Reklama

Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan

O ekumeniczną wrażliwość

Obchody Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan kończą się co roku w święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła. W Płocku tradycją stało się już, że kończy je tego dnia Msza św. w świątyni Miłosierdzia i Miłości - głównej katedrze Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. W tym roku homilię wygłosił biskup płocki Piotr Libera. Ordynariusz płocki po raz pierwszy wziął udział w nabożeństwie w miejscu, w którym narodził się ruch mariawicki.

Niedziela płocka 6/2008

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mszę św. celebrował bp Roman Maria Nowak z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Wzięło w niej udział wielu kapłanów katolickich i mariawickich wraz z Biskupem Naczelnym mariawitów Marią Ludwikiem Jabłońskim oraz pastor Artur Woltman - proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej, który odczytał lekcję mszalną, i ks. Eliasz Tarasiewicz - proboszcz parafii prawosławnej, który odczytał Ewangelię.
„Można by powiedzieć: przyzwyczailiśmy się w grodzie Krzywoustego, aby zamykać Tydzień Ekumeniczny w tym miejscu, w którym rany podziału uczniów Chrystusowych są jeszcze świeże, a tęsknota za jednością najsilniejsza - mówił bp Libera. - Uczestnicząc jako pierwszy Biskup Ordynariusz Płocki w Najświętszej Ofierze sprawowanej w tej świątyni, chcę dać wyrazisty znak, że ten ból i tęsknota są mi naprawdę bliskie. Chcę przez to także podkreślić (…), że więcej nas łączy, niż dzieli! A łączy nas wszystkich - katolików, prawosławnych, ewangelików, mariawitów - pozostawanie w tajemniczej, intymnej więzi z Ojcem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, w owej komunii życia Bożego, którą wszyscy otrzymaliśmy na chrzcie św.”.
Mówiąc o owej intymnej więzi z Bogiem, która jest podstawą życia chrześcijańskiego w każdym z wyznań, Pasterz pytał: „Jak przekuć tę prawdę w codzienność ekumeniczną, w kształtowanie coraz bliższych relacji pomiędzy ludźmi, należącymi do różnych Kościołów, wspólnot, rodzin duchowych?”, i odpowiedział: „Myślę, że wszyscy za mało przywołujemy w naszych kontaktach, w naszym myśleniu o sobie, w ekumenii to piękne, proste słowo: WRAŻLIWOŚĆ”.
Określając zaś, jaki rodzaj wrażliwości konieczny jest w ekumenizmie, Biskup Płocki stwierdził, że najpierw jest to najbardziej podstawowa wrażliwość sumienia, która pozwala uniknąć zarówno pokusy animalizacji człowieka, jak i jego deifikacji; pomaga kształtować prawe sumienie i nakazuje przedstawicielom różnych Kościołów mówić jednym głosem w obronie podstawowych praw moralnych. „Niech nasz bezkompromisowy głos - świadków sumienia z wszystkich Kościołów będzie słyszany wszędzie tam, gdzie podnosi się rękę na godność ludzkiego życia od poczęcia aż po naturalną śmierć” - apelował Hierarcha. Jako drugi ważny element wrażliwości ekumenicznej bp Libera wymienił wrażliwość na cierpienie, jako jej przykład podając „Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom”, prowadzone wspólnie przez katolicką „Caritas”, „Eleos” Kościoła Prawosławnego i „Diakonię” Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, i apelując o podejmowanie liczniejszych tego typu inicjatyw. Wrażliwość ekumeniczna - zdaniem płockiego Pasterza - to także wrażliwość na nieranienie siebie nawzajem. „Mieć na tyle wrażliwości, by nie dotykać bolesnych ran, nie zadawać nowego bólu, to wielkie wyzwanie naszych czasów. Jest ono szczególnie ważne w dziele ekumenii” - mówił.
Do słów bp. Libery o koniecznej ekumenicznej wrażliwości nawiązał, przemawiając przed końcowym błogosławieństwem, Biskup Naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów Maria Ludwik Jabłoński. Dziękując za wygłoszoną homilię, podkreślił, że jest to pierwsza wizyta biskupa diecezji płockiej w głównej katedrze mariawitów, za co wyraził szczególną wdzięczność. Biskup Naczelny mariawitów, nawiązując do słów Piotra na Górze Przemienienia „dobrze nam tu być”, wyraził radość ze wspólnej modlitwy z przedstawicielami czterech Kościołów. „Za chwilę przyjmiemy błogosławieństwo Chrystusa obecnego w Eucharystii. Pochylimy swoje głowy i będziemy prosić, aby Ten, który pozostał z nami «przez wszystkie dni aż do skończenia świata», nie zapomniał o nas; aby poza tym tygodniem modlitw ekumenicznych nie gasła nadzieja, że będziemy jedno” - powiedział.
Po Mszy św. zgromadzeni udali się na wspólną agapę oraz tradycyjne już w tym miejscu ekumeniczne śpiewanie kolęd. W drodze na agapę bp Libera zatrzymał się na chwilę wraz z bp. M. Ludwikiem Jabłońskim w krypcie, gdzie znajdują się groby Felicji Marii Franciszki Kozłowskiej, założycielki i duchowej opiekunki mariawityzmu, oraz ważniejszych biskupów mariawickich.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wałbrzych. Złoty jubileusz ks. kan. Stanisława Wójcika

2024-04-23 20:30

[ TEMATY ]

Wałbrzych

bp Ignacy Dec

św. Wojciech

jubileusz kapłaństwa

ks. Stanisław Wójcik

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Mszy św. odpustowej 23 kwietnia przewodniczył świętujący złoty jubileusz ks. kan. Stanisław Wójcik

Mszy św. odpustowej 23 kwietnia przewodniczył świętujący złoty jubileusz ks. kan. Stanisław Wójcik

Tegoroczny odpust w wałbrzyskiej parafii świętego Wojciecha, był wyjątkową sposobnością do dziękczynienia za 50 lat kapłaństwa ks. kan. Stanisława Wójcika, proboszcza miejscowej wspólnoty w latach 2006-23.

Mszy świętej, w której uczestniczyli licznie kapłani, przyjaciele i parafianie, przewodniczył we wtorek 23 kwietnia sam jubilat, a homilię wygłosił biskup senior Ignacy Dec. Kaznodzieja zainspirowany czytaniami mszalnymi i życiem św. Wojciecha, podkreślił przesłanie wiary, cierpienia i świadectwa Chrystusowego.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Życzenia przewodniczącego KEP dla biskupa sosnowieckiego nominata

2024-04-23 15:38

[ TEMATY ]

abp Tadeusz Wojda SAC

bp Artur Ważny

Karol Porwich/Niedziela

Abp Tadeusz Wojda SAC

Abp Tadeusz Wojda SAC

„W imieniu Konferencji Episkopatu Polski pragnę przekazać serdeczne gratulacje oraz zapewnienia o modlitwie w intencji Księdza Biskupa, kapłanów, osób życia konsekrowanego oraz wszystkich wiernych świeckich Diecezji Sosnowieckiej” - napisał abp Tadeusz Wojda SAC, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w liście przesłanym na ręce biskupa sosnowieckiego nominata Artura Ważnego. Nominację ogłosiła dziś w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce.

„Życzę Księdzu Biskupowi coraz głębszego doświadczania „bycia posłanym” czyli podjęcia misji samego Jezusa Chrystusa, który w pasterskim posługiwaniu objawia miłość Boga do człowieka” - napisał przewodniczący Episkopatu do bp. Artura Ważnego mianowanego biskupem sosnowieckim. „Życzę, aby codzienna bliskość Ewangelii i Eucharystii prowadziły do uświęcenia Księdza Biskupa oraz powierzonego jego pasterskiej pieczy Ludu Bożego Diecezji Sosnowieckiej” - dodał.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję