Stół przybrany złotą wstążką,
gałązkami baź wierzbowych.
Za oknami pachnie łąką.
Kogut zapiał na dzień dobry.
Na obrusie wśród kraszanek
dary ziemi pachną słodko.
Wielkanocny lśni baranek,
poświęcony łzą radosną.
Przeżegnany stół rozkwita
ręką matki utrudzoną.
Rozgościła się modlitwa.
Jeszcze słychać echo dzwonów.
Nagle żywy Chrystus stanął
pośród ludzkiej samotności.
Chorągiewkę miał rozwianą
i podawał Chleb wieczności.
Pomóż w rozwoju naszego portalu