Reklama

Niedziela Przemyska

Patrz w serce i miej serce

Archidiecezja przemyska pragnie duchowo włączyć się poprzez dziewięciodniową nowennę w akt zawierzenia Bożemu Sercu naszej ojczyzny.

Niedziela przemyska 22/2021, str. IV

[ TEMATY ]

Najświętsze Serce Pana Jezusa

Honorowa Straż Najświętszego Serca Pana Jezusa

W trakcie nowenny będzie czas na modlitwę adoracyjną

W trakcie nowenny będzie czas na modlitwę adoracyjną

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, 11 czerwca w Krakowie, w bazylice Ojców Jezuitów, Episkopat Polski w 100-lecie poświęcenia tejże bazyliki i 100-lecie oddania ojczyzny Sercu Jezusa, jakie miało miejsce na Małym Rynku w Krakowie w 1921 r., kolejny raz zawierzy Bożemu Sercu całą naszą ojczyznę. Jako diecezja przemyska, którą kierował przez wiele lat wielki czciciel Najświętszego Serca Jezusowego – św. bp Józef Sebastian Pelczar, chcemy duchowo włączyć się w to wielkie wydarzenie, podejmując dziewięciodniową nowennę. Hasłem przewodnim będą słowa: ,,Odnowić pamięć o Bożej Miłości i Miłosierdziu”.

Serce u źródła

Źródłem miłości i miłosierdzia jest otwarte Serce Jezusa. Nigdy o tym nie możemy zapomnieć. Wydaje się jednak, że obecne czasy i kontekst, w jakim znalazły się nasza ojczyzna i świat z powodu pandemii, ujawnił i pokazał w wyraźny sposób to, co powinno być istotą naszych duchowych wysiłków płynących z wiary i naszej miłości ku Sercu Bożemu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Otóż po pierwsze nowenna nasza będzie miała charakter dziękczynny, gdyż trzeba nam okazać wdzięczność za św. bp. Pelczara, za ukształtowanie naszej diecezji w duchu pobożności ukierunkowanej na Najświętsze Serce Jezusa, za tak liczne wspólnoty pielęgnujące nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, za tych wszystkich, którym wciąż drogie i bliskie są Godzina święta i pierwszy piątek miesiąca. Dziękujmy za ten bezmiar dobra, jakie rozlewa się wciąż w naszych sercach poprzez kult i pobożność skierowaną do Serca Bożego. Drugim elementem nowenny będzie wynagrodzenie. Widzimy bowiem, jak liczne są dziś nowe zagrożenia duchowe wynikające z obecnie wciąż trwającej pandemii. Widzimy, jak obnażyła ona słabość naszej wiary, małość naszej nadziei. Widzimy, jak trudno nam w tych czasach praktykować miłość Boga i bliźniego. Wielu od Boga odchodzi, wielu lekceważy sobie udział w niedzielnej Mszy św., praktykowanie codziennej modlitwy. Nawet panująca pandemia nie skłania wielu serc ludzkich do szukania bliskości Boga. Jakże aktualne jest wołanie Pana Jezusa o tych, którzy w swej gorliwości i pobożności będą miłością wynagradzać za siebie i za innych. Tak przygotowani poprzez dziękczynienie i wynagrodzenie na końcu naszej nowenny oddamy się Najświętszemu Sercu Jezusa.

Reklama

Dziękczynienie

Nowenna, jak wyżej powiedziano, będzie miała charakter dziękczynny, wynagradzający oraz charakter ufnej prośby złożonej w Bożym Sercu o przyjęcie Osoby Jezusa do naszego życia jako jedynego Pana i Króla.

Miłość i miłosierdzie Jezusa przynaglają nas, abyśmy żyjąc zakorzenieni w Sercu Bożym, będąc w Jego szkole, pamiętali o Jego słowach: ,,Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego Serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych”. Propozycja dziewięciodniowej nowenny, rekolekcji o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, konferencji i adoracji, czytanki czerwcowe to podjęcie pragnienia Jezusa z krzyża. Potem Jezus, wiedząc, że już wszystko się dokonało, aby wypełniło się Pismo, rzekł: ,,Pragnę” (J 19, 28). Centralna nowenna dziewięciodniowa przy całodobowym wystawionym Najświętszym Sakramencie odbędzie się w kościele św. Mikołaja w Jarosławskim Opactwie w dniach 2-10 czerwca.

Nowenna, o której mowa, w zamyśle naszej diecezji będzie zaczynała się Godzinkami o Najświętszym Sercu Pana Jezusa o godz. 6.30, następnie będzie Msza św. Drugi blok będzie się rozpoczynał o godz. 17.30 Litanią do Najświętszego Serca Pana Jezusa, następnie będzie Msza św., konferencja, adoracja Najświętszego Sakramentu, Różaniec z rozważaniami i Apel Jasnogórski. Dodatkowe punkty w czasie trwania nowenny z racji rekolekcji o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, to: Czwartek 3 czerwca – 18.30 Konferencja I; Piątek 4 czerwca – 10.00 Konferencja II, 11.00 Msza św. z homilią, 15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia i Konferencja III, 18.30 Konferencja IV; Sobota 5 czerwca – 10. 00 Konferencja V, 11.00 Msza św. z homilią, 15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia i Konferencja VI, 18.30 Konferencja VII; Niedziela 6 czerwca – 7.30 Msza św. z homilią, 9.00 Konferencja VIII, 10.00 Msza św. z homilią, 11.30 Msza św. z homilią.

Reklama

Nowenna będzie transmitowana we wszystkie dni za pośrednictwem archidiecezjalnego Radia Fara oraz za pomocą kamer, aby dać możliwość duchowego przeżycia ogółowi wiernych w diecezji i poza naszą diecezją. Jubileusz 100-lecia konsekracji bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie i poświęcenia naszej ojczyzny jest bowiem wydarzeniem historycznym i ma też wydźwięk wdzięczności za odzyskaną niepodległość.

W stronę Serca

W pragnieniu Jezusa z krzyża odnajdujemy zaproszenie do spojrzenia na Jego przebite Serce, które otwarte włócznią żołnierza nigdy się odtąd nie zamknęło na człowieka. W czasach, w których cierpimy coraz częściej na chorobę niepamięci na Bożą miłość i miłosierdzie, pragniemy w Sercu Jezusa na nowo złożyć wszelką nadzieję. W Sercu Bożym otwartym włócznią żołnierza dla naszego zbawienia odnajdujemy wciąż na nowo zaproszenie, byśmy się spotkali z miłością i miłosierdziem Pana Boga. Czy mogę pozostać obojętny na Jego pragnienie z krzyża? Co zrobię, by odpowiedzieć na Jego miłość i miłosierdzie? Dołóżmy wszelkich starań, aby poprzez nabożeństwa czerwcowe, nowennę i adorację oraz rekolekcje, duchowo przygotować się do ufnego i świadomego ponowienia aktu oddania naszej ojczyzny, rodzin i nas samych Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.

Więcej na stronie: http://nowenna.opactwo.pl/

2021-05-26 08:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich świętych...

To już ostatnie wezwanie Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. W naszych rozważaniach dobrnęliśmy do końca.

I właśnie dziś, przychodzi nam stanąć wobec szczególnego daru, jakim jest radość, bowiem w takim znaczeniu chcemy rozumieć słowo „rozkosz”. Nie mamy żadnych wątpliwości. Serce Jezusa jest źródłem radości wszystkich świętych: zarówno tych wyniesionych do chwały ołtarzy i tych, którzy w milczeniu żyją pośród nas, a o których może nawet nie wiemy. Świętość jest możliwa, jest realna, nie jest czymś, co przeminęło i stało się czymś nieaktualnym. Świętość jest powszechnym powołaniem. Każdy z nas, bez względu na stan w którym żyje, jest wezwany do świętości. Osiągnięcie tego wielkie celu jest możliwe za łaską Boga okazaną każdemu z nas. Bóg chce mieć nas wszystkich blisko siebie, że pomaga nam w naszych dążeniach. Zresztą, On sam nas prowadzi do świętości. Bóg dał nam swojego Syna Jezusa Chrystusa, który jest radością ludzi świętych. Ci, którzy są świętymi, zakochali się w Jezusie i zapisali swoje imiona na tablicy Jego Najświętszego Serca! To serce stało się dla świętych rozkoszą niepojętą, radością bez granic, której nikt i nic na ziemi nie wyrazi. Dla miłości Tego Najświętszego Serca, warto poświęcić wszystko.

CZYTAJ DALEJ

Święty Józef - oblubieniec Maryi

Niedziela podlaska 11/2002

[ TEMATY ]

św. Józef

Juan Simón Gutiérrez, ŚWIĘTA RODZINA

Św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, w kalendarzu liturgicznym Kościoła zajmuje miejsce specjalne, skoro jego wspomnienie Kościół obchodzi w sposób uroczysty. Miesiąc marzec jest w sposób szczególny poświęcony św. Józefowi. Jego święto obchodzimy 19 marca jako uroczystość. Bardzo pięknie wyrażają prawdę o św. Józefie niektóre pieśni: "Szczęśliwy, kto sobie patrona Józefa ma za Opiekuna. Niechaj się niczego nie boi, gdy św. Józef przy nim stoi Patronem...".

Hebrajskie imię Józef oznacza tyle, co "Bóg przydał". Św. Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Pomimo tego, że pochodził z takiego rodu, zarabiał na życie trudniąc się obróbką drewna. Mieszkał zapewne w Nazarecie. Nie był on według ciała ojcem Jezusa Chrystusa. Był nim jednak według żydowskiego prawa jako małżonek Maryi. Zaręczony z Maryją stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Postanowił wówczas dyskretnie się usunąć, ale po nadprzyrodzonej interwencji wziął do siebie Maryję, a potem jako prawdziwy Cień Najwyższego pokornie asystował w wielkich tajemnicach. Chociaż Maryja porodziła Pana Jezusa dziewiczo, to jednak według otoczenia św. Józef był uważany za Jego ojca. On to kierował w drodze do Betlejem, nadawał Dzieciątku imię, przedstawiał Je w świątyni jerozolimskiej i uciekając do Egiptu ocalił przed prześladowaniem króla Heroda. Widzimy jeszcze św. Józefa w czasie pielgrzymki z dwunastoletnim Jezusem do Jerozolimy na święto Paschy. Potem już się w Ewangelii nie pojawia. Niektórzy sądzą, że wkrótce potem zakończył życie w obecności Pana Jezusa i Najświętszej Maryi, na Ich rękach i miał uroczysty pogrzeb, bo w ich obecności. Może dlatego św. Józef jest uważany za szczególnego patrona dobrej śmierci.

Św. Józef był rzemieślnikiem, być może cieślą, co oznacza hebrajski wyraz charasz. Zajmował się pracą w drewnie, w metalu, w kamieniu. Wykonywał zatem narzędzie codziennego użytku, konieczne również w gospodarce rolnej. Jest rzeczą uderzającą, że w wydarzeniach z dziecięcych lat Pana Jezusa, św. Józef odgrywa znaczącą rolę. Jemu anioł wyjaśnia tajemnice wcielenia Syna Bożego, jemu poleca ucieczkę i powrót do Nazaretu po śmierci Heroda.

Na obrazach widzimy zwykle św. Józefa jako starca, by w ten sposób podkreślić prawdę o dziewiczym poczęciu Pana Jezusa. W rzeczywistości jednak św. Józef był młodzieńcem w pełni urody i sił. Pisarze podkreślają, że do tak wielkiej godności, opiekuna Pana Jezusa, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i żywiciela - głowy Najświętszej Rodziny, powołał Pan Bóg męża o niezwykłej cnocie. Dlatego słusznie stawiają oni św. Józefa na czele wszystkich świętych Pańskich, a Kościół obchodzi jego doroczną pamiątkę, pomimo Wielkiego Postu, jako uroczystość.

Szczególnym nabożeństwem do św. Józefa wyróżniała się św. Teresa z Avila. Z wielkim zaangażowaniem szerzyła ona kult św. Józefa słowem i pismem. Twierdziła, że o cokolwiek prosiła Pana Boga za przyczyną św. Józefa, zawsze to otrzymała. Jego też obrała za głównego patrona zreformowanego przez siebie zakonu karmelitańskiego. Za swojego patrona św. Józefa obrały sobie również Siostry Wizytki. Św. Jan Bosko, założył stowarzyszenie św. Józefa dla młodzieży rzemieślniczej. Papież bł. Jan XXIII, który na chrzcie św. otrzymał imię Józef, do kanonu Mszy św. (pierwsza modlitwa eucharystyczna) dołączył imię św. Józefa. W 1961 r. tenże Papież wydał list zalecający szczególne nabożeństwo do tegoż Orędownika.

Liturgiczne święto św. Józefa po raz pierwszy spotykamy w IV w. w pobliżu Jerozolimy w klasztorze św. Saby. Papież Sykstus IV w 1479 r. wprowadził to święto do mszału rzymskiego i brewiarza, a papież Grzegorz XV rozszerzył je na cały Kościół. W pierwszej połowie XIX w. przełożeni generalni 43 zakonów wystąpili do Stolicy Apostolskiej z prośbą o ustanowienie osobnego święta Opieki Świętego Józefa nad Kościołem Chrystusa. Papież bł. Pius IX przyczynił się do ich prośby i w 1847 r. ustanowił to święto. Natomiast papież św. Pius X podniósł je do rangi uroczystości. Papież Pius XII wprowadził na dzień 1 maja wspomnienie św. Józefa Robotnika. Papież Benedykt XV w 1919 r. do Mszy św., w której wspomina św. Józefa dołączył osobną o nim prefację. Pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie wydał papież Leon XIII. Wreszcie papież św. Pius X zatwierdził litanię do św. Józefa, do odmawiania publicznego. Są sanktuaria św. Józefa. Największe i najbardziej znane jest w Kanadzie, w Montrealu. Powstało ono w 1904 r. i posiada 61 dzwonów. Cudowna figura św. Józefa została ukoronowana koronami papieskimi w 1955 r. Kanada, Czechy, Austria, Portugalia, Hiszpania obrały sobie św. Józefa za patrona.

W Polsce kult św. Józefa jest bardzo żywy. Już na przełomie XI i XII w. w Krakowie obchodzono 19 marca jego święto. W XVII i XVIII w. nastąpił największy rozwój nabożeństwa do św. Józefa. W 1645 r. ukazały się godzinki ku czci św. Józefa. W XVII w. wybudowano największe sanktuarium św. Józefa w Polsce, w Kaliszu. Znajduje się tam obraz pochodzący z tegoż wieku, który w 1786 r. Prymas Polski Władysław Aleksander Łubieński, ogłosił urzędowo za cudowny. Papież Pius VI w 1783 r. wydał dekret zezwalający na koronacje obrazu, ale dokonała się ona dopiero w 1796 r. W Polsce jest około 270 kościołów ku czci św. Józefa. W 1818 r. diecezja kujawsko-kaliska obrała go sobie za patrona, a później diecezja wrocławska i diecezja łódzka. Powstały 4 rodziny zakonne pod wezwaniem św. Józefa. W Polsce swego czasu imię Józef było bardzo popularne.

Ojciec Święty w adhortacji apostolskiej Redemptoris Custos z 15 sierpnia 1989 r. ukazuje św. Józefa i jego posłannictwo w życiu Chrystusa i Kościoła. Pisze o nim, że był powołany na opiekuna Zbawiciela, był powiernikiem tajemnicy samego Boga, mężem sprawiedliwym i oblubieńcem Dziewicy Maryi, był pracowity, a jego praca była wyrazem miłości. Ojciec Święty kończy adhortację słowami: "Mąż sprawiedliwy, który nosił w sobie całe dziedzictwo Starego Przymierza, równocześnie został wprowadzony przez Boga w początki Przymierza Nowego i Wiecznego w Jezusie Chrystusie. Niech nam ukazuje drogi tego zbawczego Przymierza na progu Tysiąclecia, w którym ma trwać i dalej się rozwijać ´pełnia czasu´ związana z niewysłowioną tajemnicą Wcielenia Słowa. Niech św. Józef wyprasza Kościołowi i światu, każdemu z nas, błogosławieństwo Ojca i Syna i Ducha Świętego".

CZYTAJ DALEJ

Rekolekcje na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu: "Tymi rękami można czynić znak krzyża"

2024-03-18 19:37

ks. Łukasz Romańczuk

Podczas konferencji ks. Aleksandra Radeckiego w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu

Podczas konferencji ks. Aleksandra Radeckiego w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu

Drugi dzień rekolekcji w Kaplicy Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu nosiła tytuł: “Popatrzmy uważnie na nasze ręce…”. Ksiądz Aleksander Radecki pomagał uczestnikom zwrócić uwagę na czyny, które mogą stać się dobrym motywem do dawania świadectwa wiary.

To duchowe spotkanie rozpoczęło się od wspólnej modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia, po której ks. Radecki zaprosił do wspólnego śpiewu Akatystu do Ducha Świętego. Po wezwaniu Ducha Świętego rozpoczęła się konferencja. Kapłan nawiązał do fragmentu Ewangelii wg św. Łukasza, w której Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką. Na samym początku ks. Radecki poprosił, aby wyobrazić sobie siebie w podobnej sytuacji. Miało to na celu uświadomienie, jakie trudności może to sprawić w codziennym życiu. W tym momencie przywołana została historia człowieka mieszkającego w Raciborzu w latach 60-tych, czy Nickiego Vujcicia, pozbawionych kończyn. - Popatrzmy na własne ręce. Czy nie potrzebują uleczenia, przywrócenia do służby i do życia? Pół biedy, kiedy wiem o swojej chorobie, szukam pomocy, staram się ograniczać swoje niepełnosprawności, przyznaję się do nich. Popatrz teraz na swoje ręce. Zadbane, sprawne kryjące wiele talentów i możliwości. Takie “złote ręce” - mówił kaznodzieja, dodając: - Złote ręce, umiejące wiele, lecz czemu bezczynne? Bo się nie opłaca, bo się za mało opłaca? Bo zbyt piękne, by je utrudzić, ubrudzić w służbie? Ileż okazji do czynienia dobra zmarnowały?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję