Reklama

Franciszek

Dwa oblicza Jezusa Miłosiernego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Obraz Jezusa Miłosiernego namalowany według wskazań św. Siostry Faustyny jest dziś najbardziej rozpowszechnionym wizerunkiem Chrystusa na kuli ziemskiej. Na świecie znane są jego dwie wersje: wileńska – autorstwa Eugeniusza Kazimirowskiego i krakowska – Adolfa Hyły. Bardziej popularny jest ten drugi, mimo że pierwszy był jedynym płótnem Jezusa Miłosiernego, które widziała na własne oczy s. Faustyna Kowalska.

Jak do tego doszło? Żeby to zrozumieć, musimy się cofnąć do 22 lutego 1931 r., kiedy to mistyczka w klasztorze w Płocku doświadczyła niezwykłego objawienia. Tak opisała to w swym „Dzienniczku”: „Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. (...) Po chwili powiedział mi Jezus: «Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie. Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu, na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały»”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Po tym wydarzeniu mistyczka sama próbowała namalować postać Chrystusa, którą oglądała podczas wizji, jednak nie potrafiła tego. Sytuacja zmieniła się, gdy w maju 1933 r. Siostra Faustyna przybyła do Wilna, gdzie spotkała swego spowiednika i kierownika duchowego – ks. Michała Sopoćkę. Dopiero on pomógł jej spełnić wolę Jezusa zawartą w objawieniu z Płocka. Tak wspominał to sam kapłan: „Wiedziony raczej ciekawością, jaki to będzie obraz, niż wiarą w prawdziwość widzeń Siostry Faustyny, postanowiłem przystąpić do namalowania tego obrazu. Porozumiałem się z mieszkającym w jednym ze mną domu artystą malarzem Eugeniuszem Kazimirowskim, który się podjął za pewną sumę malowania, oraz z siostrą przełożoną, która zezwoliła Siostrze Faustynie dwa razy na tydzień przychodzić do malarza, by wskazać, jaki to ma być ten obraz”.

Kazimirowski malował obraz od stycznia do czerwca 1934 r. w swojej pracowni, która znajdowała się w kapelanii sióstr wizytek na wileńskiej Rossie. Mieszkał tam również ks. Michał Sopoćko, który pozował malarzowi do obrazu jako Chrystus. Odwiedzała go tam Siostra Faustyna wraz z przełożoną, m. Ireną Krzyżanowską, by udzielać artyście dokładnych informacji, jak powinien wyglądać wizerunek.

Po raz pierwszy obraz został zaprezentowany publicznie podczas Triduum Paschalnego w 1935 r. Później znalazł się w wileńskim kościele św. Michała, gdzie ks. Sopoćko był rektorem. W roku 1948, gdy władze sowieckie zamknęły świątynię, płótno trafiło na strych wileńskiego kościoła Ducha Świętego, a stamtąd w 1956 r. – za sprawą ks. Józefa Grasewicza – zawędrowało do małego wiejskiego kościółka w Nowej Rudzie niedaleko Grodna na Białorusi. Dopiero w 1986 r. obraz został potajemnie wywieziony do Wilna, gdzie rok później zawisł w kościele Ducha Świętego.

Tak więc przez niemal pół wieku wizerunek pędzla Kazimirowskiego pozostawał w Związku Sowieckim, za „żelazną kurtyną”, nieznany i niedostępny dla większości wiernych. W tym czasie w Polsce i na świecie popularność zdobywał inny obraz – autorstwa Adolfa Hyły. Był to malarz, który w czasie II wojny światowej zgłosił się do klasztoru w Łagiewnikach i zaproponował namalowanie płótna do kaplicy sióstr jako wotum za ocalenie od śmierci swej rodziny. Ks. Józef Andrasz (spowiednik i kierownik duchowy w latach 1936-38) poprosił wówczas artystę, by stworzył wizerunek Jezusa Miłosiernego. Jedyną wskazówką, jak miał wyglądać Chrystus na obrazie, był opis Jego postaci pozostawiony w „Dzienniczku” zmarłej zakonnicy. Opierając się na tym, Hyła między listopadem 1942 r. a marcem 1943 r. namalował swój obraz, który po wojnie stał się ikoną kultu Miłosierdzia Bożego.

W odróżnieniu od niego płótno Kazimirowskiego musiało czekać aż do upadku Związku Sowieckiego, by jego istnienie zaczęło docierać do świadomości wiernych. W 2005 r. na polecenie kard. Juozasa Bačkisa zostało ono przeniesione z kościoła Ducha Świętego do kościoła Trójcy Świętej w Wilnie, gdzie powstało sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Znajduje się tam do dziś. To właśnie ten obraz zostanie wystawiony na widok publiczny na placu Katedralnym w Wilnie podczas najbliższej wrześniowej pielgrzymki apostolskiej Franciszka na Litwę.

2018-09-19 10:25

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ksiądz Polakiem Roku na Litwie

Niedziela Ogólnopolska 26/2021, str. 24-25

[ TEMATY ]

ksiądz

Litwa

Krzysztof Tadej

Ks. prał. Wojciech Górlicki odbierze nagrodę „Polak Roku” 4 lipca w domu kultury Polskiej w Wilnie

Ks. prał. Wojciech Górlicki odbierze nagrodę „Polak Roku” 4 lipca w domu kultury Polskiej w Wilnie

Ksiądz Wojciech Górlicki uważa, że towarzyszenie ludziom w ich problemach i kłopotach, ale również w radościach i sukcesach to dziś podstawa kapłańskiej służby. Ksiądz powinien być ojcem duchowym dla osób, które spotyka na swojej drodze.

Krzysztof Tadej: Powołanie do kapłaństwa odkrył Ksiądz w... żeńskim klasztorze. Ks. Wojciech Górlicki: Stało się to rok przed maturą, gdy byłem ministrantem. Znajomy ksiądz – obecny metropolita częstochowski abp Wacław Depo zaproponował mi wyjazd do klasztoru Urszulanek Szarych w Pniewach. Ksiądz Wacław dostał zaproszenie na śluby wieczyste sióstr, a później chciał odwiedzić znajomych. Wyruszyliśmy z naszych rodzinnych Starachowic „maluchem”. W czasie podróży rozmawialiśmy m.in. o sprawach wiary. W Pniewach ks. Wacław miał wiele spotkań, a ja, dużo czasu dla siebie. Ponieważ nie znałem tam nikogo, wiele chwil, czasem długich, spędzałem w kościele. Właśnie trwały tam rekolekcje, które prowadził znany duszpasterz środowisk twórczych, aktor, ks. Kazimierz Orzechowski. Posłuchałem rekolekcji, a później długo się modliłem. I wówczas przyszła myśl, żebym został księdzem. W tym klasztorze rzeczywiście nastąpił przełomowy moment. Chwila olśnienia, która zdecydowała o całym moim życiu. Jak wracaliśmy, to już wiedziałem, że Bóg powołuje mnie do kapłaństwa.
CZYTAJ DALEJ

Premier: o północy ze środy na czwartek otwieramy przejścia graniczne z Białorusią

2025-09-23 14:28

[ TEMATY ]

granica

granica polsko‑białoruska

Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych

Od 12 września wszystkie przejścia graniczne z Białorusią są zamknięte do odwołania. Zawieszenie ruchu granicznego z Republiką Białorusi obowiązuje w obu kierunkach – wyjazdu z Polski na Białoruś i wjazdu do naszego kraju. Przed posiedzeniem Rady Ministrów premier Donald Tusk zapowiedział ponowne ich otwarcie.

– Chciałem państwa poinformować o podjęciu decyzji wraz z ministrem spraw wewnętrznych i administracji, który wyda (...) za chwilę stosowne rozporządzenie o ponownym otwarciu przejść granicznych, kolejowych i drogowych, tych, które zostały zamknięte w związku z manewrami Zapad – poinformował premier Tusk na początku posiedzenia rządu.
CZYTAJ DALEJ

Mjanma: biskup zaniepokojony nasilającą się przemocą wobec ludności cywilnej

2025-09-23 16:53

[ TEMATY ]

biskup

przemoc

Mjanma

ludność cywilna

Adobe Stock

Wojsko

Wojsko

Biskup diecezji Pyay w stanie Rakhine w zachodniej części Mjanmy, Peter Tin Wai, wyraził głębokie zaniepokojenie liczbą ofiar konfliktu między Armią Arakan (AA) a juntą wojskową. „Niewinni cywile są uwięzieni między dwiema walczącymi armiami” - poinformowała watykańska agencja misyjna Fides, powołując się na bp Wai.

Mjanma poważnie cierpi z powodu trwających konfliktów między różnymi grupami - głównie lokalnymi milicjami, które powstały w celu obrony społeczności wiejskich lub dzielnic miejskich przed przemocą wojskową w następstwie zamachu stanu z 1 lutego 2021 r. Ostatnio junta wojskowa zintensyfikowała ataki na Armię Etniczną Arakan, która kontroluje większość stanu Rakhine na zachodzie kraju - w tym 14 z 17 gmin.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję