Ufność jest najprostszym i najskuteczniejszym sposobem na znalezienie największego skarbu, jakim jest miłosierna miłość Boga. Być wierzącym to znaczy bezgranicznie ufać Bogu.
Św. siostra Faustyna Kowalska w Dzienniczku zapisała takie słowa Chrystusa: "Niechaj się nie lęka zbliżyć do Mnie dusza słaba, grzeszna; a choć by miała więcej grzechów niż piasku na ziemi, utonie wszystko w otchłani Miłosierdzia Mojego". Bez tak zrozumiałej wiary człowiek nigdy nie znajdzie szczęścia. O potrzebie zaufania Pan Jezus mówił dalej św. Faustynie: "Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopóki się nie zwróci z ufnością do Mojego Miłosierdzia (...) Łaski z Mojego Miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma. Wielką mi są pociechą dusze o bezgranicznej ufności, bo w takie dusze przelewam wszystkie skarby swych łask (...) Cieszę się, że żądają wiele, bo moim pragnieniem jest dać wiele i to bardzo wiele. Smucę się natomiast, jeżeli dusze żądają mało, zacieśniają swe serca (...). Powiedz duszom, by nie stawiały tamy mojemu Miłosierdziu we własnym sercu, które tak bardzo pragnie w nich działać".
Pan Jezus uświadamia nam, że tylko ludzie pokorni są w stanie w pełni Mu zaufać. "Strumienie mej łaski zalewają dusze pokorne. Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyż łaska moja odwraca się od nich do dusz pokornych (...). Duszom pysznym nie udzielam swych łask, a nawet udzielone odbieram".
Najważniejsze jest, abyśmy żałując za swoje grzechy, z całego serca pragnęli przyjmować wszystkie duchowe skarby, którymi Pan Jezus pragnie nas obdarować. Mówił św. Faustynie: "Jak bardzo pragnę zbawienia dusz. Moja najmilsza sekretarko, napisz, że pragnę przelewać swe Boskie życie w dusze ludzi i uświęcać je, byle one zechciały przyjąć moją łaskę. Najwięksi grzesznicy dochodziliby do wielkiej świętości, gdyby tylko zaufali mojemu Miłosierdziu. Oni mają prawo przed innymi do ufności w przepaść Miłosierdzia Mojego".
Ludzie, którzy jeszcze nie podjęli decyzji rozpoczęcia tej najwspanialszej przygody życia, jaką jest wejście na drogę wiary i całkowitego zaufania Bogu, mają najwięcej oporów, aby zdobyć na ten wewnętrzny przełom. Peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego może być ku temu okazją. Siły zła będą czyniły wszystko, aby do tego nie dopuścić. Ojciec kłamstwa będzie nieustannie starał się fałszować prawdę o Bogu w ludzkiej świadomoś-ci, będzie wzbudzał uczucia awersji i zniechęcenia. Trzeba mieć świadomość tych wszystkich trudności i nie odkładać decyzji powierzenia siebie Bogu, to znaczy bezgranicznie Mu zaufać. W praktyce oznacza to codzienną modlitwę, czyli osobisty kontakt z Jezusem i Maryją. Chodzi o dziękczynienie, adorację, konsultowanie wszystkich planów i decyzji życiowych, żal za grzechy i postanowienie poprawy. Aby wierzyć i ufać Bogu, trzeba w szczerej modlitwie każdego dnia otwierać Bogu swoje serce. Pomocą w tym niech będzie Koronka do Miłosierdzia Bożego, Różaniec, lektura Pisma Świętego oraz regularne spotkania z Jezusem w sakramentach pokuty i Eucharystii. Tylko wtedy będzie dokonywał się duchowy rozwój człowieka, polegający na tym, że zawsze będziemy akceptować i ze wszystkich sił wypełniać Bożą wolę.

Program peregrynacji

W najbliższym czasie obraz Jezusa Miłosiernego przybędzie do następujących parafii: Prątnica (8.06), Lubawa - parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny (9.06), Lubawa - parafia św. Jana Chrzciciela (10.06), Złotowo (11.06), Grabowo Lubawskie (12.06), Rożental (13.06), Kazanice (14.06), Sampława (15.06).
Peregrynacja rozpoczyna się o godz. 17.45 i trwa w parafii przez całą dobę.