"W ośrodku Jeevodaya przebywa i mieszka obecnie około 400 osób, w większości są to dzieci chore na trąd i sieroty pozostawione po śmierci pacjentek. Jest tu przedszkole, szkoła i szpital. Sercem Jeevodaya jest kościół, modlą się w nim wszyscy: katolicy, muzułmanie i hinduiści. Ostatnio przyszedł Ganesh, 21 letni chłopak, który wcześniej był leczony nie wiadomo gdzie, ale na pewno w niewłaściwy sposób. Jest wychudzony, ma opuchnięte dłonie, stopy i twarz. I bardzo smutne oczy; on wie, że skończyło się dla niego normalne życie" - lek. med. Magdalena Rojek.

Ośrodek dla trędowatych w Jeevodaya położony jest w centralnej części Indii i niemal sąsiaduje on z państwowym centrum leczenia trądu, w którym chorych można policzyć na palcach "bo ponoć w Indiach trąd już zwalczono", a przejawy choroby są jedynie śladowe. Założycielem ośrodka był polski pallotyn o. Adam Wiśniewski, a kiedy zmarł przed trzynastu laty, jego obowiązki przejęła pani dr Helena Pyz, która odwiedzając na wiosnę Polskę, zaproponowała młodej absolwentce medycyny Magdzie Rojek pracę wolontariuszki w ośrodku. Po mozolnej, na szczęście zakończonej sukcesem, zbiórce funduszy na wyjazd i potrzeby ośrodka, młoda lekarka udała się pod koniec października do Indii. Lubelska wolontariuszka wywodząca się z szeregów Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i Lubelskiego Centrum Wolontariatu w dniu swego wyjazdu nie ukrywała strachu i niepewności tego, co na nią czeka w Indiach, jednak z wielkim przekonaniem podkreślała: "Wykształciłam się na lekarza i zawsze chciałam pomagać ludziom - teraz mam szansę".

Jeevodaya jako jeden z nielicznych, jeżeli nie jako jedyny ośrodek, umożliwia chorym nie tylko w miarę możliwe ale także normalne życie. Źródłem utrzymania tak dużego ośrodka są darowizny pochodzące ze zbiórek przeprowadzanych wśród Polonii w USA, Europie i oczywiście w Polsce. Sekretariaty Jeevodaya działają w Krakowie i Warszawie, gdzie zawsze można złożyć "wdowi grosz" na pomoc ponad 35. 000 ludziom, objętym leczeniem i opieką przez ośrodek. Od kilku lat także Lublin dołączył do - niestety wciąż za małej - liczby miast wspierających na różne sposoby Jeevodaya. Lubelską promotorką pomocy ośrodkowi jest pani dr Elżbieta Krukowska z KUL. To jej zaangażowanie zaszczepiło w młodych studentach KUL-u chęć pomocy trędowatym. Wielu mieszkańców Lublina kojarzy bardzo celnie zbiórkę na Jeevodaja z kiermaszem ciast, organizowanym od kilku lat przez duszpasterską grupę pomocy potrzebującym, na czele której stały wówczas studentki KUL Monika Wójcik i Ewa Ćwir. Pomysł okazał się "zaraźliwy" i w ślad za lubelskim KSM poszło kilka miejskich parafii organizujących corocznie zbiórkę ofiar na liczne potrzeby ośrodka w Jeevodaya.

W roku bieżącym taka zbiórka została przeprowadzona w postaci wielkiej loterii przy kościele rektoralnym Świętego Ducha w Lublinie. W dniach od 28 stycznia do 2 lutego br. członkowie Koła Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży przy Świętym Duchu zapraszali wszystkich chętnych na loterię, której los można było kupić za symboliczne 2 złote. Jak podkreśla jedna z organizatorek akcji Magda Bień, wszystkie loteryjne fanty były darami lubelskich sklepów i hipermarketów, a ich różnorodność i wartość była bardzo różna. W bardzo dużej liczbie ok. pięciuset fantów znalazły się popularne pluszaki, płyty kompaktowe, kasety i bardzo wiele innych zabawnych, a niekiedy cennych drobiazgów. Finał akcji pomocy dla Jeevodaja nastąpił w piątek w święto Ofiarowania Pańskiego; organizatorom udało się zebrać 1880 zł.

Chorzy potrzebujący naszej pomocy w Jeevodaja, oprócz tak bardzo potrzebnych na działalność ośrodka pieniędzy, otrzymali od organizatorów przedsięwzięcia i jego uczestników jeszcze jeden wielki dar w postaci swojej pamięci i zatroskania. W tych przejawach pamięci o chorych na trąd i pracujących wśród nich naszych rodaków dostrzec można ewangeliczną posługę drugiemu człowiekowi, który z ufnością puka w często twarde drzwi ludzkiego serca, mając nadzieję na pomoc i modlitewną pamięć.