Reklama

Niedziela Kielecka

Tak minął rok w Kościele kieleckim

Jak zapisał się mijający 2023 r. w życiu diecezji kieleckiej? Obfitował on w wiele ważnych wydarzeń, ale centralnym był jubileusz 800-lecia śmierci bł. Wincentego Kadłubka, który trwać będzie do 8 marca 2024 r. Wierni diecezji kieleckiej byli świadkami koronacji obrazów Maryi, świętowali jubileusze swoich parafii, brali udział w konsekracjach kościołów.

Niedziela kielecka 53/2023, str. IV

[ TEMATY ]

podsumowanie roku

TER

Inauguracja Roku bł. Kadłubka

Inauguracja Roku bł. Kadłubka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Młodzież naszej diecezji silną reprezentacją wybrała się do Portugalii na Światowe Dni Młodzieży, umacniając swoją wiarę i rozbudzając ewangeliczny entuzjazm. Odbywały się liczne konferencje naukowe.

Na trwałe w obraz kulturalnych wydarzeń naszej diecezji wpisała się „Akademia Wiara – Kultura – Nauka”, co miesiąc organizowana przez Muzeum Diecezjalne w Kielcach. Życie Kościoła diecezjalnego wydawałoby się płynie spokojnym, popandemicznym rytmem, ale wiele wydarzeń przeczy temu obrazowi. Wielkim zaskoczeniem była większa liczba uczestników Pielgrzymki Kieleckiej na Jasną Górę, która wyraźnie odmłodniała, a w której, jak co roku, pielgrzymom towarzyszył bp Jan Piotrowski. Nie obyło się i bez wydarzeń, które nas zasmucały, diecezja pożegnała w mijającym roku wieloletniego biskupa kieleckiego abp. Stanisława Szymeckiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Inauguracja Roku bł. Kadłubka

8 marca 2023 r., w 800. rocznicę śmierci bł. Wincentego Kadłubka, biskup kielecki Jan Piotrowski w kościele cysterskim w Jędrzejowie ogłosił jubileuszowy rok trwający do 8 marca 2024 r. – Jako świadek wiary był solą ziemi i światłem dla świata. Posłuchał głosu Chrystusa i szedł za nim odważnie, a jego wiara i rozum unosiły go w kierunku Boga – mówił bp Piotrowski, przypominając, że ostatnie lata życia bł. Kadłubek spędził jako prosty zakonnik. Wraz z bp. Piotrowskim Mszę św. koncelebrowali o. opat Ścibiorowski, przełożony cysterskiej wspólnoty w Jędrzejowie, opaci cysterscy z innych opactw w Polsce, z udziałem licznie przybyłych kapłanów oraz wiernych. Penitencjaria Apostolska przyznała na rok jubileuszowy, trwający do 8 marca 2024 r., specjalny odpust, który można spełnić pod odpowiednim warunkami. W homilii biskup kielecki nawiązał do życia bł. Wincentego i jego dorobku. Przypomniał wykształcenie bp. Kadłubka i erudycję nabytą na studiach w uniwersytetach europejskich. Jego działalność duszpasterską, pisarską, naukową, a nawet polityczną, z racji bycia doradcą panujących. Pomimo tych zalet i osiągnięć bł. Wincenty pozostał „pokornym sługą Kościoła krakowskiego”, a przy tym „nie zabezpieczył swojej doczesnej przyszłości biskupimi dobrami, ale świętością” – mówił.

Reklama

Jubileusz bp. Mariana Florczyka

18 kwietnia 1998 r. – była to sobota w Oktawie Wielkanocy – o godz. 11.00 w kościele parafialnym św. Józefa Robotnika w Kielcach kard. Franciszek Macharski przy współudziale bp. kieleckiego Kazimierza Ryczana i bp. pomocniczego Mieczysława Jaworskiego udzielił święceń biskupich ks. dr. Marianowi Florczykowi, ówczesnemu rektorowi WSD w Kielcach. W uroczystości wzięło udział 18 biskupów, ok. 380 księży i duża liczba wiernych. Wśród uczestników byli także goście z Włoch, Francji i USA. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski. Prośbę o udzielenie sakry biskupiej skierował ks. Tadeusz Szeląg, proboszcz rodzinnej parafii ks. dr. Mariana Florczyka w Kielcach-Dyminach. Bullę nominacyjną odczytał wicerektor WSD w Kielcach ks. dr Jan Jagiełka. Za ćwierć wieku posługi pasterskiej, udzielone sakramenty bierzmowania, spotkania z wieloma wspólnotami i przyjaźń i bliskość z niepełnosprawnymi i chorymi, liczne inicjatywy dziękowali biskupowi podczas licznych Mszy św. diecezjanie, modląc się o potrzebne dla niego łaski.

Róże Żywego Różańca

Blisko 4 tys. wiernych z diecezji kieleckiej wzięło udział w XV Pielgrzymce Róż Żywego Różańca. Spotkanie odbyło się we wspomnienie NMP Różańcowej 7 października w Archiopactwie Ojców Cystersów w Jędrzejowie. Diecezjalna Pielgrzymka Róż Żywego Różańca należy do największych spotkań wspólnotowych w diecezji kieleckiej. Uczestnicy wysłuchali dwóch konferencji: „Błogosławiony Wincenty Kadłubek, pasterz Kościoła i wielki czciciel Eucharystii” nawiązywała do obchodzonej w tym roku osiemsetnej rocznicy śmierci bł. Wincentego Kadłubka oraz „Modlitwą różańcową leczyć świat”, która odnosiła się do hasła pielgrzymki. Głównym punktem wydarzenia była modlitwa różańcowa oraz Msza św. pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego. – Urok tego spotkania, to urok milionów serc, które biją na Ziemi Świętokrzyskiej, w naszej diecezji a także w całej Polsce. Pragnę podkreślić, że hasło tegorocznej pielgrzymki nie jest przypadkowe: „Z Maryją leczyć świat modlitwą”. My nie mamy tu karabinów, nie mamy czołgów, nawet transparentów nie ma, ale mamy największą i najpiękniejszą broń: modlitwę. Pamiętajmy wszyscy, że tam, gdzie jest modlitwa, jest Bóg, a tam, gdzie jest Bóg, jest miłość, która jest wierna, wytrwała, która kształtuje piękne ludzkie podstawy – powiedział biskup.

Reklama

Koronacja wizerunku Matki Bożej Bolesnej

500-lecie kościoła parafialnego św. Bartłomieja w Czaplach Wielkich oraz koronacja wizerunku Matki Bożej Bolesnej otworzyły Rok Jubileuszowy połączony z możliwością otrzymania odpustów, przyznanych przez Stolicę Apostolską. Uroczystościom przewodniczył bp Jan Piotrowski. Mszę św. wraz z nim sprawowali licznie przybyli kapłani z diecezji kieleckiej i sosnowieckiej. Eucharystię poprzedził jubileuszowy koncert pieśni religijnych w wykonaniu orkiestry dętej „Czapelanka” oraz uroczysta procesja z obrazem Matki Bożej Bolesnej z kościoła do ołtarza polowego. W homilii bp Piotrowski mówił przede wszystkim o Maryi i Jej misji w dziele zbawienia. – W klimacie uroczystości Matki Bożej Bolesnej w waszej parafii wyrażamy wdzięczność Bogu i ludziom za 500-lecie istnienia parafialnej świątyni św. Bartłomieja i koronację obrazu Matki Bożej Bolesnej – powiedział. – To, co dziś przeżywamy, wyrasta jako dojrzały owoc wiary waszej parafii, waszych szlachetnych ojców i współczesnych pokoleń. Przekaz wiary otrzymanej na chrzcie św. dokonuje się przede wszystkim w rodzinie, w tej pierwszej i niezastąpionej szkole wiary – mówił.

Pożegnaliśmy arcybiskupa Stanisława Szymeckiego

26 września w godzinach popołudniowych w wieku 99 lat odszedł do wieczności abp Stanisław Szymecki, arcybiskup senior archidiecezji białostockiej. W latach 1981-93 był biskupem kieleckim. 29 i 30 września odbyły się uroczystości pogrzebowe. Stanisław Szymecki urodził się 26 stycznia 1924 r. w Katowicach (Załęska Hałda). Święcenia diakonatu otrzymał 3 maja 1947 r. z rąk abp. Angelo Giuseppe Roncallego (Nuncjusza Apostolskiego w Paryżu, później papieża Jana XXIII) w kaplicy Seminarium Polskiego w Paryżu – Rue des Irlandais, święcenia prezbiteratu 3 lipca 1947 r. z rąk kard. Emanuela Suharda (abp. Paryża). W 1948 r. roku powrócił do Polski do diecezji katowickiej. Był wikariuszem w parafii w Brzezinach Śląskich (1948-49) i kapelanem bp. Stanisława Adamskiego (1949-57). W 1961 r. uzyskał doktorat z teologii fundamentalnej w Institute Catholique de Paris (Francja). W latach 1968-78 był rektorem Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Sakrę biskupią przyjął 12 kwietnia 1981 r. z rąk Jana Pawła II w Kaplicy Sykstyńskiej na Watykanie. W latach 1981-93 był biskupem kieleckim, a w latach 1993-2000 – arcybiskupem metropolitą białostockim. Był delegatem KEP do współpracy ze stałą Interdykasterialną Komisją Rozmieszczenia Kapłanów w Świecie; konsultorem Kongregacji Edukacji Katolickiej i członkiem Komisji Duchowieństwa Episkopatu Polski.

2023-12-22 09:26

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Z nadzieją na nowy początek

Niedziela kielecka 53/2023, str. I

[ TEMATY ]

podsumowanie roku

TD

Ks. prał. Dariusz Gącik - Wikariusz sądowy, kanonista.

Ks. prał. Dariusz Gącik - Wikariusz sądowy, kanonista.

O czasie, wierze i pokoju, o spojrzeniu na miniony rok i planach noworocznych z ks. prał. Dariuszem Gącikiem rozmawia Agnieszka Dziarmaga.

Agnieszka Dziarmaga: Nowy Rok, choć nie jest tożsamy z Nowym Rokiem Liturgicznym stanowi dla wielu z nas czas podsumowań, przełomu, rozrachunku. Choć to naturalne, warto postawić pytanie, skąd taka tendencja się bierze?

Ks. Dariusz Gącik: Z jednej strony powszechnym dzisiaj zjawiskiem jest pośpiech i życie na wysokich obrotach, które sprowadza się do realizacji przyjętych zobowiązań i rozwiązywania narastających problemów. Z drugiej jednak strony brakuje wielu osobom umiejętności organizacji czasu wolnego, odpoczynku, znajdowania przestrzeni na trwanie w ciszy i na refleksję. Zakończenie starego i początek nowego roku jest błogosławionym czasem spojrzenia na miniony rok w kontekście naszych zysków i strat oraz nadzieją na nowy początek.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Papież zachęca Polaków do obrony życia ludzkiego

2024-05-15 11:03

[ TEMATY ]

Franciszek

PAP/EPA/Riccardo Antimiani

O potrzebie ochrony życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci przypominał Franciszek pozdrawiając Polaków podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.


Podziel się cytatem

Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję