Reklama

Młodzieżowa Wspólnota im. Jana Pawła II

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Poszukiwanie sposobu życia opartego na wartościach ewangelicznych oraz pragnienie głębszego poznania nauki Jana Pawła II stały się inspiracją do powstania w parafii pw. Świętego Krzyża w Lublinie Młodzieżowej Wspólnoty im. Jana Pawła II.
Powstanie wspólnoty w niecały miesiąc po śmierci Papieża zainicjowali ks. dr Marian Duma, proboszcz parafii na lubelskich Bronowicach, oraz Katarzyna Mazurek, opiekun młodzieży. Podczas pierwszego spotkania pani Katarzyna przypomniała słowa Ojca Świętego, skierowane do młodzieży w Częstochowie w 1979 r.: „Tylko człowiek, który zna swoją godność, może odkryć ją w drugim człowieku i we wspólnocie budować cywilizację miłości”. Tym samym określiła podstawowy rys Wspólnoty: odkrywanie godności jej członków w świetle Ewangelii Chrystusa i opieranie się na wzorcu osobowym i autorytecie Jana Pawła II. Osoba Ojca Świętego sprawiała, że inicjatywa spotkała się z dużym zainteresowaniem ze strony młodzieży, a w spotkaniu założycielskim wzięło udział 25 osób w wieku od 16 do 24 lat.
W 1991 r. w Olsztynie Jan Paweł II mówił: „Chodzi o to, żeby Kościół i każda parafia przemieniała się we wspólnotę braci i sióstr, którzy podejmują odpowiedzialność za Kościół i za sprawę Ewangelii”. W świetle tych słów bronowicka wspólnota postawiła sobie za cel integrację, wychowanie do czynnego uczestnictwa w życiu Kościoła parafialnego, kształtowanie właściwej postawy liturgicznej, rozwijanie i dzielenie się swoimi talentami, aktywne i twórcze spędzanie wolnego czasu, otwieranie się na problemy i trudności innych młodych ludzi, wzajemne wspieranie się i zrozumienie, podejmowanie inicjatyw na rzecz środowiska lokalnego, poznanie nauki Jana Pawła II, kształtowanie hierarchii wartości w oparciu o wzorce ewangeliczne, a także kształtowanie umiejętności społecznych. Realizacji tych celów służą spotkania formacyjne, które odbywają się w piątki w salce parafialnej. Zawsze rozpoczynają się i kończą modlitwą, by młodzi ludzie mogli zgłębić jej istotę. Spotkania metodami aktywizującymi prowadzi teolog Katarzyna Mazurek. Podczas nich młodzież dzieli się swoimi spostrzeżeniami i stara się szukać odwołania do myśli Patrona. W czasie spotkań wskazywane są konkretne zadania na nadchodzący tydzień, które wynikają z aktualnie podejmowanej tematyki i mają prowadzić do pracy nad sobą i pomocy innym.
Kolejnym elementem charakteryzującym Wspólnotę jest dbałość o liturgię parafialną i przygotowanie oprawy niedzielnej młodzieżowej Mszy św. o godz. 17, które obejmuje: wybór czytań, modlitwy wiernych, oprawę muzyczną pieśni i części stałych oraz śpiew psalmu i procesję z darami. Taka postawa ma być również zachętą dla innych młodych ludzi z osiedla do uczestnictwa w Eucharystii. Ważnym przedsięwzięciem Wspólnoty jest wprowadzenie adoracji i czuwania modlitewnego w duchu Taizé każdego 16. dnia miesiąca. Członkowie Wspólnoty przygotowują rozważania na podstawie nauki Jana Pawła II, które uzupełniają śpiewem kanonów Taizé. Kolejnym elementem służącym realizacji postawionych celów są spotkania rekolekcyjne, przeżywane wspólnie z grupą Sercańskiej Młodzieży w Pliszczynie. Jeszcze inną formą wspólnego spędzania czasu są letnie wyjazdy w góry. W pierwszym roku istnienia Wspólnoty młodzież pojechała do Zakopanego, by przejść szlak papieski w Tatrach, w następnym wędrowała po Bieszczadach.
Podczas spotkania założycielskiego Młodzieżowa Wspólnota im. Jana Pawła II określiła swój otwarty charakter. Oznacza to, że wszelkie realizowane przedsięwzięcia są skierowane do młodych ludzi będących w zasięgu oddziaływania i są otwarte na nowe osoby. Podczas trzech lat działalności młodzież podejmowała wiele działań skierowanych do środowiska lokalnego. Jedną z nich było przygotowanie montażu słowno-muzycznego poświęconego Janowi Pawłowi II, który prezentowany był m.in. w kościele parafialnym, inną włączenie się w otwarcie Centrum Młodzieżowego „Nie lękajcie się”. Członkowie Wspólnoty zbierali także pieniądze na Fundację Działo Nowego Tysiąclecia oraz przeprowadzili kwesty przedświąteczne z przeznaczeniem środków na pomoc potrzebującym. Takie inicjatywy mają być również zachętą dla innych do czynnego uczestnictwa w życiu religijnym parafii, a także do czynnego zaangażowania się w życie społeczne.
Na trzecią rocznicę śmierci swojego Patrona młodzież już przygotowuje kolejne przedsięwzięcie, do udziału w którym już teraz wszystkich zaprasza.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kim był św. Florian?

4 maja Kościół wspominał św. Floriana, patrona strażaków, obrońcy przed ogniem pożarów. Kim był św. Florian, któremu tak często na znak czci wystawiane są przydrożne kapliczki i dedykowane kościoły? Był męczennikiem, chrześcijaninem i rzymskim oficerem. Podczas krwawego prześladowania chrześcijan za panowania w cesarstwie rzymskim Dioklecjana pojmano Floriana i osadzono w obozie Lorch k. Wiednia. Poddawany był ciężkim torturom, które miały go zmusić do wyrzeknięcia się wiary w Chrystusa. Mimo okrutnej męki Florian pozostał wierny Bogu. Uwiązano mu więc kamień u szyi i utopiono w rzece Enns. Działo się to 4 maja 304 r. Legenda mówi, że ciało odnalazła Waleria i ze czcią pochowała. Z czasem nad jego grobem wybudowano klasztor i kościół Benedyktynów. Dziś św. Florian jest patronem archidiecezji wiedeńskiej.
Do Polski relikwie Świętego sprowadził w XII w. Kazimierz Sprawiedliwy. W krakowskiej dzielnicy Kleparz wybudowano ku jego czci okazały kościół. Podczas ogromnego pożaru, jaki w XVI w. zniszczył całą dzielnicę, ocalała jedynie ta świątynia - od tego czasu postać św. Floriana wiąże się z obroną przed pożarem i z tymi, którzy chronią ludzi i ich dobytek przed ogniem, czyli strażakami.
W licznych przydrożnych kapliczkach św. Florian przedstawiany jest jak rzymski legionista z naczyniem z wodą lub gaszący pożar.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 4.): Oddaj długopis

2024-05-03 20:00

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

Czy w oczach Maryi istnieją lepsze i gorsze życiorysy? Dlaczego warto Ją zaprosić we własny rodowód? I do jakiej właściwie rodziny Maryja wprowadza Jezusa? Zapraszamy na czwarty odcinek „Podcastu umajonego” ks. Tomasza Podlewskiego o tym, że przy Maryi każda historia może zakończyć się świętością.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 5.): Ile słodzisz?

2024-05-04 22:24

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

W czym właściwie Maryja pomogła Jezusowi, skoro i tak nie mogła zmienić Jego losu? Dlaczego warto się Jej trzymać, mimo że trudności wcale nie ustępują? Zapraszamy na piąty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o tym, że czasem Maryja przynosi po prostu coś innego niż zmianę losu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję