2019-10-29 12:48

Artur Grabowski
Edycja legnicka 44/2019, str. 6-7

Św. Jan Paweł II to święty bliski sercu każdego Polaka. Swoim życiem pokazał, że świętość jest drogą każdego z nas. W roku 40. rocznicy pierwszej pielgrzymki Papieża Polaka do Ojczyzny olszyńska wspólnota parafialna uroczyście świętowała obchody Dnia Papieskiego, którego centralnym punktem było wprowadzenie relikwii krwi św. Jana Pawła II do kościoła parafialnego w Olszynie

Uroczystości papieskie zainaugurowała akademia o św. Janie Pawle II w Gminnym Ośrodku Kultury, którą przygotowali uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 1 w Olszynie. 11 września br. uczniowie klas VII i VIII wystawili sztukę, której tematem była historia nastolatki Kamili, zaintrygowanej słowami Jana Pawła II. Bohaterka zmieniła swą hierarchię wartości, czyniąc z polskiego Papieża swój życiowy autorytet. Przedstawienie obejrzeli zaproszeni goście oraz uczniowie starszych klas szkół podstawowych. Z zadumą i wzruszeniem śledzili przemianę głównej bohaterki, poznając jednocześnie historię życia Jana Pawła II i zgłębiając sens jego najważniejszych przesłań. Spektakl nagrodzono gromkimi brawami. Jako szczególne wyróżnienie dla jego twórców należy przyjąć słowa uznania wypowiedziane przez ks. prob. Bogusława Wolańskiego i dyr. Grażynę Petruch.

Ważnym punktem tego spotkania było otwarcie wystawy Instytutu Pamięci Narodowej o wizycie Jana Pawła II we Wrocławiu w 1983 r. oraz ekspozycji pamiątek, wśród których można było zobaczyć m.in. różaniec ofiarowany przez świętego Papieża ks. Bogusławowi Wolańskiemu podczas wizyty apostolskiej w Legnicy 2 czerwca 1997 r., a także Mszał papieski, z którego Ojciec Święty sprawował Eucharystię podczas tej pamiętnej pielgrzymki.

W przeddzień wprowadzenia relikwii olszynianie zgromadzili się przy Matce Bożej Fatimskiej, polecając jej orędownictwu sprawy Kościoła i świata, a także swoje osobiste intencje podczas wieczornej Mszy św. i różańcowej procesji ze świecami i figurą maryjną.

Jednak najważniejszym punktem obchodów była niedzielna Suma parafialna, podczas której uroczyście wprowadzone zostały do świątyni relikwie krwi św. Jana Pawła II. Eucharystii przewodniczył ks. prał. Wiesław Migdał, emerytowany proboszcz parafii św. Maksymiliana Kolbego w Lubinie. Nie mogło w tym szczególnym dniu zabraknąć przedstawicieli samorządu województwa dolnośląskiego, a także samorządu gminy Olszyna. W procesji wejścia rodzina państwa Magdaleny, Krzysztofa, Jagody, Cypriana i Klary Błaszczyk, w asyście Matek Żywego Różańca i Bractwa św. Józefa, niosła relikwiarz, w którym umieszczone zostały relikwie, które w marcu br. na ręce księdza proboszcza przekazał kard. Stanisław Dziwisz, wieloletni sekretarz świętego Papieża. Po okadzeniu ołtarza i relikwii reprezentanci olszynian przypomnieli sylwetkę św. Jana Pawła II, prosząc zarazem księdza prałata o przewodniczenie uroczystej Liturgii. Niedzielna Eucharystia była świętem całej wspólnoty olszyńskiego Kościoła. Zjednoczeni w duchu, wpatrzeni w przykład świętości św. Jana Pawła II od miesięcy parafianie z Olszyny przygotowywali się do tego wyjątkowego dnia przez katechezę, homilie i naukę śpiewu pieśni. W homilii ks. prał. Migdał przypomniał najważniejsze momenty posługi papieskiej, wskazując na realizowanie się w niej szczególnego Bożego zamysłu. Jak wspominał – to także patron pojednania, które jest warunkiem wcielania ewangelicznego przesłania w życie poszczególnych ludzi i społeczeństw.

Kulminacyjnym momentem uroczystości było powierzenie parafii św. Janowi Pawłowi II, którego w imieniu całej wspólnoty dokonali ksiądz proboszcz, Maria i Stanisław Cybulscy ze Stowarzyszenia Rodzin Katolickich oraz Teresa Dudkiewicz-Kozań z Parafialnego Zespołu Caritas. Po modlitwie zawierzenia ks. prał. Migdał pobłogosławił największy dzwon, zawieszony na wieży parafialnego kościoła, który od tej pory nosi imię „Jan Paweł II”, wzywa do modlitwy i ogłasza najważniejsze wydarzenia w historii Kościoła, Polski i świata.

Po Liturgii każdy mógł oddać cześć św. Janowi Pawłowi II przez ucałowanie relikwii, a jako pamiątkę tego dnia otrzymywał okolicznościowy obrazek z modlitwą w intencji małżeństw i rodzin, przygotowany specjalnie na tę okazję.

Postać św. Jana Pawła II jako orędownika wolności w swoim programie słowno-muzycznym zaprezentował również Zespół Artystyczny Żołnierzy Rezerwy „Rota” ze Złotoryi.

Ostatnim punktem obchodów była modlitwa różańcowa i Eucharystia na olszyńskim cmentarzu w kaplicy św. Jana Pawła II, gdzie ks. prob. Bogusław Wolański przypomniał „Świadectwo” Stanisława kard. Dziwisza, a szczególnie moment odchodzenia Papieża do domu Ojca.

Św. Jan Paweł II towarzyszył olszynianom przez cały tydzień, a wierni oddawali cześć relikwiom. Teraz święty Papież Polak będzie towarzyszył parafianom z Olszyny w nabożeństwie za małżeństwa i rodziny, stając się orędownikiem w ich codziennych sprawach.

2019-12-02 15:38

Salve NET

Czekamy na Pana Jezusa. Jakieś sprytne dziecko zauważyło, że przecież Pan Jezus jest cały czas w Kościele: i w tabernakulum, i jak ksiądz mówi kazanie. I jak ksiądz czyta Ewangelię, to czyta słowo Chrystusa. Chrystus jest obecny. Jak to więc jest, że my czekamy na kogoś, kto jest obecny? To jest wielka tajemnica, że Bóg jest i Bóg przychodzi - mówi ks. Piotr Pawlukiewicz.

Zapraszamy na pierwszy odcinek rekolekcji ks. Piotra, kolejne będą ukazywały się w każdy poniedziałek adwentu.

2019-12-05 18:22

Krzysztof Bronk /vaticannews / Praga (KAI)

Jedną z przyczyn skandali seksualnych w Kościele jest osłabienie prawa kanonicznego, które w przeszłości funkcjonowało bardziej precyzyjnie i bezwzględnie – uważa kard. Dominik Duka, prymas Czech. Podkreśla on, że w przeszłości biskup nie miał trudności z rozwiązywaniem takich problemów. Kiedy na przykład okazywało się, że ktoś jest homoseksualistą – mówi kard. Duka - to natychmiast trzeba go było wydalić. Potem jednak w czasach rewolucji seksualnej i soboru wszystko to stało się bardziej dyskusyjne. Twierdzono, że nie można karać człowieka za to, na co nie ma wpływu. Było większe otwarcie, pozostawała tylko spowiedź i nikt sobie z tym nie radził – wspomina 77-letni kard. Duka. Podkreśla on, że przełom wprowadził dopiero Jan Paweł II, który w pewnym momencie jasno powiedział „dość”, położył kres tej fałszywej tolerancji i wskazał na potrzebę współpracy z policją i sądownictwem.

Skandale seksualne to jeden z tematów obszernej rozmowy pomiędzy kard. Duką i czołowym czeskim reżyserem filmowym Jiřím Strachem, opublikowanej w miesięczniu Xantypa. Arcybiskup Pragi przypomina, że jeśli chodzi o wykorzystywanie nieletnich, to w czeskim Kościele wciąż są to przypadki marginalne. Od 1990 r. tylko w dziesięciu sprawach zapadły wyroki. Jiří Strach pyta się również o uwidaczniające się coraz bardziej rozbicie czeskiego Kościoła. Kluczową rolę odgrywa tu postać praskiego kapłana Tomáša Halíka, który publicznie krytykuje kard. Dukę i skupia wokół własnej osoby jego przeciwników. „Gdyby ktoś na planie filmowym przez cały czas mówił mi, że wszystko, co robię jest złe i nieustannie rzucał mi kłody pod nogi, to moim świętym prawem reżysera byłoby go wyrzucić. Czy arcybiskup Pragi nie może tego zrobić?” – pyta czeski reżyser. „Nie mogę sobie na to pozwolić i nawet nie chcę – odpowiada kard. Duka. Jeśli łączy cię z kimś kawał wspólnego życia, dużo z nim przeżyjesz, współpracujesz, to potem nie jest tak łatwo powiedzieć: zejdź mi z oczu!”.

Zdaniem arcybiskupa Pragi dzielenie Kościoła na dwa obozy świadczy o nieumiejętności prowadzenia dialogu, o brakach w postawie demokratycznej. Problemem dzisiejszego społeczeństwa jest straszna nienawiść. Jeśli ktoś mi nie pasuje, to wszystko będę robił przeciwko niemu. Jeśli nie wybraliście mojego kandydata, to nie będę z wami współpracował. Pod tym względem, zauważa kard. Duka, doszło do strasznego upolitycznienia życia społecznego, kulturalnego i religijnego.

Arcybiskup Pragi odniósł się również do stawianego mu często zarzutu, że za bardzo przyjaźni się czeskimi prezydentami. Przyznał, że z Milošem Zemanem zna się od dawna, wie dużo o jego życiu osobistym i problemach. „Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie utrzymujemy przyjacielskich relacji, choć niekiedy się nie zgadzamy” – powiedział Prymas Czech. Z Václavem Klausem odbył wiele dyskusji, również na tematy religijne. „Wzajemnie się szanujemy i w wielu sprawach się rozumiemy” – potwierdza kard. Duka. Sięgając natomiast do przyjaźni z Václavem Havlem, przypomina, że zawiązała się ona w komunistycznym więzieniu. Przywołuje też swe ostatnie spotkanie z byłym prezydentem, kiedy to w słowach na pożegnanie, Havel, który przez całe życie deklarował się jako agnostyk, przyznał się jednak do wiary w Boga. „Jaroslavie – mówił Vaclav Havel, zwracając się do kard. Duki, jego cywilnym, więziennym, a nie zakonnym imieniem – przecież to wiemy, On istnieje!”