"Nikogo nie oceniam. Ktoś inny to robi. Ja zaś obiecuję, że nie
zapomnę wyświadczonego dobra. Świadomość, że żyję w takiej rodzinie
serc życzliwych, świadomość, że kocham to, co robię jest moim wewnętrznym
skarbem. Noszę w sercu przekonanie, że te małe strumyki naszej pracy,
zaangażowania, ludzkiej miłości i przyjaźni prowadzą do jednego wielkiego
oceanu miłości nieskończonej i niepojętej." Tymi słowami ks. prof.
Henryk Misztal podziękował za zorganizowanie międzynarodowego sympozjum
prawa kanonizacyjnego połączonego z wręczeniem mu Księgi Jubileuszowej.
Tytuł przedpołudniowej sesji naukowej, odbywającej się 25 kwietnia
br. uroczystości, "Aktualne zagadnienia postępowania kanonizacyjnego"
dotyczył zagadnień, którymi zajmuje się Ksiądz Jubilat już 40 lat
w Katedrze Prawa Kanonizacyjnego i Katedrze Prawa Wyznaniowego KUL.
Otwierając sympozjum Dziekan Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego
i Administracji KUL ks. prof. Andrzej Dzięga powiedział, że jego
temat wprowadza uczestników w jeden z najtrudniejszych obszarów badań
kanonicznych i aktywności Kościoła. Postulaty kierowane do wiernych,
aby podejmowali życie święte zależy od woli samych wiernych. Weryfikacja
świętości dokonuje się natomiast po śmierci kandydata na ołtarze.
Kościół musi więc podchodzić z wielką starannością do procedur i
przepisów zmierzających do beatyfikacji i kanonizacji. Ksiądz Profesor,
który brał udział w wielu postępowaniach kanonizacyjnych jest więc
mistrzem w tej dziedzinie prawa.
Od strony organizacyjnej i formalnej sesję poprowadził ks.
dr Tomasz Kaczmarek. Pierwszym prelegentem był o. prof. Ambrogio
Eszer OP z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. Według niego
pierwsze dwa wieki Kościoła Katolickiego świętość widziały w męczeństwie.
Nowe pojecie świętości wiąże się z naśladowaniem Chrystusa, przenosi
też akcent z płaszczyzny kultu na płaszczyznę moralną. Trzeba przy
tym pamiętać, że:"świętość nie jest w przeważającym stopniu owocem
wysiłku ludzkiego, lecz przede wszystkim owocem łaski, która staje
się widoczna, tylko do pewnego stopnia w swoim wymiarze całkowitym
i prawdziwym dla oczu oświeconych wiarą". O procesowym charakterze
instrukcji diecezjalnej w sprawach kanonizacyjnych mówił ks. prof.
Jose Luis Gutierrez, który podobnie jak jego przedmówca pracuje w
Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Ponadto jest profesorem Wydziału
Prawa Papieskiego Uniwersytetu Świętego Krzyża w Rzymie. Stwierdził
on, iż beatyfikacja i kanonizacja stanowią wolny akt Papieża. Poprzedza
go proces posiadający trzy elementy. Pierwszy z nich to opinia świętości,
która jest powszechnym przekonaniem wiernych o heroiczności cnót
praktykowanych lub o męczeństwie doznanym przez sługę Bożego, połączonym
z odwołaniem się do jego wstawiennictwa. Oprócz świadectw zdolnych
zweryfikować opinię, proces kanonizacyjny ma także jako przedmiot
zbieranie dowodów ze świadków i z dokumentów dotyczących cnót w stopniu
heroicznym lub odnośnie męczeństwa kandydata na ołtarze. Trzecim
elementem jest cud zaistniały za jego wstawiennictwem, który trzeba
udowodnić jako fakt przekraczający siły natury. W dalszej części
sympozjum ks. dr Hieronim Fokciński SI mówił o potwierdzeniu kultu
w aktualnej praktyce kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, a o. dr Gabriel
Bartoszewski OFMCap. scharakteryzował cudowne zjawiska, które były
podstawą do wyniesienia na ołtarze polskich świętych i błogosławionych
przez Papieża Jana Pawła II.
Po oficjalnym otwarciu uroczystej sesji popołudniowej przedstawiono
Księgę Jubileuszową "Divina et humana", której twórcami było 47 autorów.
Omawiający ją ks. dr Piotr Stanisz stwierdził, iż jej tytuł został
podyktowany specyfiką naukowej aktywności Jubilata, powoduje bowiem
refleksję nad prawem kanonizacyjnym. Ksiądz Profesor nieustannie
akcentuje potrzebę kształtowania życia zgodnie z nadprzyrodzonym
powołaniem człowieka. Realizując zaś badania z zakresu prawa wyznaniowego
zwraca uwagę na konieczność zagwarantowania prawa każdego człowieka
do wolności religijnej również w państwowym porządku prawnym. Laudację
ku czci Jubilata wygłosił ks. prof. Antoni Dębiński - Prodziekan
Wydziału Prawa KUL. Księgę Jubileuszową wręczył mu natomiast Dziekan
Dzięga.
Po tym uroczystym akcie przemówił Rektor KUL - ks. prof.
Andrzej Szostek. Charakteryzując zbiorowe dzieło, będące wyrazem
uznania dla ks. prof. Misztala stwierdził, że przywołuje ono nade
wszystko fundamentalne dla całej ludzkości i każdego poszczególnego
człowieka wydarzenie, które miało miejsce 2000 lat temu. Fakt, że
Bóg stał się prawdziwym człowiekiem i wezwał każdego z nas do udziału
w swoim bóstwie stanowi wciąż niewyczerpane źródło zdumienia, zachwytu
i wdzięczności. W Chrystusie nastąpiło bowiem spotkanie tego, co
Boże (divina) z tym co ludzkie (humana). Każdy człowiek, a szczególnie
kapłan zanurzony jest w tym cudzie zbawczego spotkania Boga z człowiekiem,
służy tej tajemnicy życiem. Już 40 lat Jubilat służy tej prawdzie
z pełnym zaangażowaniem. Na koniec swojej wypowiedzi Ksiądz Rektor
życzył, aby Jubilat mógł nadal dzielić się z całym środowiskiem KUL
swoim bogactwem wiedzy i doświadczeniem, swym świadectwem i kapłaństwem.
Na zakończenie przemówił sam Jubilat. Na początku swego
ciepłego i pełnego mądrości słowa Ksiądz Profesor podziękował Stwórcy
za dar życia, rodzicom za wychowanie i przekazany system wartości
oraz wszystkim dobrym ludziom, których spotkał na swej drodze życia.
Jego zdaniem życie jest tak drogocenne, zachłanne, hojne w reprodukcji,
uparte w trwaniu, nieprzypadkowe w swoim źródle. Przyznał, że Stwórcę
odkrył nie tyle w wykładach uczonych, ile w podziwie dla piękna przyrody
i świata. Przez długi czas nie mógł Go określić, aż w końcu zrozumiał,
że jest wielką miłością, której należy szukać nie wyłącznie rozumem,
ale może więcej nawet sercem. Wiara w Boga nadała sens jego życiu.
To On także pozwolił mu spotkać na swej drodze ludzi, którzy potrafili
w swoim życiu łączyć to, co boskie i ludzkie. Wspominał, ze KUL pozwolił
mu zdobyć wiedzę teologiczną i prawniczą, rozszerzył horyzonty myślowe,
pomógł się rozwinąć oraz dał mu niepowtarzalną atmosferę inspiracji
i niepokoju naukowego. Tu znalazł wielu przyjaciół i zostawił wiele
wysiłku, ale otrzymał o wiele więcej. Oddał także ukłon młodości,
dziękując swoim studentom, za poszukiwanie prawdy i życzliwość. Wyrazy
wdzięczności skierował także do prelegentów i organizatorów sympozjum.
Przyznał, że ten dzień jubileuszu jest wiosną w jesieni jego życia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu