Umiłowani Diecezjanie!

Po liście wzywającym do trzeźwości kieruję jeszcze i to słowo ojcowskich przypomnień i zachęt, właściwych dla życia Kościoła, „który jest w Częstochowie”. Sierpień bowiem jest dla nas wyjątkowym czasem. Archidiecezja w tym czasie, dzięki przybywającym pielgrzymom na Jasną Górę, powiększa się o setki tysięcy wiernych. Żywimy przekonanie, że wtedy stajemy się potęgą wiary, a Miłosierny Bóg pochyla się nad częstochowską ziemią i z miłością na nią spogląda, a poprzez nią na całą Ojczyznę, Europę i świat. Bóg kocha bowiem swój lud pielgrzymi i gościnnie otwierający się dla drugich i przyjmuje od niego dowody miłości i wiary głębokiej i mocnej, radosnej i pokutnej, ofiarnej i społecznej.
Witamy Was wielkim sercem, po staropolsku, umiłowani pielgrzymi, którzy nawiedzacie naszą ziemię. Jak rodzice św. Jana Chrzciciela witali Maryję z Jezusem nawiedzającą ich dom - tak i my Wam jesteśmy radzi. „Skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” - mówimy za św. Elżbietą (Łk 1, 43). Kto przyjmuje pielgrzyma, przyjmuje Matkę Bożą. Poczytujemy sobie za zaszczyt i honor gościć tych, którzy idą ze słowami Jezus i Maryja na ustach. Wierzymy, że niesiecie światu łaskę i zbawcze wstawiennictwo, pokój i dobro, i otwieramy nasze gościnne domy i zabudowania, kościoły i place, a przede wszystkim nasze serca.
Pielgrzymowanie jest bliskie chrześcijaństwu, a dzisiejsza liturgia niedzielna wyraźnie nas o tym poucza. Bóg objawił się prorokowi Eliaszowi po długiej i bardzo trudnej drodze, jaką odbył z góry Karmel na górę Bożą Horeb. W nagrodę za wierność i trud drogi Bóg dał mu się poznać jako miłująca dobroć, jako „szmer łagodnego powiewu”. Prorok usłyszał i niejasno zobaczył Boga, czego dowodem był fakt, ze zasłonił sobie twarz płaszczem i stanął przy wejściu do groty wobec Pana. Zanim się to stało, Eliasz musiał doświadczyć wiele trudnych momentów. Pan przeszedł obok niego w gwałtownej wichurze, w trzęsieniu ziemi i w ogniu. Bóg nie był jednak w wichurze, w trzęsieniu ziemi ani w ogniu - był w łagodnym powiewie. Zanim doznamy uszczęśliwiającej miłości Boga, musimy doświadczyć w tym życiu wiele trudności i cierpień.
W Ewangelii znajdziemy podobną myśl. Jezus idzie po falach jeziora w stronę Apostołów, płynących łodzią przy wietrze przeciwnym, w nocy, o czwartej straży. Doznali przerażenia, krzyknęli ze strachu. Piotr zapragnął iść po falach wzburzonego jeziora do Jezusa. Boski Mistrz pozwolił mu na to. Udawało się to Piotrowi tak długo, jak długo mocno wierzył w Jezusa. Gdy uląkł się silnego wiatru i zwątpił, zaczął tonąć. Jezus jednak na krzyk Piotra wyciągnął rękę i chwycił go mocno. Oto drugi obraz naszego pielgrzymiego życia, w którym jest tyle pokus, doświadczeń i okazji, żeby utonąć. A przecież z nami jest Bóg, dobry i wszechmogący, i wystarczy Mu zaufać, słuchać Go i mocno w Niego wierzyć, aby nie zginąć.

Umiłowani Bracia i Siostry!

Może to zabrzmi sloganowo, ale prawdziwie: życie jest trudne. Trzeba je jednak wygrać. O Janie Pawle II cały świat wyraża przekonanie, że wygrał swoje życie, że doszedł do końca, i dlatego woła o nim: „Święty”, „Niech natychmiast ogłoszony zostanie świętym”. Najdoskonalej i najpiękniej przeszła przez życie Maryja. Ona doszła do Boga i zażywa największej szczęśliwości. Nasze pielgrzymowanie sierpniowe na Jasną Górę ma miejsce głównie z okazji uroczystości Jej Wniebowzięcia. Wtedy bowiem Maryja została z ciałem i duszą wzięta do nieba i stanęła przed Bogiem. Zanim i my dojdziemy do nieba, musimy pokonać wiele przeciwności, prób wiary i miłości i znieść wiele cierpień.
Życie jest pełne powagi i odpowiedzialności. Trzeba je dogłębnie przemyśleć. Wydaje się tymczasem, że zbyt powierzchownie je traktujemy i za mało się nad jego powagą zastanawiamy. I oto wielki sens pielgrzymowania do sanktuarium. Jest nim refleksja nad sobą, przedłużona modlitwa, nawrócenie serca, rekolekcje w drodze. Dlatego bardzo się nam przyda porządna, dobra, refleksyjnie odprawiona pielgrzymka na Jasną Górę. Nie wątpmy w to. Rokrocznie starajmy się ją przygotować. Ambicją każdej parafii winna być dobrze przygotowana i zorganizowana grupa pątnicza. Pielgrzymi podążają na Jasną Górę z dalekich nieraz stron Polski i wracają zwykle do domów bogatsi duchowo, odnowieni i prawdziwie nawróceni. Nasze pielgrzymowanie na Jasną Górę jest bez porównania krótsze, ale i ono może być - i powinno - rekolekcjami w drodze. Bardzo proszę więc wszystkich, a zwłaszcza organizatorów pielgrzymek, o przemyślenia następujących pytań:

Proszę też wszystkich pielgrzymów, aby sam pobyt na Jasnej Górze lepiej wykorzystać na modlitwę i słuchanie słowa Bożego. Niech wszyscy pielgrzymi zauważą, że na placu jasnogórskim stanęły wielkie wymowne figury, obrazujące 20 tajemnic różańcowych. To nie dla ozdoby, ale po to, żeby zatrzymywać się przy nich i czynić refleksję nad własnym sumieniem. W Alejach Najświętszej Maryi Panny pielgrzymi naszej archidiecezji dołączają do wiernych Częstochowy w wielkiej wspólnej procesji. Pasterz diecezji jest powołany bowiem do tego, aby wprowadzić swoich diecezjan do sanktuarium i w ten sposób dać niejako pieczęć Kościoła na pielgrzymowanie swoich wiernych. Zapraszam wszystkich na procesję maryjną 25 sierpnia do archikatedry na godz. 17.00. Zapraszam też na Sumę w dniu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i 26 sierpnia na godzinę 11.00 i 19.00. Dziewięć dni przed uroczystością Matki Bożej Częstochowskiej niech przychodzą na nowennę, jak dotąd, poszczególne parafie z Częstochowy.

Umiłowani Diecezjanie!

Tegoroczne pielgrzymowanie niech będzie połączone z wielką modlitwą za młodzież. W Kolonii tuż po uroczystości Wniebowzięcia Maryi młodzież całego świata spotka się z Ojcem Świętym Benedyktem XVI, zwołana tam jeszcze przez Jana Pawła II na swoje wielkie wyznanie wiary w Boga i przeżycie Kościoła. Będą tam pielgrzymować pod hasłem słów wypowiedzianych przez Mędrców ze Wschodu w Betlejem: Przybyliśmy oddać Mu pokłon. Jeden Bóg wie, jak wielką łaską dla świata okazała się ta wielka inicjatywa Jana Pawła II, by młodzież katolicka spotykała się razem i podejmowała trudne wyzwania swoich czasów. Wszak ona jest nadzieją świata i Kościoła i od jej wiary i moralności zależy kształt życia ludzkiego na ziemi. Po Światowym Dniu Młodzieży w Paryżu ukuto nazwę „pokolenie Jana Pawła II”. My w Częstochowie poczuwamy się do obowiązku uczestnictwa duchowego w tym wydarzeniu. Wszak to i nam Bóg dał łaskę zorganizowania w Częstochowie w 1991 r. VI Światowego Dnia Młodzieży. Wypada nam zatem szczególnie głęboko podjąć to wyzwanie troski o młodzież. Niestety, nie jest ona dość kochana, a bardzo często jest też źle kochana. Nie daje się młodym dobrego przykładu, nie stawia się im wymagań, toleruje się ich złe mody i obyczaje i prowadzi na złe drogi nieczystości, pornografii, narkomanii, pogoni za pieniądzem.
XX Światowy Dzień Młodzieży powinien wstrząsnąć sumieniami wszystkich. Część młodych z archidiecezji pojedzie do Kolonii, ale większość pozostanie w domach. Wszyscy niech jednak podejmą program odnowy duchowej w dziedzinie wiary i moralności. Młodzież jest dobra, a wykazała to choćby w czasie odchodzenia z tego świata Jana Pawła II. Niestety, nie znajdując właściwego klimatu, to jest przykładu u starszych i środowiska wzrostu świętości w rodzinach, gubi swój autentyzm i popada w rozliczne słabości i nałogi. Jest często, jak to sama mówi, „dołowana” przez życie. Podejmujemy więc w dniach nowenny przed uroczystością Matki Bożej Częstochowskiej z nią i za nią wielką modlitwę. Proszę zatem, żeby w każdej parafii od 16 do 26 sierpnia odprawiane były nabożeństwa nowennowe za młodzież według programu duszpasterstwa naszej Kurii Metropolitalnej. Może to być połączone z Mszą św. wieczorną.

Drodzy Bracia i Siostry!

W tym roku całą archidiecezję szczególnie wzywam do energicznego podjęcia odnowy wewnętrznej z racji 350. rocznicy obrony Jasnej Góry. Okazją zewnętrzną do tego będzie nałożenie nowych sukienek na cudowny obraz Umiłowanej Matki i koron, które Jan Paweł II tuż przed swoją śmiercią poświęcił dla Jasnej Góry. Ze wzruszeniem patrzymy dziś na podpis Jana Pawła II uczyniony drżącą ręką w Watykanie 1 kwietnia 2005 r., to jest w dzień przed swoją śmiercią, na liście do Generała Zakonu Paulinów pod tekstem następującej treści: „Klękając przed obliczem Jasnogórskiej Królowej, modlę się, aby mój naród, przez wiarę w Jej niezawodną pomoc i obronę, odnosił zwycięstwo nad wszystkim, co zagraża godności ludzkiej i dobru naszej Ojczyzny. Polecam Jej macierzyńskiej opiece Kościół na ziemi polskiej, aby przez świadectwo świętości i pokory zawsze umacniał nadzieję na lepszy świat w sercach wszystkich wierzących. Proszę o odwagę dla odpowiedzialnych za przyszłość Polski, aby wpatrzeni w postać o. Augustyna potrafili bronić każdego dobra, które służy Rzeczypospolitej. Błogosławię i ofiaruję nowe korony dla Jasnogórskiego Wizerunku, jednocząc się w duchu z Paulinami, stróżami sanktuarium, i wszystkimi Pielgrzymami. Zawierzam naszą Ojczyznę, cały Kościół i siebie samego Jej Matczynej opiece. Totus Tuus”.
W duchu takiego oddania Maryi mobilizujemy się do odnowy i wyrzeczeń dla dobra Kościoła i Ojczyzny. Módlmy się też do Maryi Częstochowskiej za siebie, abyśmy umieli godnie Jej służyć. 350-lecie cudu obrony Jasnej Góry niech nas na nowo poderwie do gorliwego chrześcijaństwa. Wzorem naszych ojców stańmy się i my bastionem wiary.

Umiłowani Diecezjanie!

Choć naszym centralnym sanktuarium jest Jasna Góra i tam gorliwie czuwamy zwłaszcza 11/12. każdego miesiąca, to przecież archidiecezja posiada inne jeszcze, mniejsze sanktuaria, do których też z okazji Wniebowzięcia Maryi pielgrzymuje. Zachęcam więc do Gidel, Pajęczna, Mstowa i Myszkowa-Mrzygłodu na pielgrzymie drogi i odpusty. W Mrzygłodzie wielka procesja odbędzie się 21 sierpnia o godz. 16.00. Wspaniała to okazja do modlitwy dla Myszkowa, Zawiercia i okolic.
Chorych i starszych tradycyjnie już zapraszam do sanktuariów regionalnych i dekanalnych w oznaczonym dniu we wrześniu, w miesiącu Krzyża Świętego i Matki Bożej Bolesnej. Proszę bardzo gorąco, by ze wszystkich parafii organizowany był na tę okazję autokar i samochody. Nasi dziadkowie i pradziadkowie są warci największej miłości i pomocy z naszej strony. Kochani Starsi, bardzo Was zapraszam na te pielgrzymki i rozwijanie tego pięknego zwyczaju, któryśmy wprowadzili w naszej archidiecezji, połączonego z indywidualnym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Rok Eucharystii dodatkowo nas do tego mobilizuje.

Drodzy Bracia i Siostry!

Wielkim sercem błogosławię Wasze pielgrzymie kroki i Wasze ofiarne gościnnością serca dla pielgrzymów. Błogosławię rolnikom w zbiorach żniwnych, zapraszając ich równocześnie na dożynki jasnogórskie w pierwszą niedzielę września. Błogosławię wszystkim chorym, którzy może z płaczem będą tylko duchem pielgrzymować przed obraz umiłowanej Matki. Błogosławię wreszcie wszystkim odpoczywającym na urlopach, a dzieciom i młodzieży życzę miłych ostatnich tygodni wakacyjnych. Proszę Maryję z Jasnej Góry, aby nas i w tym roku do siebie szczęśliwie przyprowadziła. Niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. Amen.

Częstochowa, 4 sierpnia 2005 r.