK). – Wzięliśmy ze sobą prawie 20 osób, ale w przyszłym roku, obiecuję, że będzie lepiej. Mimo że o tej inicjatywie dowiedzieliśmy się stosunkowo niedawno, to z radością do niej przystąpiliśmy. Za sobą mamy zarówno pływanie dla Jana Pawła II, jak i taniec dla niego – powiedziała Beata Markowicz, dyrektor KTK, która ze swoimi uczniami brylowała w tanecznym korowodzie.

Za nową formułę uczczenia największego Wadowiczanina odpowiadało diecezjalne Duszpasterstwo Młodzieży, ruch Lednica 2000 oraz Stowarzyszenie Forum Edukacyjne. – Jestem zaangażowana w ruch Lednicy. To od kierującego nim dominikanina, o. Jana Góry wyszła ta taneczna inicjatywa. Ja z kolei postanowiłam przenieść ją do Bielska-Białej, co udało się dzięki współpracy z s. Teresą Biłyk, która ma tu swoje Stowarzyszenie Forum Edukacyjne – powiedziała wodzirej Monika Bunach. Dzięki jej zaangażowaniu Bielsko-Biała wpisała się w poczet miast takich, jak Kraków, Wrocław, Poznań czy Warszawa, które tańcem upamiętniły rocznicę urodzin św. Jana Pawła II.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2015-05-28 10:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tańce, hulanki, swawole

Niedziela warszawska 6/2015, str. 1

[ TEMATY ]

karnawał

zabawa

Archiwum PM

Cristoteki ściągają co roku kilkuset młodych ludzi

Cristoteki ściągają co roku kilkuset młodych ludzi

Bawić się można, a nawet trzeba, bo karnawał zobowiązuje. Coraz więcej wspólnot organizuje bale karnawałowe. Odbywają się domach parafialnych, klasztornych, wynajętych salach. Bez alkoholu

Organizatorzy imprez karnawałowych po chrześcijańsku podkreślają ich rolę przy integracji wspólnoty. Odbywają się na trzeźwo, ale i tak są tańce, hulanki swawole. Ich uczestnicy uważają, że alkohol nie jest im do niczego potrzebny. W parafii Zesłania Ducha Świętego na Żoliborzu 14 lutego na zabawie spotkają się dorośli, konkretnie małżeństwa.

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas do księży: Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą

2024-04-20 08:50

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

archidiecezja katowicka

Karol Porwich/Niedziela

Śpiący i półsenni nikogo nie obudzą, a nieprzekonani nikogo nie przekonają! ‒ pisze do księży abp Adrian Galbas. Metropolita katowicki wystosował List do Księży z okazji Światowego Dnia Modlitwy o Powołania. Ten przypada w najbliższą niedzielę (21 kwietnia).

W liście hierarcha zwraca uwagę na orędzie papieża Franciszka. Przypomniał, że „bycie pielgrzymami nadziei i budowniczymi pokoju oznacza budowanie swojego życia na skale zmartwychwstania Chrystusa”, a naszym ostatecznym celem jest „spotkanie z Chrystusem i radość życia w braterstwie ze sobą na wieczność.” ‒ To ostateczne powołanie musimy antycypować każdego dnia: relacja miłości z Bogiem i z naszymi braćmi oraz siostrami zaczyna się już teraz, aby urzeczywistnić marzenie Boga, marzenie o jedności, pokoju i braterstwie ‒ wskazuje. Zachęca, za Ojcem Świętym, by nikt nie czuł się wykluczony z tego powołania!

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję