Reklama

Homilie

Franciszek u św. Marty: czułość i bliskość cechami prawdziwego pasterza

Prawdziwy pasterz, na wzór Jezusa powinien okazywać osobom powierzonym swej trosce konkretną czułość i bliskość, a nie surowość osądu – powiedział papież podczas porannej Eucharystii w Domu Świętej Marty. W swojej homilii Ojciec Święty odniósł się do czytanej dziś Ewangelii (Mk 5, 21-43), mówiącej o wskrzeszeniu córki Jaira i uzdrowieniu kobiety cierpiącej na krwotok.

[ TEMATY ]

Franciszek

Grzegorz Gałązka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Franciszek zauważył, że czytany dziś fragment Ewangelii powinien być raczej przedmiotem kontemplacji, niż refleksji. Wskazuje on bowiem, jak przebiegał zwyczajny dzień w życiu Pana Jezusa, stanowiąc wzór dla biskupów i kapłanów. Był to czas spędzany pośród ludu, otoczony rzeszami.

„Jezus nie otwiera urzędu poradnictwa duchowego z napisem: «Prorok przyjmuje w poniedziałek, środę i piątek od 15 do 18. Wstęp kosztuje tyle a tyle, albo jeśli chcecie możecie złożyć ofiarę». Nie Jezus tak nie czyni. Jezus nie otworzył też gabinetu lekarskiego z napisem «Niech chorzy przychodzą tego a tego dnia a zostaną uzdrowieni». Jezus wchodzi między ludzi” – podkreślił papież.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ojciec Święty wspomniał, o pewnym świątobliwym kapłanie, który posługiwał swojemu ludowi pracując dla niego niestrudzenie. Z tego powodu był bardzo zmęczony. Zauważył, że także dzisiejsza Ewangelia mówi o tym, że ludzie ściskali się wokół Jezusa, dotykali Go. Podobnie ludzie czynią dzisiaj podczas wizyt duszpasterskich, aby zyskać łaskę, zaś pasterz to odczuwa. Jezus nigdy się nie wycofuje, płacąc za to nawet „wstydem” i „kpiną”, czyniąc dobro. To są ślady sposobu działania Jezusa, a zatem postawy prawdziwego pasterza – wskazał Franciszek:

Reklama

„Pasterz zostaje namaszczony olejem w dniu święceń kapłańskich i biskupich. Ale prawdziwym olejem, olejem wewnętrznym jest olej bliskości i czułości. Pasterzowi, który nie potrafi stawać się bliskim czegoś brakuje: być może jest on panem pola, ale nie jest pasterzem. Pasterz, któremu brakuje czułości, będzie surowy, chłoszczący owce. Bliskość i czułość: widzimy to w tym fragmencie. Takim był Jezus” – stwierdził papież.

Ojciec Święty zaznaczył, że także pasterz, podobnie jak Jezus, kończy swój dzień zmęczony z powodu czynienia dobra. A jeśli taka będzie jego postawa, to lud odczuje żywą obecność Boga.

Na zakończenie swej homilii Franciszek zachęcił do modlitwy za pasterzy, aby Pan dał im łaskę pielgrzymowania z ludem, bycia obecnymi dla ludu z wielką czułością i bliskością. „A kiedy lud znajduje swojego pasterza, odczuwa to coś szczególne, co odczuwa się tylko w obecności Boga. Dzisiejsza Ewangelia kończy się słowami «osłupieli wprost ze zdumienia». Zdumienia odczuwaniem w pasterzu bliskości i czułości Boga” – powiedział papież na zakończenie swej homilii.

2018-01-30 11:43

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież do młodzieży: miłość receptą na długie życie

[ TEMATY ]

Franciszek

GRZEGORZ GAŁĄZKA

Gromkim: „Dobry wieczór, Franciszku” powitało papieża 100 tys. młodych mieszkańców Neapolu na promenadzie Lungomare Caracciolo nad Zatoką Neapolitańską. Franciszek nie wygłosił przygotowanego przemówienia, lecz improwizując, odpowiadał na pytania przedstawicieli ludzi młodych, starszych i rodzin. Obok Ojca Świętego siedziała para narzeczonych i para ludzi starszych.

Papież wskazał, że Bóg mówi do nas słowami, czynami i milczeniem. Na krzyżu to milczenie Jezus odbierał wręcz jako opuszczenie przez Boga. Do Jego milczenia, np. wobec cierpienia dzieci, możemy się tylko przybliżyć, wpatrując się w krzyż Chrystusa.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Bp Krzysztof Wętkowski modlił się przy grobie św. Jana Pawła II

2025-10-02 17:43

[ TEMATY ]

Watykan

bp Krzysztof Wętkowski

grób JPII

Karol Porwich/Niedziela

Bp Krzysztof Wętkowski

Bp Krzysztof Wętkowski

Do bycia ludźmi zawierzenia i zaufania zachęcał podczas Mszy św. odprawionej w czwartkowy poranek przy grobie św. Jana Pawła II biskup włocławski Krzysztof Wętkowski. W kaplicy Świętego Sebastiana w bazylice św. Piotra w Rzymie 2 października zgromadziło się około trzystu wiernych z diecezji włocławskiej.

Wizyta przy grobie św. Jana Pawła II była dla nich ważnym momentem pielgrzymki do Rzymu. Mszy Świętej przewodniczył biskup włocławski Krzysztof Wętkowski. Eucharystię koncelebrowali bp Stanisław Gębicki, biskup pomocniczy senior diecezji włocławskiej, bp Krzysztof Nykiel, regens Penitencjarii Apostolskiej oraz trzydziestu kapłanów diecezjalnych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję