Reklama

Parafia Podwyższenia Krzyża św. w Wałbrzychu

I rocznica konsekracji kościoła

Niedziela legnicka 44/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

"Bogu chwała - ludziom wdzięczność". Te słowa w zeszłym roku były przewodnim hasłem uroczystości konsekracji kościoła Podwyższenia Krzyża św. w Wałbrzychu. Tymi słowami proboszcz parafii, ks. Andrzej Raszpla, rozpoczynał swoje słowo, prosząc bp. Tadeusza Rybaka, by dokonał podczas składania Najświętszej Ofiary aktu oddania na własność Bogu dzieła, które przy wsparciu Jego łaski i ofiarności ludzkiej było wznoszone przez prawie 20 lat.

16 września br. świętowaliśmy już I rocznicę konsekracji, połączoną z obchodami uroczystości odpustowych. Na tę okazję do naszej parafii zaprosiliśmy bp. Stefana Regmunta, który odprawił w intencji parafian Mszę św. i wygłosił homilię. Przed rozpoczęciem Mszy św. Ksiądz Biskup został powitany przez Księdza Proboszcza w progu świątyni relikwiami Drzewa Krzyża św., które od roku są przechowywane w naszej świątyni, a zostały ofiarowane dla naszej parafii przez Ojca Świętego Jana Pawła II za pośrednictwem bp. Tadeusza Rybaka. Następnie po powitaniu przez przedstawicieli parafii rozpoczęła się uroczysta Msza św. Ksiądz Biskup w swojej homilii przypomniał nam, co to jest konsekracja. Powiedział m.in.: "Dziś parafia Podwyższenia Krzyża św. obchodzi pierwszą rocznicę konsekracji świątyni i uroczystość odpustową. Konsekracja to jest przeznaczenie danego obiektu dla szczególnego kultu, dla spraw Bożych, dla celów religijnych. Człowiek od samego początku swego istnienia oddawał cześć Bogu, wybierał pewne miejsca, żeby w nich w sposób szczególny z Bogiem się kontaktować. Człowiek od zarania wieków składał ofiarę Bogu na górze, tam też budował ołtarze. Izraelici korzystali ze specjalnego namiotu, by podczas wędrówki oddawać cześć Bogu. W pewnym momencie Bóg kazał im wybudować świątynię. Pierwszą świątynię zbudował król Salomon i później, kiedy podczas zamieszek ta świątynia została zburzona, zbudowano jeszcze dwie. Jezus przychodził do tej trzeciej w kolejności świątyni jerozolimskiej. Tam był ofiarowany Ojcu, tam nauczał, tam przychodził na święto Paschy, ale i ta świątynia przystrojona przez króla Heroda została w 70 roku po Chrystusie zburzona. Do dzisiaj pozostały tylko te mury, które określamy ´Ścianą Płaczu´, przy których gromadzą się Żydzi, wspominając lata świetności, i tam zanoszą do Boga modlitwy. Chrześcijanie również zaczęli budować świątynie, w których oddawali cześć Bogu w Trójcy Jedynemu. To były i są miejsca szczególnej Bożej łaski. To właśnie w tych świątyniach człowiek, poznając Bożą naukę, Boże przykazania, korzystając z mocy sakramentów, uczy się odpowiadać Jezusowi na pytanie: ´Za kogo ty mnie uważasz?, Kim ja dla ciebie jestem?´. Biedny jest człowiek, który nie ma domu ani mieszkania. Przyglądamy się coraz częściej osobom bezdomnym. Wiemy, że dom uczy człowieka miłości, uczy ofiarności, poświęcenia. W nim powstaje życie, w nim odnawiamy siły fizyczne i duchowe, w nim odpoczywamy, pielęgnujemy chorych, przyjmujemy gości, przyjmujemy podróżnych. O ileż bardziej biedny jest człowiek, który nie ma świątyni. Świątynie są dla wierzących znakami niewidzialnej Bożej łaski. To właśnie w świątyni dokonuje się przemiana człowieka, duchowe przeobrażenie. W niej zdobywamy siły, radość, nadzieję. Uczymy się postępować w sposób godny człowieka" .

Następnie Ksiądz Biskup wyraził wdzięczność Panu Bogu i wszystkim, którzy przyczynili się do powstania naszej świątyni i wszystkich świątyń, które powstawały w czasach komunistycznych i niełatwych czasach dzisiejszych. "Dziś w tę niedzielę upamiętniającą poświęcenie tego kościoła dziękujemy Bogu i ludziom za tę piękną świątynię. Trzeba w takim momencie wyraźnie sobie powiedzieć, że jeśli w pejzaż Polski wpisane są kościoły, te monumentalne i te skromniejsze, te wyszukane i mniej wyszukane, te na wioskach, te w miastach, to dlatego, że w historii tego narodu znaleźli się ofiarni, solidarni i gotowi do poświęcenia ludzie. To dzięki ich postawie, dzięki ich zaangażowaniu te świątynie mogły być wznoszone".

Po tych słowach Kaznodzieja zwrócił się w bezpośredni sposób do naszej wspólnoty parafialnej: "Dziś pragnę podziękować i pogratulować wam za tę piękną postawę, solidarność, poświęcenie i ofiarność. Daliście wspaniały przykład, na co stać człowieka współpracującego z Bogiem. Podziwiam to, co się udało w tych minionych latach zrobić. Wciąż zaskakujecie tymi gestami, tymi decyzjami. Ta piękna posadzka, to że możecie siedzieć w tych ławkach, to wszystko, co jest zrobione wokół kościoła, te pojawiające się coraz to nowe witraże, a przede wszystkim ta atmosfera. Atmosfera miłości Boga i bliźniego... Księże Prałacie, proboszczu, drodzy Księża współpracownicy dziękuję również i ja wam za tę postawę wielkiej troski o ten Lud Boży zgromadzony właśnie na tym osiedlu. Bóg zapłać za tę waszą radość, że macie takich wiernych. Tyle razy mi to potwierdzacie, że się nimi cieszycie, że radujecie się każdym, kto w jakiś sposób próbuje się włączyć w te dzieło budowania i tej materialnej, i tej żywej, duchowej świątyni" .

Na zakończenie pasterskiego słowa Ksiądz Biskup udzielił nam wszystkim bardzo cennych wskazówek: "Drodzy w Chrystusie! Odpust parafialny i rocznica konsekracji własnego kościoła to wielkie święto, to powód do radości. Dlatego bądźcie dzisiaj szczególnie rozradowani. Jeszcze raz spójrzcie na to dzieło, które powstało, dostrzeżcie w tym dziele również swój udział. Pamiętajcie, że ta świątynia zawsze będzie piękna, jeśli wy sami będziecie świątynią dla Boga. Wydeptujcie więc sobie drogę przez tę świątynię materialną do świątyni niebieskiej, wstępując w dni powszednie na adorację, wpatrując się w krzyż Chrystusa. Wsłuchujcie się w tę mowę Bożej budowli i mowę samego Boga. Niech Boża moc dotyka waszego serca, abyście i wy zapytani, tak jak kiedyś był zapytany św. Piotr: ´Za kogo ty mnie uważasz?´, mogli odpowiedzieć: ´Ty jesteś Mesjasz, Ty jesteś mój Zbawiciel, Syn Boga żywego, w Tobie jest źródło mojego życia´".

Wdzięczni jesteśmy za te słowa otuchy, pochwały, ale i za te wskazania. Ciągle jako duszpasterze i wspólnota wiernych musimy pamiętać, że Kościół to nie tylko dom z kamieni i złota. Przede wszystkim Kościół żywy i prawdziwy to jest serc wspólnota. Tę wspólnotę chcemy ciągle budować i o tym przypomniał nam też chór parafialny " Millennium", śpiewając na zakończenie uroczystości słowa wyżej cytowanej pieśni.

Po Mszy św. Ksiądz Biskup dokonał poświęcenia wyremontowanej części domu parafialnego. W tym też domu miała miejsce agapa, która była przedłużeniem naszej radości z Uczty Eucharystycznej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Wielki Piątek zostawia nas nagle samych na środku drogi... Zapada cisza

Agnieszka Bugała

Te godziny, które dzieliły świat od śmierci do zmartwychwstania musiały być czasem niepojętego napięcia...

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy. Wielki Piątek, po straszliwej Męce Pana, zostawia nas nagle samych na środku drogi. Zapada cisza, która gęstnieje. Mrok, w którym nie ma Światła. Wielka Sobota – serce nabrzmiewa od strachu, oczekiwanie zadaje ból fizyczny. Wróci? Przyjdzie? Czy dobrze to wszystko zrozumieliśmy? Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję