Świat, który nas otacza i który w jakiś sposób współtworzymy, zaroił się dzisiaj od tych, którzy lubią wygłaszać swoje przemówienia, idee i przybierać pozy mędrców. Nie chcą jednak wziąć odpowiedzialności za wydarzenia, które przechodzimy, i za konsekwencje tych idei. To zmaganie dotyka nas w naszej ojczyźnie, Europie i świecie. Możemy sobie dzisiaj postawić pytania: Dokąd zmierza człowiek? Dokąd zmierza świat, jeśli nie odnosi się do Boga?
Świat bez Boga ulegnie samozniszczeniu. Jan Paweł II przekonywał, że jeśli zaniknie wrażliwość na Boga, to jednocześnie zostanie zniekształcona wrażliwość na drugiego człowieka. Co więcej, gdy odrzucamy Boga, nasze istnienie staje się niezrozumiałe, przestaje mieć głębszy sens. Sobór Watykański II streszcza to lapidarnie: „stworzenie bez Stwórcy ginie”. Możemy więc mieć pewność, że to Bóg będzie ostatecznym Zwycięzcą i Odnowicielem świata.
Dlatego podstawowym zadaniem Kościoła – jako wspólnoty wiary – jest kontynuowanie ewangelizacji, czyli prowadzenie ludzi do spotkania z Chrystusem. Powraca wciąż pytanie: Co jest wobec tego główną przeszkodą ewangelizacji współczesnego świata? Matka Teresa z Kalkuty miała na to świetną odpowiedź: „ja i ty”, a św. Jan Paweł II dodawał, że „uznanie grzechu za dobro, a kłamstwa za prawdę”.
W rozmyślaniu o początkach ludzkości każdy badacz natrafia na pewien powtarzający się we wszystkich starożytnych kulturach schemat ludzkiego działania, który potwierdza także archeologia. Człowiek od zarania swych dziejów poszukuje Boga
Prawda ta obecna jest nie tylko na kartach Pisma Świętego, ale również we wszystkich śladach życia ludzkiego, do jakich dostęp daje nam nauka. Tam, gdzie mamy do czynienia z gatunkiem homo sapiens, spotykamy się także z różnymi formami wierzeń obecnymi np. w sposobie grzebania zmarłych. Według Pisma Świętego, przez stworzenie Bóg powołuje wszelki byt z nicości do istnienia, wpisując w człowieka pragnienie szukania Boga. Trafnie ujął tę prawdę św. Augustyn, pisząc w swych słynnych „Wyznaniach”: „Stworzyłeś nas, Panie, dla siebie i niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Tobie”. Katechizm przedstawia to w następujący sposób: „Człowiek (…) jest zdolny, tak jak aniołowie, uznać, jak przedziwne jest imię (Pana) po wszystkiej ziemi (Ps 8,2). Nawet po utracie podobieństwa do Boga na skutek popełnionego grzechu człowiek pozostaje obrazem swego Stwórcy. Zachowuje pragnienie Boga, który powołuje go do istnienia. Wszystkie religie świadczą o tym poszukiwaniu właściwym dla ludzi” (KKK 2566).
- Możesz o Bogu wszystko wiedzieć, możesz mieć habilitację, tytuł profesora z teologii, przeczytać wszystkie książki, ale jak mówisz, że jesteś chrześcijaninem i nie przyjmujesz od Niego miłosierdzia, mówi Franciszek, to jesteś ateistą – powiedział kard. Ryś.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
