Nasze miasto kolejny raz przystąpiło do kampanii „Dzieciństwo bez przemocy”. To już jej druga edycja. Celem tej edycji jest uświadomienie rodzicom negatywnych konsekwencji stosowania kar fizycznych, kar cielesnych wobec dzieci, a także przekonanie rodziców do innych metod dyscyplinowania dzieci i do wyznaczania im granic - wyjaśnia Renata Teodorczyk-Glinka, pełnomocnik ds. rozwiązywania problemów alkoholowych.
Organizatorzy kampanii chcą również zachęcić lokalne społeczności i instytucje do podejmowania działań na rzecz krzywdzonych dzieci i ich rodzin, a także dążą do ulepszenia systemu pomocy rodzinom oraz wspierają rozwijanie umiejętności i kształtowanie konstruktywnych postaw rodzicielskich.

Pomoc rodzinie

Do udziału w kampanii zostały zaproszone m.in.: Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka, Polski Czerwony Krzyż, Miejski Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy, Poradnia Profilaktyczno-Terapeutyczna Jerzego Rządzkiego, poradnie młodzieżowa i psychologiczno-pedagogiczna, przedstawiciele policji i sądu oraz przedstawiciele Zielonogórskiego Zespołu Interdyscyplinarnego pomagającego dzieciom skrzywdzonym. - Kampania ta ma dwa etapy. Pierwszy każdy z nas mógł zobaczyć w mediach, były to spoty radiowe i spoty telewizyjne. Drugi etap ma wymiar lokalny - wyjaśnia pełnomocnik. - Do współpracy zaprosiliśmy przedstawicieli organizacji i instytucji zajmujących się pomaganiem dzieciom, a w zasadzie pomaganiem rodzinie, bo trudno pomagać dzieciom, nie zajmując się rodziną. W akcję włączają się osoby, dla których dobro dziecka jest istotne, osoby, które potrafią rozmawiać z rodzicami i uczyć ich stosowania takich metod wychowawczych, które nie opierałyby się na przemocy.
Kampanie tego typu nie służą ograniczaniu władzy rodziców, nie są też promocją tzw. wychowania bezstresowego. Uczą mądrego rodzicielstwa i jednocześnie uwrażliwiają społeczeństwo, w którym dominuje na razie zasada milczącego przyzwolenia i nie wtrącania się w cudze sprawy.
Przemoc fizyczna dotyczy nie tylko tzw. rodzin dysfunkcyjnych, chociaż na pewno te środowiska są na to bardziej narażone. Ten problem zatacza szersze kręgi. - Badania zrobione na zlecenie Fundacji Dzieci Niczyje pokazują, że ok. 27% rodziców nie stosuje kar fizycznych wobec dzieci. Natomiast 69% rodziców mówi, że stosowało wobec swoich dzieci klapsy jako metody dyscyplinujące, 19% rodziców mówiło o tym, że uderzyło swoje dzieci pasem, ok. 7% mówiło, że uderzyło swoje dziecko w twarz, a 6% badanych rodziców mówiło, że zbiło swoje dziecko w taki sposób, że poniosło ono jakieś urazy fizyczne - wymienia pełnomocnik.

Jak pomóc sobie i innym?

Jak przeciwdziałać przemocy wobec najmłodszych? Ważniejsza od regulacji prawnych jest zmiana sposobu myślenia. - Przede wszystkim należy mówić ludziom o niestosowaniu kar cielesnych wobec dzieci. Dużą rolę pełnią tu media, które mogą dotrzeć do szerokiego grona rodziców - podpowiada Renata Teodorczyk-Glinka. - Podczas badań pytano dorosłych również o to, czy w dzieciństwie doświadczali kar fizycznych - w większości odpowiadali, że tak. Warto mówić, że kiedy dzieci są w ten sposób karane, to budzi w nich lęk, niepokój, w ich psychice pozostają określone konsekwencje.
W trakcie spotkania były rozdawane foldery z poradami, jak zachęcić dziecko do właściwego zachowania. Te sposoby to m.in. dawanie dobrego przykładu, stawianie realistycznych wymagań, rozmowa a nie rozkazywanie, a przede wszystkim okazywanie miłości, która jest najważniejszą potrzebą wszystkich dzieci. - Te inne niż bicie metody to np. wyznaczanie granic, mówienie dzieciom o swoich uczuciach i ustalanie, jakie konsekwencje dziecko poniesie za nieprzestrzeganie pewnych poleceń czy wymagań rodziców. Uczenie dzieci, że ich zachowanie przyniesie określone konsekwencje, a nie kary. Jeśli nie posprzątasz swojego pokoju, to trudno, nie obejrzysz bajki na dobranoc. Jeśli rozrzucasz jedzenie, to znaczy, że będziesz musiał już skończyć posiłek, bo jesteś bardziej skory do zabawy niż do jedzenia.
Ważne jest też, by nie zapominać o własnych potrzebach i po prostu o siebie dbać. Dzięki temu zmniejszy się liczba sytuacji, kiedy byle co jest w stanie wyprowadzić z równowagi. Nie trzeba też się wstydzić szukania wsparcia i pomocy - to nie jest oznaka słabości, lecz dowód na bycie rodzicem mądrym i odpowiedzialnym. Na wielki szacunek zasługuje człowiek, który sam doświadczał przemocy w dzieciństwie, a w dorosłym życiu postanawia oszczędzić takiej krzywdy swoim dzieciom.
Uczestnicy konferencji otrzymali książeczki „Zamiast klapsów. Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice” oraz program „10 kroków ku temu, by stać się lepszym rodzicem”, a także adresy stron internetowych, na których znajdują się informacje dla rodziców i nie tylko (www.dobryrodzic.pl, www.dziecinstwobezprzemocy.pl).