Na temat tej miejscowości w XIX w. tak pisano: "Krzepczów, wieś, folwark, osada młyńska, osada włościańska, gmina Grabica, parafia Krzepczów (...) Leży o 15 wiorst od Piotrkowa na północny-zachód.
Posiada kościół parafialny murowany z XVIII w., erygowany w 1526 r. przez arcybiskupa Łaskiego; przedtem Krzepczów do parafii Drużbice należał. Obecny kościół wznieśli w latach 1725-50 proboszczowie Inczewski,
Strzelecki i Lagierkiewicz (...) Parafia Krzepczów, dekanat piotrkowski, 2968 dusz (z kaplicą w Grabicy)". Według źródeł kościelnych, Krzepczów był wsią szlachecką, gniazdem rodzinnym Krzepczowskich.
Parafia w tej miejscowości została erygowana 8 sierpnia 1526 r. przy istniejącym już kościele św. Wojciecha. Kościół ten wystawiony około 1520 r. z fundacji Krzepczowskich był świątynią drewnianą, konstrukcji
zrębowej. Do roku 1526 był kościołem filialnym parafii w Drużbicach. Przetrwał do 1602 r. W latach 1601-02 familia Krzepczowskich wystawiła następny, drewniany kościół św. Wojciecha, który posiadał cztery
ołtarze. W 1725 r. świątynia ta uległa częściowemu spaleniu. Po odbudowie dokonanej przez ówczesnego proboszcza - ks. Marcina Inczewskiego, przetrwała do 1760 r. Obecny, trzeci w historii tutejszej parafii
kościół św. Wojciecha Biskupa i Męczennika, wybudowano w latach 1720-50. Jest to świątynia murowana w stylu barokowym, gruntownie odnawiana w latach 1822, 1844, 1902 oraz 1960. Została konsekrowana 26
lipca 1903 r. przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego. W tym kościele, od południa przy nawie znajduje się kaplica św. Anny, a od zachodu - chór muzyczny nad kruchtą. Do zabytków sztuki
stanowiących własność parafii należą: ołtarz główny barokowy pochodzący z kościoła Pijarów w Piotrkowie z obrazem św. Weroniki, Ukrzyżowanym Jezusem i figurą Matki Bożej Bolesnej; ołtarz boczny lewy pochodzący
z nieistniejącego już kościoła Franciszkanów w Piotrkowie z obrazem św. Antoniego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy; ołtarz boczny prawy z 1901 r. z obrazem św. Jadwigi i św. Wojciecha. Zabytkiem jest
także obraz św. Anny, ambona z rzeźbą Mojżesza oraz figurka Chrystusa Zmartwychwstałego. We wsi Grabica istnieje kaplica Świętych Piotra i Pawła. Jest to budowla drewniana, wystawiona w latach 1945-46
na miejscu poprzedniej z XVIII w., zniszczonej przez okupanta w 1941 r. Przy kościele parafialnym odnotowano istnienie Bractwa św. Anny (zał. w 1639 r.), Miłosierdzia (1529 r.), Żywego Różańca i III Zakonu
św. Franciszka. Tutejsza parafia należy do dekanatu krzepczowskiego. Jej proboszczem jest ks. Antoni Kamiński.
Stephen Chow Sau-yan, biskup Hongkongu w drodze na kongregację
„Wybór papieża z Azji dałby potężny zastrzyk dla chrześcijan i katolików żyjących na tym kontynencie, co by jednocześnie uszczęśliwiło niektóre azjatyckie kraje, ale niekoniecznie wszystkie” - powiedział ks. Remigiusz Kurowski. Pallotyn, filozof i poeta od 2012 r. prowadzący duszpasterstwo wspólnoty francuskiej w Hongkongu w rozmowie z KAI podkreślił, że papież przede wszystkim powinien być gwarantem jedności Kościoła: "Tak jak Pan Jezus mówił do Piotra i apostołów, aby byli jednością i nią promieniowali. Musi być papieżem, który będzie jednoczył. Nie ważne, czy będzie to Azjata. Afrykańczyk, Europejczyk, czy Amerykanin".
Ks. Kurowski pytany, czy widzi kardynała z Azji na papieskiej stolicy powiedział: „Wybór papieża z Azji dałby zastrzyk dla chrześcijan i katolików żyjących na tym kontynencie, co by jednocześnie uszczęśliwiło niektóre azjatyckie kraje, ale niekoniecznie wszystkie. Każdy kij ma dwa końce. Z jednej strony mogłoby to przyczynić się do rozwoju duchowości, praktyk religijnych, pielgrzymek, pogłębienia życia chrześcijańskiego oraz rozwoju charytatywnej działalności Kościoła. Na pewno papież z Azji przyczyniłby się to wzrostu powołań kapłańskich. Bez wątpienia wpłynęłoby to też na poprawę sytuacji finansowej azjatyckiego Kościoła. Ale z drugiej strony mogłoby to wywołać również efekt negatywny w formie jakiejś podejrzliwości i niechęci wśród niektórych państw azjatyckich, że Kościół mógłby się stać zbyt silny i tym samym zagrażać ich interesom.
Zastąpienie imienia chrzcielnego papieskim zakorzeniło się na przestrzeni wieków w historii Kościoła jako pierwsza decyzja, którą podejmuje nowowybrany papież. I choć w pierwszym tysiącleciu niewielu papieży posługiwało się innym, niż chrzcielne, imieniem, to tradycje tej zmiany sięgają początków chrześcijaństwa i opisanej na kartach Ewangelii sceny, w której Jezus zmienił imię swojego pierwszego przyszłego następcy, apostoła Szymona na imię Piotr.
„Jeśli nie pojadę ja, na pewno pojedzie Jan XXIV” - tymi słowami Papież Franciszek odpowiedział na pytanie o możliwość podróży apostolskiej do Wietnamu, które zadał mu jeden z dziennikarzy, podczas konferencji prasowej w samolocie, 4 września 2023 r., w drodze powrotnej z Mongolii. I choć dziś powraca pytanie o to, czy takie właśnie imię wybierze kolejny następca św. Piotra, faktem pozostaje, że będzie to jego osobista decyzja.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
