Na terenie Pobitna, północno-wschodniej dzielnicy Rzeszowa, u zbiegu głównych ciągów komunikacyjnych - ul. Lwowskiej i al. Armii Krajowej, położony jest jeden z najmłodszych ośrodków duszpasterskich miasta - parafia pw. św. Józefa Sebastiana Pelczara. 8 września 1994 r. biskup rzeszowski Kazimierz Górny powołał do istnienia rektorat pw. bł. J. S. Pelczara, wyznaczając na rektora ks. Stanisława Wójcika. Decyzja ta zaowocowała najpierw pozyskaniem odpowiedniej działki pod obiekty parafialne, a następnie wzniesieniem tymczasowej kaplicy oraz jej poświęceniem. Przeprowadzone prace organizacyjne pozwoliły na erygowanie 20 sierpnia 1995 r. na tym terenie nowej parafii. Kaplica, oddana na potrzeby kultu i poświęcona 18 grudnia 1994 r. przez bp. Górnego, stała się dla niej świątynią parafialną.
Obiekt ten, zaadoptowany z elementów magazynu budowlanego, wznoszono od 19 października do 17 grudnia 1994 r.
Projekt jego adaptacji sporządził mgr inż. Andrzej Kraus, konstrukcję wzniosło Rzeszowskie Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe, zaś wnętrze zostało wykonane przez wiernych. Całością prac kierował ks. St. Wójcik. W wyniku tych działań powstał obiekt o wymiarach 26,5 x 9,5 m. Jego zewnętrzne ściany pokryto blachą. Od strony wschodniej znajduje się wejście główne, zaś po zachodniej zlokalizowane jest prezbiterium. Wyposażenie prezbiterium składa się z drewnianego, ozdobnego ołtarza i takiej samej nastawy ołtarzowej, będących darem z Holandii, a przekazanych parafii przez Caritas Diecezji Rzeszowskiej; ubogacają je nadto trzy obrazy: św. Józefa Sebastiana Pelczara, Matki Bożej Częstochowskiej i Jezusa Miłosiernego. Warto dodać, iż ten ostatni jest szczególnym obrazem, nawiedził on bowiem w roku 2000, w Roku Wielkiego Jubileuszu, wszystkie parafie diecezji w ramach przeprowadzanej wówczas intronizacji obrazu Miłosierdzia Bożego.
Kaplica, mimo iż od chwili swego poświęcenia służy kultowi Bożemu i stanowi centrum religijne młodej parafii, ma charakter tymczasowy. Z tego też względu od samego początku przed proboszczem i wiernymi stała perspektywa budowy świątyni parafialnej oraz zaplecza duszpasterskiego, czyli domu parafialnego i plebanii. Najpierw architekt Tadeusz Karyś wraz z konstruktorem Adamem Grodnym opracowali projekt kościoła i zaplecza duszpasterskiego, później, 22 grudnia 1998 r. uzyskano pozwolenie na jego realizację, a wreszcie 24 kwietnia 1999 r. od plebanii rozpoczęto prace budowlane. Natomiast wznoszenie właściwego kościoła zainicjowano dopiero dwa lata później, wiosną 2001 r., po wybudowaniu plebanii w stanie surowym. W ciągu czterech lat prac przy kościele udało się osiągnąć niepełny stan surowy. Budowa prowadzona jest głównie dzięki zaangażowaniu wiernych z parafii. Nadzór oraz zasadniczą część prac wykonuje jednak specjalistyczna firma budowlana Rembud ze Strzyżowa. Kilku jej pracowników pełniło także obowiązki kierownika budowy. Byli to m.in.: Krzysztof Bober, Michał Wojtyna i Tadeusz Nieroda. Na całością inwestycji od samego początku czuwa proboszcz ks. St. Wójcik.
Wznoszony kościół jest nowoczesną, jednopoziomową budowlą, osadzoną na planie kwadratu o wymiarach 27,5 x 27,5 m. W najwyższym punkcie sięga ok. 32 m. Obok kościoła planowana jest jeszcze budowa wieży o wysokości ok. 50 m. Oś główną świątyni stanowi przekątna łącząca wierzchołki kwadratu. Od strony południowo-zachodniej zlokalizowane jest wejście główne, zaś od strony północno-wschodniej - prezbiterium. Nad wejściem znajduje się obszerny chór - balkon. Do kościoła niemal przylega, wkomponowany w jego bryłę, dom parafialny. Budowa kościoła prowadzona jest głównie dzięki dobrowolnym ofiarom parafian. Pewien udział w jej kosztach mają również okoliczne parafie.
Kościół pw. św. J. S. Pelczara dopiero jest w budowie, ale już dziś, patrząc na jego bryłę, można dostrzec jego oryginalność. Bez wątpienia wprowadzi on ciekawe urozmaicenie w sakralny pejzaż miasta. Dzięki swemu położeniu, na jednym z rzeszowskich wzgórz, oraz swej wysokości będzie kierował wzrok mieszkańców miasta ku niebu, wskazując im jednocześnie cel życia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu