Reklama

Niedziela Sandomierska

Dwa powołania

W Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu odbyła się promocja książki Dwa powołania księdza Bonifacego Miązka autorstwa Czesława Ryszki.

Niedziela sandomierska 47/2021, str. I

[ TEMATY ]

książka

prezentacja

Czesław Ryszka

Emil Rzymkowski

Autor gościł w seminarium w Sandomierzu

Autor gościł w seminarium w Sandomierzu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Autor wspomnianej publikacji Czesław Ryszka podzielił się refleksjami dotyczącymi życia i twórczości tego wybitnego absolwenta sandomierskiego Seminarium Duchownego, który zmuszony na skutek prześladowań komunistycznych do opuszczenia Polski, zasłynął jako profesor literatury na Uniwersytecie Wiedeńskim.

Kapłan poeta

– Z nieukrywaną radością podjąłem się napisania książki o ks. inf. Bonifacym Miązku, kapłanie, poecie, profesorze literatury polskiej na Uniwersytecie Wiedeńskim, dobrym człowieku. Spotkałem go kilka razy przed laty w Wiedniu, będąc gościem ks. Kazimierza Wójtowicza, zmartwychwstańca, także poety i duszpasterza stolicy Austrii. Propozycja ks. prał. Czesława Murawskiego, serdecznego przyjaciela Bońka – jak nazywali go bliscy – abym w sposób popularny przypomniał postać zmarłego w 2018 r. ks. Bonifacego Miązka, przywołał w mojej pamięci wspomnienia, kiedy sam pisałem wiersze, a przede wszystkim, gdy jako pracownik Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zajmowałem się w Zakładzie Badań nad Literaturą Religijną tzw. poezją kapłańską, a dokładniej mówiąc – kapłanami poetami. Nie przypuszczałem, że po 40 latach wrócę do tematu i będę mógł spełnić obietnicę daną ks. Miązkowi, że napiszę o nim coś więcej, niż tylko recenzję tomiku wierszy – mówił Czesław Ryszka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Apostolstwo poezji

Tytuł książki nawiązuje do jego spójnego związku twórczości literackiej z powołaniem kapłańskim, z duszpasterstwem. Ksiądz Miązek miał iskrę Bożą do kapłaństwa, poświęcając w pełni swoje życie sprawom duszpasterskim. Jego życie charakteryzowało się również iskrą Bożą do literatury, traktując poezję jako apostolstwo. W promocji książki wziął udział bp Krzysztof Nitkiewicz, przyjaciele ks. Miązka oraz przedstawiciele środowiska akademickiego, politycy, publicyści, siostry zakonne, kapłani i klerycy. Swoimi wspomnieniami o ks. Miązku podzielili się m.in. ks. prał. Czesław Murawski, prof. Stanisław Adamczak, emerytowany rektor Politechniki Świętokrzyskiej, prof. Anna Wzorek z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach i redaktor Krzysztof Burek. Nawiązując do dorobku naukowego i poetyckiego ks. prof. Miązka, bp Nitkiewicz podkreślił jego przywiązanie do Sandomierza, który przewija się w licznych wierszach. Nazwał je lekarstwem na bezduszny pragmatyzm i pośpiech, które zdominowały współczesnego człowieka.

Ksiądz Bonifacy Miązek urodził się 27 marca 1935 r. w Kolonii Szczerbackiej. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, 14 czerwca 1959 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1965 r. zamieszkał w Wiedniu. Pracował naukowo w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu Wiedeńskiego, ciesząc się bardzo dużym szacunkiem. W 2003 r. został profesorem. Publikował wiersze, prace krytyczne i historyczne o literaturze polskiej. Ksiądz prof. Bonifacy Miązek zmarł 17 października 2018 r.

2021-11-16 11:34

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Caritas rozdała Tornistry Pełne Uśmiechów

Niedziela Ogólnopolska 37/2017, str. 56

[ TEMATY ]

Caritas

prezentacja

Małgorza Godzisz

Wolontariusze Caritas Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej z min. Anną Zalewską

Wolontariusze Caritas Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej z min. Anną Zalewską

Tak niewiele trzeba, by na twarzach dzieci zagościł choćby jeden uśmiech. O tym mógł się przekonać każdy, kto 27 sierpnia br. był obecny na Rynku Wielkim w Zamościu. Ten hetmański gród stał się miejscem finału akcji Caritas „Tornister pełen uśmiechów”

Minister Edukacji Narodowej, Rzecznik Praw Dziecka oraz Lubelski Kurator Oświaty złożyli wizytę w Zamościu, by wspólnie wyprawić uczniów do szkół. Dzięki akcji „Tornister pełen uśmiechów” pomoce trafią do ponad 50 tys. dzieci z Polski, ale też z Ukrainy, Białorusi czy Litwy.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

W Lublinie rozpoczęło się spotkanie grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec

2024-04-24 17:59

[ TEMATY ]

Konferencja Episkopatu Polski

Konferencja Episkopatu Polski/Facebook

W dniach 23-25 kwietnia br. odbywa się coroczne spotkanie grupy kontaktowej Episkopatów Polski i Niemiec. Gospodarzem spotkania jest w tym roku abp Stanisław Budzik, przewodniczący Zespołu KEP ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec.

Głównym tematem spotkania są kwestie dotyczące trwającej wojny w Ukrainie. Drugiego dnia członkowie grupy wysłuchali sprawozdania z wizyty bp. Bertrama Meiera, ordynariusza Augsburga, w Ukrainie, w czasie której odwiedził Kijów i Lwów. Spotkał się również z abp. Światosławem Szewczukiem, zwierzchnikiem Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję