Przed rozpoczęciem konklawe, wyznaczonego na 12 marca, kardynałowie-wyborcy wysłuchają dwóch konferencji-medytacji. Jednym z kaznodziejów będzie 87-letni augustianin Prosper Grech z Malty, mianowany kardynałem 18 lutego ub.r. Jest on wybitnym biblistą i patrologiem, a przedmiotem jego szczególnych zainteresowań jest postać i dzieło św. Augustyna.

Przyszły kardynał urodził się 24 grudnia 1925 r. w miasteczku Birgu (zwanym też Vittoriosa) na wschodnim wybrzeżu Malty. Na chrzcie otrzymał imię Stanley. Uczęszczał do szkół w swym kraju ojczystym i w Londynie. Gdy zaczął studiować medycynę na Uniwersytecie Londyńskim a następnie na Królewskim Uniwersytecie Malty w 1942 r., na Wyspach Brytyjskich rozpoczęła się II wojna światowa i przyszły kardynał trafił do oddziałów obrony przeciwlotniczej. Ale już w rok później wstąpił do maltańskiej prowincji zakonu św. Augustyna (augustianów) i 8 października 1944 r. złożył w nim śluby wieczyste, przyjmując imię Prosper (włoska forma Prospero) i odtąd używa tylko jego.

Święcenia kapłańskie przyjął 25 marca 1950 r. w Rzymie, w którym jeszcze przez 4 lata pogłębiał swe studia filozoficzne, teologiczne i biblijne. Studiował też psychologię edukacyjną we Fryburgu Szwajcarskim. W 1953 obronił doktorat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, a w rok później – licencjat w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Potem wrócił na Maltę, gdzie nauczał w placówkach swego zakonu i na innych uczelniach. W latach 1957-59 studiował języki semickie na uniwersytetach w Oksfordzie i Cambridge i równolegle do tego w latach 1958-59 pomagał poznawać literaturę maltańską w Anglii.

Po powrocie do kraju przez 2 lata wykładał na miejscowych uczelniach, po czym w 1961 r. znów udał się do Rzymu, tym razem – jak się okazało – na stałe. Zamierzał tam uzupełniać swe studia biblijne, ale jego współbrat zakonny bp Peter C. van Lierde, zakrystian papieski i wikariusz Jego Świątobliwości dla Miasta Watykanu, mianował go sekretarzem Wikariatu. W tym charakterze o. Grech uczestniczył (oczywiście bez prawa głosu) w konklawe, które 21 czerwca 1963 r. wybrało Pawła VI.

W 1965 . został przewodniczącym Instytutu Teologicznego Augustinianum i rozpoczął tam pracę jako profesor, kontynuując jednocześnie swe studia i badania biblijne.

Pod koniec lat sześćdziesiątych w międzynarodowym kolegium św. Moniki, w którym kształcił się wcześniej o. Grech, rozpoczął pracę wybitny patrolog i uczony, również augustianin – o. Antonio Casamassa. Wraz z ówczesnym asystentem generała zakonu o. Agostino Trape i o. Grechem założył on papieski instytut patrystyczny na podobieństwo istniejących już instytutów: biblijnego i wschodniego (orientalnego).

Nowa placówka, mająca za patrona św. Augustyna, powstała oficjalnie 14 lutego 1969 r., a 25 lipca tegoż roku Kongregacja Wychowania Katolickiego wydała dekret uznający ją kanonicznie. Głównym jej zadaniem miało być studium Ojców Kościoła z możliwością zdobywania odpowiedniej specjalizacji w tym zakresie. Pierwszym szefem nowego Instytutu został właśnie augustianin z Malty i urząd ten piastował do 1979 r.

W 1970 r. rozpoczął wykłady z hermeneutyki w Papieskim Instytucie Biblijnym i prowadził je aż do 2002, a w latach 1971-89 wykładał teologię biblijną na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. W tym czasie brał udział i sam współorganizował liczne krajowe i międzynarodowe kongresy naukowe nt. Pisma Świętego i patrystyki zarówno w Rzymie, jak i za granicą.

Był i jest członkiem wielu towarzystw naukowych we Włoszech i innych krajach oraz autorem licznych książek i artykułów naukowych. Od 1984 r. jest konsultantem Kongregacji Nauki Wiary. W 1998 został wizytatorem apostolskim włoskich seminariów duchownych. W latach 2003-04 był członkiem komisji ekumenicznych ds. rozmów z prawosławiem, które spotykały się w Sofii. W 2003 ówczesny sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Angelo Sodano mianował go członkiem Papieskiej Akademii Teologicznej a w rok później o. Grech wszedł w skład Papieskiej Komisji Biblijnej.

13 grudnia 2011 r., w 37. rocznicę ogłoszenia Malty republiką prezydent George Abela wręczył mu najwyższe odznaczenie tego kraju – Narodowy Order Zasługi.

A w uznaniu zasług dla Kościoła na konsystorzu 18 lutego 2012 r. Benedykt XVI włączył 86-letniego zakonnika w skład Kolegium Kardynalskiego. Wcześniej – 18 stycznia tegoż roku mianował go arcybiskupem tytularnym, który 8 lutego przyjął sakrę w konkatedrze św. Jana w stolicy kraju – La Valletcie. Udzielił mu jej miejscowy arcybiskup Paul Cremona OP, a jednym ze współkonsekratorów był kardynał-elekt Giuseppe Versaldi, który w 10 dni później wraz z augustianinem przyjął w Watykanie z rąk Ojca Świętego insygnia kardynalskie.

Święcenia biskupie były wielkim wydarzeniem ogólnonarodowym, a w uroczystości wzięli udział prez. G. Abela, premier Lawrence Gonzi, przywódcy opozycji i wielu innych czołowych polityków z całej wyspy.

W swoim kraju kard. Grech cieszy się ogromnym autorytetem i jest powszechnie znany. 10 sierpnia ub.r. w swym rodzinnym miasteczku został mianowany kanonikiem honorowym miejscowej kolegiaty. Na zakończenie Mszy św., podczas której to nastąpiło, odsłonięto i poświęcono tablicę w języku maltańskim, poświęconą najsławniejszemu synowi Birgu.

15 listopada 2012 r. wielki mistrz Zakonu Maltańskiego książę Fra’ Matthew Festing wręczył kardynałowi wysokie odznaczenie zakonu i mianował go baliwem Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji.

Prosper Grech jest drugim kardynałem w dziejach Kościoła na Malcie – po Fabrizio Sceberrasie Testaferrata (1757-1843), który kardynałem został mianowany najpierw „in pectore” w 1816 r., a następnie ogłoszony publicznie w 2 lata później. Jest również pierwszym kardynałem-augustianinem od 111 lat – poprzednim był Włoch Sebastiano Martinelli (1848-1918), kreowany kardynałem 15 kwietnia 1901. W sumie zaś Zakon św. Augustyna miał dotychczas 16 purpuratów (łącznie z o. Grechem).