Reklama

O. Lucjusz Tyrasiński w polskiej parafii na Manhattanie w Nowym Jorku

Niedziela w Ameryce 26/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W zamieszczonym na stronie obok tekście o. Mariana Załęckiego, przygotowanym na 50-lecie kapłaństwa o. Lucjusza Tyrańskiego, znajdziemy sporo wiadomości dotyczących działalności Jubilata, głównie w Amerykańskiej Częstochowie.
W ramach krótkich artykułów nie jesteśmy w stanie szerzej zaprezentować działalności duszpasterskiej o. Lucjusza. Odnotujmy więc tylko niektóre fakty - dla uzyskania pełniejszego obrazu posługi tego Kapłana.
Przez sześć lat (1969-75) o. Tyrasiński był proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Cadogan PA. Sprawował jednocześnie urząd przeora (1969-72) w klasztorze św. Pawła Pierwszego Pustelnika w Kittanning PA. Od roku 1976 był proboszczem w parafii Świętej Trójcy w Aurorze w stanie Missouri, a w 1979 roku władze zakonne powołały go na urząd przeora Amerykańskiej Częstochowy.

* * *

Przyjrzyjmy się teraz pracy Czcigodnego Jubilata w jedynej polskiej parafii na Manhattanie - pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Paulini formalnie przejęli parafię św. Stanisława BM na Manhattanie 1 lipca 1986 roku. Oznaczało to, że od tej pory była ona dla nich domem zakonnym. I tak jest do dzisiaj.
O. Tyrasiński został trzynastym proboszczem tej parafii. Osłabiona w poprzednich latach, prawie opustoszała, choć ciągle żywotna, parafia i bardzo zaniedbany kościół oraz plebania wymagały odnowy materialnej i duchowej. Stanowiło to kolejne wyzwanie dla o. Lucjusza. W ciągu dziesięciu lat nie tylko utrzymał on tę jedyną polską parafię na Manhattanie, lecz przede wszystkim przywrócił jej dawne znaczenie. Planowo, systematycznie, ekonomicznie i z dużym wyczuciem artystycznym odrestaurowywano plebanię, kościół, szkołę i konwent.
23 czerwca 1991 roku, w trzynastą rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II, przed kościołem odsłonięto pomnik Papieża. Popiersie Wielkiego Polaka - ekspresyjna rzeźba wykonana w brązie przez Andrzeja Pityńskiego, umieszczona na cokole z czerwonego granitu - promieniuje prostotą i pięknem. Jest to jedyny na Manhattanie pomnik Jana Pawła II.
Prezydent Rzeczypospolitej na Obczyźnie dekretem z 11 listopada 1989 roku zaliczył o. Tyrasińskiego w poczet Kawalerów Orderu Odrodzenia Polski, nadając mu Krzyż Kawalerski Polonia Restituta. Tak więc zakonnik znalazł się w gronie ludzi szczególnie zasłużonych dla Polski, wyróżnionych przez legalne władze RP na Uchodźstwie. Rok później Liga Morska im. Stefana Starzyńskiego w Nowym Jorku nadała o. Lucjuszowi Złoty Krzyż, a w maju 1993 roku polsko-amerykański tygodnik Polish American World uhonorował go tytułem Obywatela Roku (Citizen of the Year). W 1995 roku ówczesny przeor jasnogórskiego klasztoru o. Szczepan Kośnik wręczył manhattańskiemu Paulinowi dyplom Dobrodzieja Jasnej Góry. W 2000 roku o. Tyrasiński został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

* * *

Po przerwie, spowodowanej przyjęciem w 1996 roku nominacji na prowincjała Zakonu Paulinów w Ameryce, od stycznia 2003 roku o. Lucjusz ponownie został proboszczem w kościele św. Stanisława BM na Manhattanie. O. Michał Czyżewski, wikariusz, pomaga mu w duszpasterzowaniu w tej liczącej już ponad 130 lat polskiej parafii. W jej etnicznej mozaice nadal dominują Polacy i Amerykanie polskiego pochodzenia, stanowiąc do 90 proc. społeczności parafialnej. Pozostałe 10 proc. to ludność hiszpańskojęzyczna, Filipińczycy, Romowie, Włosi, Irlandczycy, Hindusi, Chińczycy.
Ta jedyna polska rzymskokatolicka parafia na Manhattanie, ze znacznie młodszymi dziś parafianami, zapisuje kolejne karty swej historii. Wielką wymowę w odniesieniu do pracy duszpasterskiej o. Tyrasińskiego ma poświęcony przez niego 1 stycznia 2006 roku ołtarz Miłosierdzia Bożego z wizerunkami Chrystusa Miłosiernego i św. Faustyny Kowalskiej, umieszczony w lewej nawie kościoła. Utwierdza on w nas nadzieję na Boże Miłosierdzie. Wzorzec miłości w rodzinie wskazuje z kolei ołtarz Świętej Rodziny w prawej nawie kościoła. Jak zawsze, z wielkim wyczuciem charakteru świętego miejsca, o. Lucjusz Tyrasiński wprowadza w kościele elementy wspomagające wiarę. Pełni swą kapłańską misję z miłością do Boga, Matki Bożej, Kościoła i ludzi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#PodcastUmajony (odcinek 4.): Oddaj długopis

2024-05-03 20:00

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

Czy w oczach Maryi istnieją lepsze i gorsze życiorysy? Dlaczego warto Ją zaprosić we własny rodowód? I do jakiej właściwie rodziny Maryja wprowadza Jezusa? Zapraszamy na czwarty odcinek „Podcastu umajonego” ks. Tomasza Podlewskiego o tym, że przy Maryi każda historia może zakończyć się świętością.

CZYTAJ DALEJ

Apostoł ubogich i cierpiących

Niedziela Ogólnopolska 42/2010, str. 8-9

[ TEMATY ]

święty

pl.wikipedia.org

Św. Stanisław Kazimierczyk

Św. Stanisław Kazimierczyk

W dniu jego narodzin odbywało się w Krakowie przeniesienie relikwii św. Stanisława, biskupa męczennika, i stąd nasz Święty otrzymał imię Stanisław. Wiek XV, w którym przyszedł na świat św. Stanisław Kazimierczyk, to „szczęśliwy wiek Krakowa” - wiek świętych, epoka szczególnego rozkwitu życia duchowego i religijnego. O św. Stanisławie Kazimierczyku sługa Boży Jan Paweł II podczas Mszy św. beatyfikacyjnej 18 kwietnia 1993 r. mówił, że był to „żarliwy czciciel Eucharystii, nauczyciel i obrońca prawdy ewangelicznej, wychowawca, przewodnik na drogach życia duchowego, opiekun ubogich. Pamięć o jego świętości żyje i owocuje do dzisiaj. Tej pamięci lud Krakowa, a zwłaszcza lud Kazimierza, dawał wyraz przez modlitwę u jego relikwii nieprzerwanie aż do naszych czasów”. Od samego początku życie Świętego związane było z parafią i kościołem Bożego Ciała na Kazimierzu, do którego regularnie uczęszczał.

CZYTAJ DALEJ

Wielkopolskie lekcje pokory

2024-05-05 13:08

[ TEMATY ]

Ryszard Czarnecki

Archiwum TK Niedziela

Jeżdżąc teraz intensywnie po Wielkopolsce zawsze znajduję czas, aby choć na chwilę w różnych miejscowościach znaleźć się tam, gdzie czas płynie inaczej, bo w rytmie wieczności. Katolickie świątynie: niektóre jeszcze z zachowanymi elementami architektury romańskiej czy gotyckiej, inne pamiętające czasy baroku, wreszcie niektóre budowane w wieku XIX i później.

Jednak połączone, powiem niezwykłym w tym miejscu językiem matematycznym: „wspólnym mianownikiem”. Przybywają tu ludzie bardzo bogaci i niezamożni, bardzo wiekowi i na ramionach rodziców, ludzie „różnych stanów” jakby to powiedziano w I Rzeczypospolitej czy też „różnych klas” ,jakby to ujęli „marksiści”. I są tu razem. Być może, a nawet prawie na pewno jest to jedyne miejsce, gdzie mogą spotkać się i być wspólnotą bez uprzedzeń, zawiści, negatywnych emocji. Czy idealizuję? Chyba nie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję