Reklama

W prasie i na antenie

Pamięci Papieża Dobroci

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

3 czerwca br. minęła 41. rocznica odejścia do wieczności papieża Jana XXIII (1881-1963). Już w dwa lata po jego śmierci rozpoczęło się postępowanie kanonizacyjne, zakończone jego beatyfikacją w 2003 r. Liturgiczne wspomnienie tego papieża Kościół obchodzi 11 października. Jest to także dzień rocznicy inauguracji Soboru Watykańskiego II, zwołanego właśnie przez Jana XXIII.
Jan XXIII był jednym z najbardziej kochanych papieży w historii. Zawsze uśmiechnięty, pełen dowcipu, tchnął wiarą i nadzieją, stając się symbolem żywego Kościoła. Krótko pełnił urząd papieski - zaledwie 5 lat (od 1958 r.), ale od razu zyskał sobie niezwykłą sympatię całego świata. Pamiętam, jak po raz pierwszy przez radio usłyszałem jego piękny, energiczny głos, chociaż gdy został wybrany na Stolicę Piotrową miał już 78 lat...
Był człowiekiem bardzo skromnym i prostego usposobienia, lecz o wysokiej kulturze, gruntownie wykształconym i o szerokim doświadczeniu dyplomatycznym. Znał biegle kilka języków. Prowadził niezwykle ożywione, głębokie życie wewnętrzne, jak wynika z jego dzienników (Pamiętnik duszy).
Bardzo szybo zyskał przydomek „Papieża Dobroci”. Już w miesiąc po swoim wyborze na papieża odwiedził rzymskie więzienie, złożył wizytę chorym w szpitalu, wizytował parafie. Przełamał tym samym stare zwyczaje i otworzył okna Kościoła na świat. Bez wątpienia był przykładem dla Jana Pawła II.
Bardzo szybko Jan XXIII wprowadził też zmiany w strukturach Kurii Rzymskiej, zwołał synod Diecezji Rzymskiej, rozpoczął prace nad zmianami w Kodeksie Prawa Kanonicznego i - w październiku 1962 r. - zwołał ekumeniczny sobór powszechny, zwany Soborem Watykańskim II. Celem Soboru nie były zmiany w doktrynie wiary, ale dostosowanie sposobów jej przekazywania do warunków współczesności - tzw. aggiornamento. Chciał bowiem Jan XXIII, żeby ludzie ujrzeli istotę Kościoła, żeby dostrzegli jego podstawową wartość i żeby się nim zachwycili.
Idea Jana XXIII przeniknęła wszystkich biskupów świata. Potrzeba dyskusji nad wieloma sprawami w Kościele sprawiła, że miały miejsce aż 4 sesje soborowe. Zachwycony obradami soboru był obecny papież - Jan Paweł II, który uczestniczył w nich jeszcze jako kardynał krakowski. Jan XXIII nie doczekał końca tych wielkich zamyśleń nad Kościołem, zmarł 3 czerwca 1963 r. Sobór kontynuował Paweł VI. Ale to, co uczynił Papież Dobroci, stworzyło nową sytuację dla rozwoju myśli eklezjalnej i duszpasterskiej, stało się impulsem do niezwykle ważnej reformy Kościoła, która przyniosła błogosławione owoce. Jan XXIII rozpoczął przemiany w Kościele w sposób subtelny i serdeczny. Jako dyplomata watykański w Bułgarii, Turcji i Grecji, gdzie spotkał się z różnymi odłamami chrześcijan, uczynił też wiele dla rozwoju ekumenizmu. Był także nuncjuszem apostolskim w Paryżu, co pozwoliło mu dostrzec granice społecznego zaangażowania Kościoła. Był patriarchą Wenecji, co nauczyło go widzieć znaczenie obowiązków duszpasterskich biskupa.
Nowe, reformatorskie spojrzenie Jana XXIII na sprawy wiary widoczne jest w wielu jego ważnych dokumentach, m.in. w encyklikach Mater et magistra, Pacem in terris, a także w jego licznych i różnorodnych kontaktach zagranicznych. Bliską mu osobą był kard. Stefan Wyszyński.
Przy okazji procesu beatyfikacyjnego Jana XXIII okazało się, że jego ciało pozostało nienaruszone przez czas. Teraz można modlić się wobec jego postaci spoczywającej w przeszklonym sarkofagu w Bazylice św. Piotra, pośród grobowców wielkich papieży. Można zobaczyć jego dobrą twarz i zamyśleć się nad siłą dobroci.
Kościół Chrystusowy - jeden i niezmienny - ciągle reformuje się, odradza, odnawia. Dzieje się to za sprawą wielkich pasterzy Kościoła, ale także nas - zwyczajnych wiernych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Msza św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczyna obchody Triduum Paschalnego

2024-03-28 07:18

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczynają się w Kościele katolickim obchody Triduum Paschalnego - trzydniowe celebracje obejmujące misterium Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Liturgia tego dnia odwołuje się do wydarzeń w Wieczerniku, kiedy Jezus ustanowił dwa sakramenty: kapłaństwa i Eucharystii.

Liturgista, ks. prof. Piotr Kulbacki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego powiedział PAP, że część pierwsza Triduum - misterium Chrystusa ukrzyżowanego - rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek) i trwa do Liturgii na cześć Męki Pańskiej (Wielki Piątek). Po tej liturgii rozpoczyna się dzień drugi - obchód misterium Chrystusa pogrzebanego, trwający przez całą Wielką Sobotę. Nocna Wigilia Paschalna rozpoczyna trzeci dzień - misterium Chrystusa zmartwychwstałego – obchód trwający do nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania.

CZYTAJ DALEJ

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję