Sakrament bierzmowania, podobnie jak chrzest, wyciska w duszy chrześcijanina niezatarte piętno. Dlatego można go przyjąć tylko raz w życiu. Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenie krzyżmem
świętym czoła ochrzczonego wraz z nałożeniem rąk przez szafarza i słowami: "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego". "Biblijny rodowód bierzmowania jest jednoznaczny. W Nowym Testamencie znajdujemy
liczne opisy wkładania przez Apostołów rąk na uczniów. Dzięki temu pierwsi chrześcijanie otrzymywali Ducha Świętego, co objawiało się często niezwykłymi uzdolnieniami" - powiedział ks. kan. Eugeniusz
Cebulski, proboszcz parafii w Jaworznie Byczynie. Później praktyka liturgiczna połączyła bierzmowanie z chrztem. W początkach XX w. zaczęto znów rozdzielać te dwa sakramenty.
Do rytu bierzmowania oprócz nałożenia rąk na głowę bierzmowanego i nakreślenia znaku krzyża na czole należy także odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Po tym akcie, a przed samym namaszczeniem,
biskup w otoczeniu kapłanów, którzy wraz z nim wyciągają ręce nad bierzmowanymi, odmawia modlitwę o udzielenie darów Ducha Świętego. Jest to gest o podwójnym znaczeniu. Z jednej
strony wyraża prośbę skierowaną do Boga, a z drugiej symbolizuje dar, którego Bóg udziela. Szczególnym znakiem jest osoba bierzmującego, czyli szafarza. Zwykle jest nim biskup - następca Apostołów.
Jego obecność podkreśla fakt, że bierzmowanie dzisiaj jest dalej tym samym sakramentem, jakim było w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu