Wmawia się nam, że nasze społeczeństwo jest nietolerancyjne, że nie potrafimy otworzyć się na drugiego człowieka, który jest fizycznie czy umysłowo niepełnosprawnym.

Mieliśmy okazję przekonać się, że powyższa opinia nie znajduje najmniejszego potwierdzenia w codziennym życiu. Okazją do poczynienia tych spostrzeżeń była zabawa integracyjna, która odbyła się w Szkole Podstawowej im. bp. Jakuba Glazera w Woli Jasienickiej. Społeczność Szkoły chcąc być wierną przesłaniu, jakie pozostawił jej w testamencie Patron Szkoły ("widzieć potrzeby drugiego człowieka") zaprosiła uczniów Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Brzozowie na wspólną zabawę karnawałową. Spotkanie zostało zorganizowane z inicjatywy członków POAK w Bliznem, którzy są pracownikami obydwu tych szkół.

17 stycznia 2001 r. dzieci spotkały się ze sobą w sali gimnastycznej tutejszej szkoły. Na program wspólnej zabawy złożyły się występy dzieci z Brzozowa i z Woli Jasienickiej przygotowane specjalnie na tą okazję. Emocji spotkaniu dodały konkurencje sportowe, które wyzwoliły zdrową rywalizację. Tu nie było dzieci mniej lub bardziej sprawnych. Szczery i serdeczny doping kibiców dodawał zawodnikom chęci i woli sportowej rywalizacji.

Gdy zmagania sportowe dobiegły końca przyszła pora na zasłużony posiłek. "Sala przyjęć" czekała na gości. Gdy posililiśmy ciało przyszedł czas na szalone karnawałowe tańce, które rozpoczęliśmy staropolskim obyczajem od poloneza w wykonaniu uczniów klas IV-VI Szkoły Podstawowej w Woli Jasienickiej. Potem tańczyliśmy wspólnie do rytmu znanych i lubianych melodii. I tutaj znów nie było dzieci " naszych" i waszych", ładniej lub gorzej ubranych, mniej lub bardziej sprawnych - wszyscy byliśmy razem. Gdy przyszedł czas pożegnania nie mogliśmy się rozstać. Oprócz wzajemnych podziękowań Gospodarze zostali obdarowani przygotowanymi własnoręcznie przez Gości pamiątkami. Zawarte przyjaźnie i zobowiązanie ponownego zobaczenia się nie będą gołosłowne - spotkanie nasze na pewno nie jest ostatnie.

Nie należy zaprzepaścić nam dorosłym tych dziecięcych, spontanicznych i szczerych dowodów wzajemnej sympatii o czym świadczą niniejsze wypowiedzi dzieci:

Tyle radości przeżyliśmy na zwykłej pięciogodzinnej zabawie. Radość dzieci była dla nas organizatorów największą nagrodą.

Ich uśmiech, radosna zabawa jest dla nas wyzwaniem i potwierdzeniem, że wysiłek nasz był owocny.

Przeżycia naszych dzieci i nas samych niech będą dowodem tego, że każdy z nas ma różne potrzeby, zainteresowania, możliwości, ale każdy z nas jest człowiekiem i zasługuje na szacunek.

My, jako członkowie Akcji Katolickiej na swój skromny sposób chcieliśmy pokazać jak realizujemy przykazanie Boże "Miłuj bliźniego...".

Pisząc ten artykuł chcemy również obalić krzywdzący nas mit, że jesteśmy narodem nietolerancyjnym. Gdy ktoś ma wątpliwości, że jest inaczej zapraszamy na nasze kolejne spotkania.