PIOTR LORENC: - Co jest największym wyzwaniem dla katechetów u progu nowego roku szkolnego?
KS. RYSZARD ADRJANEK: - Jest to umiejętność połączenia osobistego awansu zawodowego oraz nauczania i wychowania religijnego dzieci i młodzieży w szkole i w parafii, tak aby to nauczanie miało swoje odzwierciedlenie w życiu sakramentalnym Kościoła parafialnego. Ważne jest także to, aby katecheta posiadał umiejętność współżycia międzyludzkiego, odnajdywania siebie i zadań we wspólnocie. Stąd położenie akcentu na współdziałanie i dialog, rozwijanie, poznanie wiary, wychowanie do udziału w liturgii, nauczanie modlitwy i rozwijanie wychowania moralnego.
- Z jakimi trudnościami borykają się katecheci?
- Najczęściej pojawiają się problemy z uczniami, z którymi nie można nawiązać kontaktu. Wszystko i wszystkich kontestują, katecheci nie wiedzą, co wtedy robić. Nieraz brakuje im wsparcia i zrozumienia od tych, od których mogliby go oczekiwać. Brakuje zrozumienia ze strony rodziców, a przede wszystkim kontaktu z nimi.
- Czy w tym roku czekają nas jakieś zmiany w nauczaniu?
- Podczas plenarnego posiedzenia Konferencji Episkopatu Polski 20 czerwca 2001 r. zatwierdzony został dokument: Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce. Dokument ten w swych założeniach koresponduje i nawiązuje do wprowadzanej w Polsce od roku 1998 reformy całego systemu edukacji. W założeniach dokument powinien na wzór dokumentów państwowych, które określają specyfikę procesów kształcenia w szkole, podawać minima, jakie winny być realizowane przez pełnioną na terenie szkoły kościelną posługę słowa. Ponadto na kształt założeń, na których opiera się omawiany dokument, wpływ wywarły odnoszące się do katechezy publikowane w ostatnich latach nowe dokumenty Urzędu Nauczycielskiego Kościoła: przede wszystkim zaś Katechizm Kościoła Katolickiego (1992) oraz Dyrektorium ogólne o katechizacji (1997).
- Jakie są postulaty współpracy katechetów z rodzicami?
- Ważną formą współpracy z rodzicami są kontakty indywidualne z nimi. Należałoby poszukiwać takich kontaktów podczas wywiadówek szkolnych, uprzedzając wychowawcę klasy o chęci spotkania z danym rodzicem. O spotkania takie winniśmy zabiegać nie tylko w przypadku, gdy mamy problemy wychowawcze, ale także wówczas, gdy chcemy pochwalić ucznia za jego wyniki nauczania czy zachowanie. Zdecydowanie więcej możliwości współpracy z rodzicami daje nam parafia. Współpraca między parafią i rodzicami, wzajemna wymiana poglądów na temat programów, metod, napotykanych trudności w katechezie jest konieczna, by wychowanie dzieci dokonywało się w oparciu o chrześcijański system wartości zaaprobowany przez rodziców. Taka współpraca dokonuje się z obopólnym pożytkiem. Zarówno katecheci, jak i rodzice czerpią z niej pomoc do wykonywania swoich specyficznych zadań. Wynikiem współpracy katechetów i rodziców będzie stworzenie autentycznego środowiska wychowawczego.
- Dziękuję za rozmowę.
Pomóż w rozwoju naszego portalu