Jadąc przez Lasy Golejowskie drogą z Osieka do Staszowa, warto zboczyć na moment z głównego traktu do okolonej puszczą niewielkiej wioski Strzegom, gdzie znajduje się jeden z najpiękniejszych drewnianych kościółków Sandomierszczyzny.
Pierwsza wzmianka o miejscowej parafii pochodzi z 1326 r. Historyczne źródła podają, że plebanem był tu wówczas niejaki Jan. Inny, jeszcze starszy, bo pochodzący z XII wieku zapis wspomina o tutejszym możnowładcy Gniewomirze. To tędy ciągnęły tatarskie hordy, które później starły się z polskim rycerstwem pod Legnicą. Podobno wielu Tatarom zagubiony wśród lasów Strzegom spodobał się tak bardzo, że zdecydowali osiedlić się tu na stałe, a ich potomkowie żyją we wsi do dziś.
Pierwotny kościółek powstał tu najpewniej ok. roku 1404. Obecny pochodzi z końca XVI wieku. Poświęcił go w 1595 r. biskup krakowski Jerzy Radziwiłł, syn Mikołaja Radziwiłła Czarnego, wielkiego propagatora kalwinizmu. To prawdziwa perła renesansowego budownictwa drewnianego. Dawniej świątynia była jedynie małą myśliwską kapliczką. Dopiero po latach rozbudowano ją i przystosowano do pełnienia funkcji kościoła parafialnego. Bryła kaplicy została rozcięta na pół. Pomiędzy chórem a prezbiterium - najstarszymi fragmentami strzegomskiego kościoła - dobudowano kilkumetrowej długości nawę.
Szczególne wrażenie robi wnętrze świątyni. Po obu stronach głównego ołtarza zachowały się spore fragmenty renesansowej boazerii. To ewenement w skali całego kraju. Boazeria mocno nadszarpnięta została zębem czasu, wciąż jednak bez trudu można rozpoznać wyobrażone na niej sceny. W głównym ołtarzu uwagę przykuwa niezwykle sugestywny obraz Piety. Głównym patronem parafii jest wprawdzie św. Andrzej, ale już przed wiekami okoliczni mieszkańcy zwrócili się do władz kościelnych z prośbą o dodanie jej jeszcze jednego wezwania. Chodziło o to, że na św. Andrzeja śnieg często zasypywał już drogi. Ciężko było wówczas przedrzeć się przez puszczę na odpust. Stąd też dodano świątyni za patronkę Matkę Bożą Bolesną. Od tamtej pory główne uroczystości odpustowe w Strzegomiu przeniesiono na sierpień.
Obok ołtarza zachowała się zwieńczona koroną ponadczterechsetletnia ambona. Z tego samego okresu pochodzi również kamienna chrzcielnica, stojąca przy wejściu do świątyni od strony południowej. Nieco młodsze są dwa ołtarze boczne. W jednym z nich widnieje obraz przedstawiający Przemienienie Pańskie, który uchodzi za najcenniejszy w całym kościele.
Obok kościoła stoi piękna drewniana dzwonnica, która znakomicie komponuje się z bryłą świątyni, jest jednak od niej znacznie młodsza, pochodzi z początków XX wieku.
Pomóż w rozwoju naszego portalu