List apostolski o Różańcu „Rosarium Virginis Mariae” zawiera wiele sugestii dotyczących „pedagogii świętości”. Jan Paweł II, wybitny nauczyciel wiary, wyjaśnia metodycznie, krok po kroku, jak najlepiej odmawiać różaniec. Z miłością troszczy się o każdy szczegół, przygotowuje i przekazuje swoje nauki jak prawdziwy nauczyciel, z czułością wobec swoich uczniów. Prowadzi z ufnością i zdecydowanie, ale jednocześnie pozostawia wolność, szanując indywidualne cechy każdego człowieka, jego sytuację duchową, społeczną i kulturową.
Papież jednak nie tylko uczy nas odmawiania modlitwy różańcowej, ale przede wszystkim prowadzi do samego misterium, uważając, że różaniec jest niezbędną drogą przybliżającą duszę do świętości, do Bożych tajemnic. Różaniec, w ujęciu Jana Pawła II, przypomina skrzydła królewskiej bramy ikonostasów Kościołów Wschodu, przez którą przechodzi się do ołtarza, gdzie sprawowana jest liturgia. Na skrzydłach bramy u góry zawsze są namalowane ikony przedstawiające Anioła Gabriela i Maryję podczas Zwiastowania, a u dołu - wizerunki Ewangelistów. W ten sam sposób różaniec, wraz z recytacją „Zdrowaś Maryjo” i kontemplacją ewangelicznych tajemnic, stanowi wspaniałą bramę, która wprowadza nas do świętości sakramentów, a następnie pozwala nasze uświęcenie przekazywać innym w codziennym życiu.
