Rok 2005 jest rokiem jubileuszu 400-lecia przybycia karmelitów bosych do Polski. Centralnym wymiarem świętowania tego wielkiego wydarzenia będzie peregrynacja relikwii duchowej córki Karmelu - św. Teresy od Dzieciątka Jezus, znanej wielkim rzeszom ludzi całego niemal świata m.in. z lektury jej duchowej autobiografii zatytułowanej Dzieje duszy.
Peregrynacja urny z relikwiami św. Teresy z Lisieux rozpocznie się 1 maja br. uroczystą Mszą św. pod przewodnictwem kard. Franciszka Macharskiego, metropolity krakowskiego w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie Łagiewnikach.
Liczne miejsca nawiedzenia na terenie całej Polski to przede wszystkim klasztory karmelitańskie, kościoły i parafie poświęcone jej czci, jak również wiele innych parafii, sanktuariów i ośrodków, które zgłosiły pragnienie przyjęcia relikwii Świętej.
Uroczystości kończące peregrynację będą miały miejsce 7 sierpnia br. w budowanej świątyni Bożej Opatrzności w Warszawie, pod przewodnictwem kard. Józefa Glempa, po czym relikwie zostaną przekazane do Lisieux (16 sierpnia).
Polska jest 36. krajem, który przyjmuje relikwie św. Teresy, wędrujące po całym świecie od 11 już lat. Nawiedzając kraje Zachodu i Wschodu, relikwie Świętej wydały obfite owoce nawróceń.
Peregrynacja relikwii św. Teresy w diecezji kieleckiej trwać będzie od 5 do 8 czerwca. Poszczególne miejsca nawiedzenia to: parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus (Kielce-Słowik), katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Kielce), Klasztor Sióstr Karmelitanek Bosych (Kielce) oraz parafia i sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach (karmelici bosi).
Od 1958 r. w Kielcach na Kawetczyźnie prowadzą ukryte życie modlitwy i ofiary duchowe siostry św. Teresy z Lisieux (karmelitanki bose), które pragnąc podzielić się radością z nawiedzenia relikwii Świętej, zapraszają wszystkich wiernych naszej diecezji do wspólnego świętowania tego szczególnego wydarzenia.
Centralne uroczystości peregrynacji w kaplicy Sióstr poprzedzone dziewięciotygodniową nowenną i Triduum ku czci św. Teresy, prowadzone zarówno przez karmelitów bosych, jak i kapłanów naszej diecezji, będą miały miejsce 7 i 8 czerwca br. według zamieszczonego obok programu:
Dziewięciotygodniowa nowenna ku czci św. Teresy z Lisieux
Msza św. o godz. 18.00 przez dziewięć kolejnych sobót z kazaniem na temat duchowego przesłania świętej wraz z modlitwami nowenny
Dzień I - 9 kwietnia Wzrastanie w miłości do miłości
Spodobało się Bogu otaczać mnie przez całe życie miłością.
Dzień II - 16 kwietnia Mała droga dziecięctwa duchowego
Spodobało się Jezusowi wskazać mi jedyną drogę, która prowadzi do Boskiego Ogniska; tą drogą jest zawierzenie małego dziecka.
Dzień III - 23 kwietnia Spragniona Eucharystii
Jezus w tabernakulum jest umyślnie dla ciebie...
Dzień IV - 30 kwietnia Z Maryją na drogach codzienności
...żyłaś, cierpiałaś jak ja, Matko Zbawiciela!
Dzień V - 7 maja Od miłości Boga do miłości bliźniego
Jedynie miłość bliźniego może rozszerzyć moje serce.
Dzień VI - 14 maja Mądrość życia chwilą obecną
...Patrzmy na każdą chwilę. Chwila każda to skarb...
Dzień VII - 21 maja W szkole Słowa Bożego
Na modlitwie jest mi nade wszystko pomocą Ewangelia, w niej znajduję wszystko, co jest potrzebne dla mojej biednej duszy.
Dzień VIII - 28 maja Wzór ukrytego apostolstwa
Wszystko, co mam i co zdobywam, to dla Kościoła i dla dusz!
Reklama
Dzień IX - 4 czerwca (rozpoczynający bezpośrednie Triduum przed przybyciem relikwii)
Całopalna ofiara Miłości Miłosiernej
Moja bezsilność dodaje mi odwagi, by ofiarować się jako żertwa Twojej Miłości.
Dzień drugi Triduum - 5 czerwca (niedziela, godz. 8.30)
Teresa od Najświętszego Oblicza - upodobniona do cierpiącego Sługi Jahwe
Skryłeś mnie na zawsze w Twym Obliczu.
Dzień trzeci Triduum - 6 czerwca (poniedziałek, godz. 18.00)
Ufność czy uczynki
Pod wieczór życia stanę przed Tobą z pustymi rękoma, bo nie proszę Cię, Panie, byś liczył moje uczynki.
Informacje: Klasztor Sióstr Karmelitanek Bosych
ul. św. Rafała Kalinowskiego 3
25-143 KIELCE
tel. (0-41) 361-75-09
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
Na drodze do nieba grożą nam różne niebezpieczeństwa. Podobnie
jak podróżny potrzebuje na niepewnych drogach przewodnika, tak nam
na trudnych drogach do wieczności dał Pan Bóg przewodnika - Anioła,
którego zwiemy Aniołem Stróżem. Kojarzy się nam ten Niebiański Duch
z obrazkiem przedstawiającym dziecko, idące po wąskiej kładce nad
przepaścią - a za nim skrzydlaty Anioł Opiekun. Z ufnością modlimy
się co dzień do Niego, by nam spieszył z pomocą w dzień i w nocy: "
Strzeż duszy, ciała mego i zaprowadź mnie do żywota wiecznego". Kościół
wspomina ich liturgicznie 2 października. Tego dnia Kościół modli
się za ich wstawiennictwem i ich wstawiennictwu poleca. Jest to więc
szczególny dzień, by uświadomić sobie ich rolę w naszym życiu chrześcijańskim.
Lex orandi est lex credendi - mówi teologiczne adagium.
Prawo modlitwy jest prawem wiary. Współczesne prądy teologii postawiły
jako dyskusyjny problem Aniołów, ich istnienia i ich roli. Niezależnie
od dyskusji teologów Lud Boży modli się i liturgią 2 października
potwierdza wiarę w istnienie Aniołów, a także ich specjalne funkcje
odnośnie poszczególnych wiernych i społeczności. Wiara ta mówi, iż
Bóg dał każdemu człowiekowi opiekuna - Anioła, aby był jego szczególnym
stróżem na drodze przez ziemię do Królestwa niebieskiego. Największy
teolog średniowiecza, św. Tomasz z Akwinu, utrzymuje, że w chwili,
gdy przychodzi na świat dziecko, Bóg przywołuje jednego ze swych
cudownych Aniołów i oddaje noworodka jego specjalnej opiece. Każdy
człowiek, heretyk czy katolik, ma swego Anioła Stróża. Anioł jednak
nie potrafi ingerować w naszą wolną wolę, lecz działa w sferze naszych
wspomnień, przypominając nam wyraźnie o czymś, co powinniśmy zrobić
lub też ostrzegając przed czymś. Życzliwie wpływa na naszą wyobraźnię
i motywy postępowania, przekonując nas, namawiając do zwalczania
naszej słabości oraz złych skłonności. To on natchnie nas czasami
wspaniałymi ideałami i zachęca do nowego, większego wysiłku.
Nauka ta niesie nam pociechę i ukazuje dobroć Boga, mając
głębokie podstawy biblijne. Pismo Święte 300 razy mówi o Aniołach,
przytaczając rozmaite ich zadania, które spełniają z rozkazu Bożego,
choćby np. z Dziejów Apostolskich: "Ale Anioł Pański w ciągu nocy
otworzył bramy więzienia i wyprowadził ich" (Dz 5, 19); "I natychmiast
poraził go (Heroda) Anioł Pański dlatego, że nie oddał czci Bogu,
a stoczony przez robactwo wyzionął ducha" (Dz 12, 23). Sam Pan Jezus
przestrzegając przed zgorszeniem powiedział: "Powiadam wam, że aniołowie
ich (tzn. dzieci) w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mego,
który jest w niebie" (Mt 18, 10).
Wśród aniołów jest hierarchia. Archaniołowie: Rafał -
Bóg uzdrawia, Gabriel - Moc Boża, Michał - Któż jak Bóg! Rafał -
dany jako towarzysz Tobiaszowi w drodze do Rages (Tob 8, 3), uwolnił
córkę Raguela Sarę od demona Asmodeusza i szczęśliwie przyprowadził
Tobiasza do domu i ojcu Tobiasza przywrócił wzrok. Gabriel - jest
zwiastunem narodzin Jana Chrzciciela i nawet samego Syna Bożego.
Michał - książę niebieski, wódz broniący nas w walce przeciw złości
i zasadzkom szatana, który mocą Bożą strącił do piekła Lucyfera i
jego adherentów.
Prawda o Aniołach Stróżach, którą liturgia przypomina
nam 2 października, rozszerza nasze horyzonty, pozwala nam patrzeć
na świat nie tylko poprzez zmysłowe poznanie, szkiełko i oko uczonego
przyrodnika, fizyka, ale w duchu wiary dostrzegać to, co dla zmysłów
wszakże niedostępne, ale rzeczywiste, bardzo rzeczywiste. Z tego
poznania trzeba nam także wyciągać prawdziwe wnioski, aby żyć w atmosferze
spraw Bożych we wspólnocie z Bogiem i wszystkimi bytami, które Mu
służą.
Rosnąca liczba osób starszych na świecie nie jest nagłym problemem do rozwiązania, ale nową szansą i wzbogaceniem wspólnoty - powiedział kard. Kevin Farrell podczas otwarcia II Międzynarodowego Kongresu Osób Starszych w Rzymie.
Kard. Farrell, prefekt Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia powitał zgromadzonych na Kongresie przypominając, duszpasterstwo skierowane do osób starszych odpowiada rosnącym potrzebom dzisiejszych wspólnot.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
