Drodzy Bracia
Kapłani i Klerycy,
Umiłowani Diecezjanie!

Wraz z całym Kościołem katolickim rozpoczęliśmy w Środę Popielcową okres czterdziestodniowego przygotowania do nadchodzących Świąt Wielkanocnych. W praktyce Kościoła okres ten ma charakter pokutny, na co wskazuje jego tradycyjna nazwa: „Wielki Post”. Tegoroczny czas wielkopostny przeżywamy w Roku Eucharystii, którego owocem - według oczekiwań Ojca Świętego Jana Pawła II - winno być „ożywienie we wszystkich wspólnotach chrześcijańskich sprawowania Mszy św. niedzielnej i poświęcenia więcej czasu i uwagi adoracji eucharystycznej poza Mszą świętą” (Mane nobiscum Domine, nr 29). Idąc za sugestią Ojca Świętego Jana Pawła II, chcemy naszą duchową, wielkopostną odnowę skupić wokół Eucharystii: jej celebracji i życiu nią na co dzień.

1. Eucharystia największym darem

W encyklice Ecclesia de Eucharistia Ojciec Święty Jan Paweł II napisał: „Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego dzieła zbawienia. (...) Cóż większego Jezus mógł uczynić dla nas? - pyta Papież.
I odpowiada: „Prawdziwie, w Eucharystii objawia nam miłość, która posuwa się «aż do końca» (por. J 13, 1) - miłość, która nie zna miary” (EE, nr 11).
Chrystus nie tylko mówił o miłości, ucząc, że jest ona największym przykazaniem, którego wypełnianie przynosi człowiekowi najtrwalsze szczęście, ale sam pokazał jak miłować, dając na krzyżu za nas swoje życie. Złożył z samego siebie bezinteresowny dar na odpuszczenie naszych grzechów. W ten sposób uwiarygodnił swoje słowa: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13).
Ogłoszenie największego przykazania złączył Chrystus z celebracją Eucharystii. Oto, w czasie sprawowania pierwszej Eucharystii w Wieczerniku, Chrystus wstał od wieczerzy, przepasał się prześcieradłem, wziął miednicę z wodą i począł umywać uczniom nogi. Gdy ukończył posługę, powiedział: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem. Wy Mnie nazywacie «Nauczycielem» i «Panem» i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi” (J 13, 13-14).
Celebracja pierwszej Eucharystii, połączona z umyciem nóg, jest pouczeniem dla nas, abyśmy pamiętali, że przeżywanie Mszy św. przy ołtarzu powinno znaleźć swoje dopełnienie w służeniu bliźnim, w stawaniu się darem dla drugiego człowieka w życiu rodzinnym i społecznym.

2. Dar z siebie dla drugich przedłużeniem celebracji Eucharystii

W okresie Wielkiego Postu spróbujemy pamiętać o tym zobowiązaniu i je realizować w konkretnych warunkach codziennego życia. Nie wolno nam zapominać, że ci wszyscy, którzy umiłowali Eucharystię i kontemplowali jej sens, byli jednocześnie ludźmi płonącymi miłością do człowieka. Jan Paweł II zachęca nas we wspomnianej adhortacji: „Wejdźmy, umiłowani Bracia i Siostry, do szkoły świętych, wielkich mistrzów prawdziwej pobożności eucharystycznej. W ich świadectwie teologia Eucharystii nabierała całego blasku przeżycia, „zaraża” nas i niejako „rozgrzewa” (EE, nr 62).
W kontekście tych słów warto przywołać niedawno zmarłą, a już beatyfikowaną Matkę Teresę z Kalkuty. Ona codziennie z swoimi siostrami przeżywała Eucharystię i praktykowała codzienną adorację Najświętszego Sakramentu, a potem szła z siostrami do najnędzniejszych i umierających i mówiła siostrom, że to jest ten sam Chrystus, który był adorowany w kaplicy. Matka Teresa i wszyscy inni, prawdziwi czciciele Jezusa Eucharystycznego, uczą nas, że kto dobrze przeżywa Eucharystię i adoruje Najświętszy Sakrament, ten idzie do bliźnich z przekonaniem, że w nich czeka ten sam Chrystus, aby otrzymać dar bezinteresownej miłości. Nie wolno przeto zamykać naszej wiary w Jezusa jedynie w gestach adoracji i wielbienia Go w Eucharystii. Msza św. przynagla nas do czynu miłości, do stawania się bezinteresownym darem dla drugich.
To stawanie się darem dla drugich jest zawsze związane z ofiarą, poświęceniem. Często wymaga od nas dużego samozaparcia, ogromnej cierpliwości i wytrwałości. Mamy przeto okazję, aby w wielkopostnym czasie potraktować ten trud jako formę pokuty, jako formę współuczestniczenia w męce i śmierci Chrystusa.

3. Diecezjalny Kongres Eucharystyczny

Oprócz tego podstawowego zaangażowania się w odnowienie sprawowania Najświętszej Ofiary i życia nią na co dzień, jako społeczność diecezjalna, pragniemy podjąć dodatkową inicjatywę duszpasterską w trwającym Roku Eucharystii, a mianowicie: chcemy przeprowadzić w naszych dekanatach i parafiach Diecezjalny Kongres Eucharystyczny.
Jego głównym zadaniem będzie wyrażenie naszej wdzięczności za dar Eucharystii i opowiedzeniem się za obecnością Chrystusa w życiu publicznym, z którego Jezus bywa eliminowany. Ojciec Święty Jan Paweł II w liście apostolskim na Rok Eucharystii: Mane nobiscum Domine - „Zostań z nami, Panie” - napisał: „W tym Roku Eucharystii chrześcijanie winni dołożyć starań, by z większą mocą dawać świadectwo obecności Boga w świecie. Nie lękajmy się mówić o Bogu i z dumą nosić znaki wiary. „Kultura Eucharystii” rozwija kulturę dialogu, która z niej czerpie swą siłę i pokarm. Błędem jest uważać, że publiczne odniesienie do wiary mogłoby naruszyć słuszną autonomię państwa i instytucji cywilnych, czy nawet rodzić postawy nietolerancji” (MND, nr 26).
Kongres Eucharystyczny Diecezji Świdnickiej, który jest odpowiedzią na powyższe wezwanie Piotra naszych czasów, rozpocznie się 27 lutego, w trzecią Niedzielę Wielkiego Postu, uroczystą Mszą św., koncelebrowaną w katedrze świdnickiej przez dziekanów i proboszczów Świdnicy, ubogaconą koncertem pieśni eucharystycznych. W ramach celebracji Kongresu przewidujemy następujące stacje kongresowe: 20 marca - Niedziela Palmowa - Wałbrzych - dla dekanatów Wałbrzych Południe, Wałbrzych Północ i Wałbrzych Zachód; 23 kwietnia - Dzierżoniów - dla dekanatu Dzierżoniów Północ; 26 maja - uroczystość Bożego Ciała - Świdnica - dla dekanatów: Świdnica Wschód i Świdnica Zachód; 29 maja - Ząbkowice Śląskie - dla dekanatów Ząbkowice Śląskie i Kamieniec Ząbkowicki; 2 czerwca - Świebodzice - dla dekanatu Świebodzice; 29 czerwca - Strzegom - dla dekanatów Strzegom, Bolków i Gościsław; 31 lipca - Nowa Ruda - dla dekanatów Nowa Ruda i Głuszyca; 15 sierpnia - Bielawa - dla dekanatu Dzierżoniów Południe; 18 września - Kłodzko - dla dekanatów: Kłodzko, Kudowa Zdrój i Polanica Zdrój; oraz 25 września - zakończenie Kongresu - Bystrzyca Kłodzka - dla dekanatów: Bystrzyca Kłodzka, Lądek Zdrój i Międzylesie.
Na program wymienionych stacji kongresowych złożą się: uroczysta celebra Eucharystii, procesja eucharystyczna ze stacją w centrum miasta oraz błogosławieństwo eucharystyczne. W przeddzień stacji kongresowej w parafiach wyznaczonych dekanatów będzie adoracja Najświętszego Sakramentu, zakończona Mszą św. i konferencją na temat Eucharystii.
Na naszą wielkopostną odnowę, na czekające nas zbożne dzieło Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego wszystkim udzielam pasterskiego błogosławieństwa: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.