Świat, który nas otacza i który w jakiś sposób współtworzymy, zaroił się dzisiaj od tych, którzy lubią wygłaszać swoje przemówienia, idee i przybierać pozy mędrców. Nie chcą jednak wziąć odpowiedzialności za wydarzenia, które przechodzimy, i za konsekwencje tych idei. To zmaganie dotyka nas w naszej ojczyźnie, Europie i świecie. Możemy sobie dzisiaj postawić pytania: Dokąd zmierza człowiek? Dokąd zmierza świat, jeśli nie odnosi się do Boga?
Świat bez Boga ulegnie samozniszczeniu. Jan Paweł II przekonywał, że jeśli zaniknie wrażliwość na Boga, to jednocześnie zostanie zniekształcona wrażliwość na drugiego człowieka. Co więcej, gdy odrzucamy Boga, nasze istnienie staje się niezrozumiałe, przestaje mieć głębszy sens. Sobór Watykański II streszcza to lapidarnie: „stworzenie bez Stwórcy ginie”. Możemy więc mieć pewność, że to Bóg będzie ostatecznym Zwycięzcą i Odnowicielem świata.
Dlatego podstawowym zadaniem Kościoła – jako wspólnoty wiary – jest kontynuowanie ewangelizacji, czyli prowadzenie ludzi do spotkania z Chrystusem. Powraca wciąż pytanie: Co jest wobec tego główną przeszkodą ewangelizacji współczesnego świata? Matka Teresa z Kalkuty miała na to świetną odpowiedź: „ja i ty”, a św. Jan Paweł II dodawał, że „uznanie grzechu za dobro, a kłamstwa za prawdę”.
We współczesnym Kościele nasila się tendencja do sprowadzania, a nawet ograniczania, jego misji do płaszczyzny horyzontalnej, poziomej. Ukazywane są i podkreślane rozmaite obowiązki, które dotyczą wyznawców Jezusa Chrystusa, znacznie rzadziej natomiast mówi się, w co i dlaczego mają oni wierzyć. Ta strategia ewangelizacyjna, przypominająca budowanie domu od dachu, spotyka się czy to z obojętnością, czy z odrzuceniem, przy czym nie wiadomo, który z tych dwóch skutków jest gorszy.
W tak zwanej „starej liturgii”, przed Soborem Watykańskim II, kapłan sprawujący Eucharystię wraz z wiernymi, po zakończeniu celebracji odmawiał modlitwę do Matki Bożej i św. Michała Archanioła. Słowa tej ostatniej ułożył papież Leon XIII, a wiązało się to z pewną niezwykłą wizją, w której sam uczestniczył.
Opisana ona została w krótkich słowach przez przegląd Ephemerides Liturgicae z 1955 r. (str. 58-59). O. Domenico Pechenino pisze: „Pewnego poranka (13 października 1884 r.) wielki papież Leon XIII zakończył
Mszę św. i uczestniczył w innej, odprawiając dziękczynienie, jak to zawsze miał zwyczaj czynić. W pewnej chwili zauważono, że energicznie podniósł głowę, a następnie
utkwił swój wzrok w czymś, co się unosiło nad głową kapłana odprawiającego Mszę św.
Znamy już kalendarz papieskich liturgii na ostatnie miesiące Roku Świętego, a dokładniej aż do Niedzieli Chrztu Pańskiego, 9 stycznia, kiedy to Leon XIV odprawi Mszę i ochrzci dzieci w Kaplicy Sykstyńskiej. Trzy dni wcześniej uroczyście zamknie Drzwi Święte, kończąc tym samym obchody Roku Jubileuszowego 2025.
Ojciec Święty będzie przewodniczył Eucharystii na następujących, przypadających w tym czasie jubileuszach: 1 listopada – oświaty, 16 listopada – ubogich, 23 listopada – chórzystów, 14 grudnia – więźniów. Potwierdzono, że 1 listopada podczas Jubileuszu Oświaty Papież ogłosi św. Jana Henryka Newmana doktorem Kościoła.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
