Nowa grupa Duchowej Adopcji w Kowarach
W Kowarach Ojcowie Franciszkanie, posługujący w tutejszej parafii, odprawili triduum przed uroczystością Zwiastowania Pańskiego, jako przygotowanie do złożenia przyrzeczeń Duchowej Adopcji. Pierwszego dnia o. Piotr Aniewski w kazaniu przypomniał dzieło stworzenia, grzech człowieka i dzieło Odkupienia dokonane przez Jezusa Chrystusa. Człowiek nadal grzeszy, stąd aborcja, eutanazja - zbrodnie dzisiejszego świata. Potrzeba więc wytrwałej modlitwy w przemianę ludzkich serc. Drugiego dnia przedstawił historię wprowadzenia aborcji w krajach Europy i na świecie. Przypomniał słowa błogosławionej Matki Teresy z Kalkuty, że największym zagrożeniem dla pokoju na świecie jest aborcja. Przedstawił historie życia lekarza ginekologa z Jugosławii i jego nawrócenie. Podał ze polska Konstytucja i prawa międzynarodowe mówią o prawie do życia dla każdego człowieka. Trzeciego dnia o. Piotr przedstawił Duchową Adopcje Dziecka Poczętego: zasady ideowe, historię rozkrzewiania się, jako wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego i błogosławieństwo Jana Pawła II dla tego dzieła. Wyraził zachętę do podjęcia tej modlitwy. W uroczystość Zwiastowania Pańskiego, Dzień Świętości Życia, bezpośrednio przed Mszą św. odprawione zostało nabożeństwo przed Najświętszym Sakramentem w intencji obrony życia i rodziny, jako bezpośrednie przygotowanie do podjęcia Duchowej Adopcji. Po homilii ok. 30 osób wystąpiło przed ołtarzem i z zapalonymi od paschału świecami złożyło przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Omadlane przez nas dzieci urodzą się w Boże Narodzenie i wraz z Dzieciątkiem Jezus będą radością, mamy nadzieję, dla swoich rodziców, Kościoła i narodu, w którym się urodzą. Daj nam, Jezu Chryste, wytrwanie w modlitewnym zobowiązaniu.
Czym jest Duchowa Adopcja
W dzisiejszych czasach, gdy życie tak wielu niewinnych dzieci jest zagrożone, Kościół proponuje nam Duchową Adopcję Dziecka Poczętego. Jest to modlitwa wstawiennicza wypraszająca u Jezusa Chrystusa, naszego
Pana i Boga, życie dla poczętego dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki i przemianę serc rodziców tego dziecka, aby przyjęli oni swoje dziecko z miłością, pozwolili na jego rozwój, narodzenie się
i godne życie po urodzeniu. Modlitwa trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmówieniu specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców oraz jeden dziesiątek różańca, dowolnej tajemnicy. Do modlitwy
można dołączyć jedno lub dwa dowolnie wybrane dodatkowe zobowiązania. Nie są one obowiązkowe, ale są chętnie podejmowane przez adoptujących. Tymi dodatkowymi postanowieniami mogą być np. uczestniczenie
co tydzień, w dzień roboczy, we Mszy św. i ofiarowanie Komunii św. w intencji duchowo adoptowanego dziecka i jego rodziców, adoracja Najświętszego Sakramentu, codzienne czytanie Pisma Świętego, uczestniczenie
w Apelu Jasnogórskim, dodatkowe modlitwy, udział w nabożeństwie majowym, czerwcowym, post o chlebie i wodzie, pomoc osobom potrzebującym, rodzinom wielodzietnym, matkom samotnie wychowującym dzieci, pozyskiwanie
nowych zwolenników Duchowej Adopcji, apostolstwo w obronie każdego poczętego dziecka. Duchową Adopcję może podjąć każdy: osoby świeckie, konsekrowane, kobiety, mężczyźni, dorośli i młodzież. Dzieci mogą
ją podejmować pod opieką rodziców. Szczególnie poleca się tę modlitwę osobom, które dopuściły się grzechu aborcji. Teraz, wypraszając życie dla zagrożonego zabiciem dziecka, stają się współpracownikami
Boga i orędownikami świętości i nienaruszalności życia człowieka, odzyskują wiarę w Boże Miłosierdzie i doznają pokoju serca.
W modlitewną obronę bierze się jedno dziecko, którego imię jest znane jedynie Bogu. Duchową Adopcję rozpoczyna złożenie uroczystego przyrzeczenia w kościele wobec kapłana. Osoby chore lub niepełnosprawne
mogą w domu odczytać rotę przyrzeczenia przed krzyżem lub obrazem i od tego momentu, przez dziewięć miesięcy, wypełniać modlitewne zobowiązania. Postuluje się składanie przyrzeczeń w święta Matki Bożej.
Dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy. W przypadku jedno lub kilkudniowego zapomnienia należy o te dni wydłużyć czas modlitwy. Dłuższe zapomnienie przerywa Duchową Adopcję. Należy
przy nadążającej się okazji ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać.
Po zakończeniu adopcji jednego dziecka można znów złożyć przyrzeczenie i modlić się o życie dla następnego poczętego dziecka. Na czas wypełniania modlitewnych zobowiązań stajemy się matką lub ojcem
duchowym dla tego dziecka, po to, aby odzyskało ono swoich biologicznych rodziców, którzy przyjmą je z miłością i zechcą wypełniać wobec niego obowiązki i zadania rodzicielskie.
Pomóż w rozwoju naszego portalu