W pięknej podbieszczadzkiej kotlinie, po obu stronach rzeki Stobnicy leży miejscowość Stara Wieś. To tutaj, na niewielkim wzniesieniu, przy drodze wiodącej z Rzeszowa do Sanoka, stoi piękna barokowa świątynia, we wnętrzu której znajduje się obraz Matki Bożej Miłosierdzia.

Powszechna tradycja mówi, że ów obraz Matki Boskiej szedł z Węgier do Polski nie jedną, ale dwiema drogami: raz przez Przełęcz Dukielską, a drugi przez Pakoszowskie Działy. I rzeczywiście; kapliczki postawione na rzekomych miejscach odpoczynku obrazu wyraźnie zdają się potwierdzać tradycję. Wytyczają dwie różne trasy. historia o obrazie starowiejskim zawiera podobne w swej treści wydarzenia, które wcześniej zostały zawarte w tzw. dużej legendzie podanej po raz pierwszy przez o. Iwana Czeżowskiego SI w książce pt. „Koronacja cudownego obrazu NMP pod wezwaniem Matki Miłosierdzia w kościele oo. Jezuitów w Starej Wsi pod Brzozowem”, wydanej w roku 1877. Duża legenda autorstwa o. Czeżowskiego należy do tzw. gatunku pobożnych historii. Ważny okres w dziejach kultu obrazu Matki Boskiej Starowiejskiej stanowi druga połowa XIX wieku. 8 września 1877 roku nuncjusz papieski z Wiednia, arcybiskup Ludwik Jacobini, uroczyście koronował cudowny obraz Zaśnięcia i Wniebowzięcia Matki Boskiej. Od tego pamiętnego wydarzenia Matka Boża w cudownym starowiejskim obrazie jest Ozdobą Pogórza, Matką Bożą Starowiejską, Matką Bożą Miłosierdzia. Dekretem papieża Piusa XI z 7 sierpnia 1927 r. starowiejskie sanktuarium otrzymało godność „bazyliki mniejszej”.

W drugiej połowie XX wieku, kiedy przez Polskę przeszła fala podpalaczy zabytkowych świątyń i obrazów, zbrodnicza ręka nie ominęła również Starej Wsi. 6 grudnia 1968 r. o godzinie 5 rano w zagadkowych okolicznościach spłonął cudowny znak kultu Maryjnego i pomnik kultury polskiej z przełomu XV i XVI wieku. Wiernego odtworzenia obrazu ze Starej Wsi podjęła się Maria Niedzielska z Krakowa. 10 września 1972 r. kopię obrazu Matki Boskiej Starowiejskiej koronował powtórnie prymas Polski, kardynał Stefan Wyszyński, w asyście biskupów przemyskich: Ignacego Tokarczuka, Stanisława Jakiela, Tadeusza Błaszkiewicza oraz biskupa pomocniczego z Opola Wacława Wyciśka. Po koronacji kopii cudownego obrazu, kult Matki Bożej w sanktuarium starowiejskim jeszcze bardziej się nasilił.

Dnia 10 września 1978 r., na zakończenie jubileuszu setnej rocznicy pierwszej koronacji, przybył złożyć hołd Pani Starowiejskiej i uroczystą Mszę przed cudownym obrazem odprawił metropolita krakowski, kardynał Karol Wojtyła, który 36 dni później został wybrany na Następcę św. Piotra i przybrał imię Jan Paweł II.

Również i my, chciejmy powędrować przed Oblicze Matki Miłosierdzia i zanieśmy swoje modlitwy, tak jak czynią to przybywający tam pielgrzymi.

Ukochana w cudownym obrazie Starowiejskim, Matko Miłosierdzia, Ty jedyna po Bogu nadziejo nasza. Zbliżamy się do Ciebie, jak dzieci do najlepszej Matki. Z ufnością padamy przed Tobą i błagamy Cię pokornie, byś wyjednała nam u Syna swojego przebaczenie wszystkich naszych grzechów i łaski, o które Cię szczególnie prosimy.

Tyle cudów za Twoim pośrednictwem Bóg dokonał na tym miejscu, tylu chorym wyprosiłaś zdrowie, tylu strapionym otarłaś łzy i pocieszyłaś ich zbolałe serca! Przeto i my mamy tę niezłomną nadzieję, że nas nie opuścisz, ale owszem jako Matka Miłosierdzia, Pocieszycielka strapionych, Ucieczka grzeszników, przyjdziesz nam z pomocą teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.