Adres: 73-121 Marianowo, ul. Sydonii 3
Liczba wiernych: 1274
Proboszcz: ks. Jan Dziduch TChr
Kościoły filialne:
1. Czarnkowo - pw. św. Józefa Robotnika
2. Wiechowo - pw. Miłosierdzia Bożego
Wspólnoty: Żywy Różaniec (7 róż), ministranci (55), Grupa Synodalna, Akcja Katolicka, Rada Parafialna, Rady Kościelne, Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa, grupa charytatywna, schola, Podwórkowe Koło Różańcowe, grupa teatralna
Czasopisma: „Miłujcie się”, „Msza św.”, „Rycerz Niepokalanej”, „Apostolstwo Chorych”, „Promyk Jutrzenki”, „Promyczek Jutrzenki”, „Niedziela” - 23 egzemplarze

Kolejną miejscowością i parafią, którą odwiedzamy, wędrując po dekanacie Suchań, jest Marianowo, malowniczo położone nad jeziorem, słynne zaś przede wszystkim z zabytkowego kompleksu klasztornego i Sydonii na trwałe związaną z legendą o tym miejscu.
Początek miejscowości sięga 2 listopada 1248 r., kiedy to nastąpiła fundacja klasztoru panien cysterek przez księcia Barnima I. Klasztor miał szerzyć i utwierdzać wiarę, a także włączyć cysterki w proces kolonizacji ziem pomorskich. Konwent liczący na początku 12 mniszek w ciągu następnych stuleci powiększył się do ok. 30 sióstr. Poza określonymi regułą praktykami religijnymi cysterki poświęcały się nauce i pracy - zdobywały umiejętność czytania, pisania, rysunku, przepisywały i iluminowały księgi, szyły szaty liturgiczne. Z ich inicjatywy powstały także kościoły w Wiechowie, Lutkowie i Gogolewie. Kres działalności klasztoru przyniosła reformacja. Jednak na skutek silnego sprzeciwu pozostawiono 5 klasztorów jako świeckie placówki - zakłady przeznaczone dla panien szlacheckiego pochodzenia. W ten sposób w mury klasztoru w 1604 r. wkroczyła słynna już, ponad 60-letnia Sydonia von Borck. Mianowana została zastępcą przeoryszy. Znana była z trudnego charakteru, co doprowadziło do skłócenia z przeoryszą, pozostałymi mieszkankami klasztoru i ludnością. Przyjaźniła się jedynie z pastorem. Na nieszczęście Sydonii pastor i przeorysza Magdalena zmarli w krótkim odstępie czasu w nienaturalny sposób. Winą obciążono Sydonię, posądzając ją o czary. Wydano na nią wyrok śmierci. 18 listopada 1619 r. przewieziono ją do klasztoru Kartuzów w Grabowie k. Szczecina, by w sierpniu następnego roku dokonać jej ścięcia i spalenia na stosie za Bramą Młyńską w Szczecinie. Pamięć o niej przetrwała do naszych czasów i żywo jest kultywowana. Ale o tym za chwilę…
W XIII w. przy klasztorze wybudowano kościół na wzór świątyni w Kołbaczu. Jest to budowla jednonawowa, ceglana, zamknięta od wschodu trójbocznie. Od strony południowej przylegają pozostałe fragmenty zabudowań klasztornych. We wnętrzu zachował się poliptyk malowany na desce z XVII/XVIII w., barokowa ambona, epitafium i empora chórowa z organami.
Parafia w Marianowie, jak duża część innych powojennych ośrodków duszpasterskich, administrowana jest przez księży chrystusowców. Powołana została do życia 1 czerwca 1951 r., a pierwszym proboszczem był ks. Edward Wowra TChr, który pracował tutaj aż do 1975 r. Następnymi proboszczami byli: ks. Tadeusz Cechowski TChr (1975-81), ks. Marian Nowak TChr (1981-90), ks. Kazimierz Kotlarz TChr (1990-93). Obecnym proboszczem jest ks. Jan Dziduch TChr, który w tym roku obchodził 10-lecie pracy w Marianowie. Wizyta w tej parafii to niewątpliwie głębokie przeżycie zarówno duchowe, jak i historyczne. Ksiądz Jan z niezwykłą życzliwością pokazuje obecne dokonania renowacyjne klasztoru i plebanii, a z ogromnym entuzjazmem opowiada o bogactwie pracy duszpasterskiej i - jak się okazuje - także społecznej. Miejscowa ludność przybyła tutaj z różnych stron - ze Wschodu, ale również z centralnej Polski. Obecnie zatarły się już ślady dawnego pochodzenia, tym bardziej, że Marianowo stało się popularną miejscowością letniskową. Nad jeziorem powstało wiele pięknych domów, na wypoczynek przybywają tu stargardczanie i szczecinianie. Ksiądz Proboszcz podkreśla stosunkowo dobrą sytuację materialną parafian. W Marianowie działa przetwórnia krewetek i osobna przetwórnia ryb - oba te zakłady zatrudniają prawie 300 osób! To zadowolenie słyszę w głosie ks. Jana także wtedy, kiedy rozmawiamy o stanie duchowym parafii. Z dość dokładnych obliczeń wynika, że w skali całej parafii na niedzielną Eucharystię uczęszcza 45% wiernych, co jest rzeczywiście rzadkim zjawiskiem w diecezji. Msze św. w Marianowie w niedziele sprawowane są o godz. 8.00 i 12.00. Natomiast w Czarnkowie Liturgia odprawiana jest o godz. 9.15, a w Wiechowie o 10.30. W tygodniu w kościele parafialnym Msza św. jest o godz. 18.00 (zimą o 17.00), w Czarnkowie wierni spotykają się w czwartki, w Wiechowie w piątki. W każdą niedzielę o godz. 17.00 śpiewane są także Nieszpory. Tradycją stały się Fatimskie Dni Modlitwy przeżywane od maja do października w ten sposób, że wieczorem 12. dnia jest Msza św., po której odbywa się procesja ze świecami po okolicznym parku, a 13. dnia każdego miesiąca o godz. 8.00, 10.00, 12.00 odmawiane są poszczególne części Różańca św., natomiast o godz. 15.00 odprawiana jest Godzina Miłosierdzia z wystawieniem Najświętszego Sakramentu. Wieczorna Msza św. kończy bogaty program. W każdą środę odprawiana jest Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, w piątki Koronka do Miłosierdzia Bożego, a w pierwsze czwartki, piątki i soboty miesiąca jak wszędzie wraz z adoracją eucharystyczną odmawiane są modlitwy o powołania do Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. W każdy I piątek ks. Jan odwiedza z posługą sakramentalną 17 chorych. Nad pięknem śpiewu podczas Mszy św. czuwają organiści - Marian Kowbel i Joanna Rosińska, natomiast w Wiechowie funkcję tę pełni miejscowa schola młodzieżowa. O wychowanie młodych troszczą się pedagodzy w Szkole Podstawowej (192 uczniów) i w Publicznym Gimnazjum (190 uczniów), które przyjęło imię ks. Jana Twardowskiego. W Szkole Podstawowej wszystkie klasy katechizuje Agnieszka Chełstowska. Ponadto uczy także w gimnazjum pierwsze klasy. Kolejne roczniki uczy Ksiądz Proboszcz, katechizując w wymiarze 12 godzin. O efektach tej pracy może świadczyć fakt, że szóstka uczniów jest stypendystami Fundacji im. Jana Pawła II. W każdą III niedzielę miesiąca odprawiana jest Msza św. dla dzieci pierwszokomunijnych - zawsze z jakąś inscenizacją ewangeliczną. Ta forma przybliżania Bożych spraw jest zresztą ważnym aspektem życia parafialnego. Działa tu bowiem 15-osobowa młodzieżowa grupa teatralna pod opieką: Grażyny Grzelak, Anny Leszczyńskiej, Agnieszki Chełstowskiej i oczywiście ks. Jana. Grupa ta z ogromnym zaangażowaniem ewangelizuje poprzez żywe słowo i sceniczny gest. W ubiegłym roku młodzi aktorzy zdobyli główną nagrodę w Przeglądzie Jasełek na os. Bukowym w Szczecinie. Występowali także z Męką Pańską, Żywotem Sydonii, byli na gościnnych występach w parafii ewangelickiej w Penkun, z którym w szerokim znaczeniu współpracuje gmina Marianowo. Ciekawą oprawę mają także doroczne szkolne rekolekcje wielkopostne, w ramach których oprócz zajęć duchowych i inscenizacji odbywa się np. olimpiada sportowa.
Teren wokół kościoła to nieustanny plac odbudowy zabytkowej części klasztoru. Pomysł zrodził się w 1994 r., a pierwsze prace po wielu uzgodnieniach podjęto w 1997 r. Obecnie wyremontowana jest w połowie plebania i część klasztoru. Wyremontowane fragmenty robią naprawdę wielkie wrażenie, oddając ducha epoki, w której były wznoszone. Po całkowitej rekonstrukcji mieścić się tu będzie centrum rekolekcyjno-wypoczynkowe, włączone w powstający tzw. szlak cysterski obejmujący wszystkie miejsca związane z tym zakonem. Sporo prac wykonano także w samym kościele, regotyzując wnętrze, kładąc posadzkę, wykonując nowe ławki, a także remontując wieżę. Przy kościele znajduje się park o powierzchni 1,8 ha, który razem z przepięknym sadem oczekuje na zagospodarowanie. W planach znajduje się również wykonanie miniparku na terenie przed murem kościelnym. W Wiechowie wykonano witraże w prezbiterium, na całkowitą odbudowę oczekuje jeszcze wieża kościoła. W Czarnkowie położono posadzkę, wykonano nowe ławki i meble kościelne, a także wymieniono blachę na wieży świątyni. W 1998 r. Marianowo obchodziło 750-lecie istnienia - wtedy też narodził się pomysł corocznych obchodów Lata z Sydonią, dwudniowego festynu organizowanego w czasie wakacji przez parafię i władze samorządowe gminy. Współpraca w tym względzie układa się znakomicie dzięki życzliwości pani wójt Elżbiety Rink, której Ksiądz Proboszcz jest wdzięczny za dotychczasowe dokonania. Podczas Lata... odbywają się m. in.: sesja popularnonaukowa, zawody sportowe, występy artystyczne, a także plener malarski, na który przyjeżdżają twórcy z całej Polski. Pokłosiem tych dni jest poplenerowa wystawa, której fragmenty dostrzegam także na ścianach plebanii.