2016-09-28 08:34
Tadeusz Szyma
Niedziela Ogólnopolska 40/2016, str. 48
Niedziela Ogólnopolska 40/2016, str. 48
Na obwolucie okazałego albumu Karoliny Ściegienny: „Verbis volant, ars manent”, z polskim podtytułem: „Słowa ulatują, sztuka zostaje”, widnieje zdjęcie dziewczęcej głowy wymodelowanej w latach 40. minionego wieku rękami wybitnego rzeźbiarza Stanisława Popławskiego. To cenna pamiątka, którą pozostawił swej uczennicy ówczesny profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Piękny, nie tylko artystycznie, rzeźbiarski portret wymownie koresponduje z zamieszczonymi w albumie zdjęciami głównej, można powiedzieć, autorki tej publikacji, zrobionymi w późniejszych momentach jej życia. Najnowsze z nich sięgają bardzo sędziwego już wieku.
Jest doprawdy godne uznania, a nawet podziwu, że ponad 90-letnia artystka zdobyła się na tak obszerne i wielostronne zbilansowanie swojego życiowego dorobku w różnych dziedzinach twórczości plastycznej. Pomogło jej w tym wydatnie, jako bezinteresowny mecenas i wydawca, Stowarzyszenie Przyjaciół „Gaude Mater”. Są tu sfotografowane jej rzeźby, płaskorzeźby i medale, reprodukcje rysunków i malarskich obrazów, portretów i pejzaży, a także przedstawień symbolicznych oraz mozaik i witraży. Słowa, które ulatują, też są tu zapisane, bo przecież także „scripta manent”! Przypominają one czytelnikom pierwszych kilkudziesięciu stron tego albumu minione koleje życia i twórczości nestorki częstochowskich artystów plastyków. Najpierw jej dom rodzinny i litewskie parantele, potem studia i poszukiwania twórcze, małżeństwo z zasłużonym częstochowskim architektem i malarzem Włodzimierzem Ściegiennym, krąg przyjaciół oraz nagrody i odznaczenia za osiągnięcia na niwie sztuki.
Reklama
Oglądana teraz – w perspektywie kilkudziesięciu lat, które przeminęły od czasu jej studiów pod kierunkiem profesorów Stanisława Popławskieg i Xawerego Dunikowskiego – sztuka ta okazuje się bardzo różnorodna i zmieniająca się w czasie. Jest świadectwem poszukiwań własnego stylu i oddziaływań XX-wiecznych nurtów artystycznych. Na uwagę zasługuje jednak jej rys szczególnie wyrazisty i trwały, jakim jest obecność motywów sakralnych. Nie tylko w projektach witraży, lecz właściwie na wszystkich, tak różnych przecież, polach jej aktywności plastycznej.
Gdy zamyka się ten album, trudno nie pomyśleć o dobrze spożytkowanych talentach i twórczo przeżytym, pięknie spełniającym się wciąż życiu autorki reprodukowanych prac. I jeśli w jednym czy w drugim przypadku chciałoby się z nią podyskutować o konkretnych rozwiązaniach, np. kolorystycznych czy kompozycyjnych, pospierać o malarską formę niektórych przedstawień zamieszczonych w tym albumie, to może to tylko świadczyć o jej ciągłej żywotności artystycznej. O niespożytej energii twórczej, okazywanej z iście młodzieńczą determinacją i śmiałością w stosunku do własnego, potraktowanego z pietyzmem, dorobku i do swoich twórczych poszukiwań sprzed lat.
Karolina Ściegienny, „Verbis volant, ars manent – Słowa ulatują, sztuka zostaje”, Stowarzyszenie Przyjaciół „Gaude Mater” w Częstochowie, 2016.
