Reklama

Teresin

Powiatowy Przegląd Recytatorski im. Marii Konopnickiej

Niedziela lubelska 15/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Teresin - niewielka wieś położona w przepięknym układzie przestrzennym w południowej części gminy Leśniowice, parafii Wojsławice. Niepowtarzalność tego układu jest szczególnie widoczna w okresie letnim, gdy szata roślinna wydaje z siebie wszystko, czym chce i może zachwycić przybysza. W okresie przedwiośnia również jest interesująca. W te strony przywoziłem kolegów po 1982 - lata stanu wojennego - chcących emigrować. Moim argumentem kierowanym wówczas do nich było pytanie, czy taką ziemię można opuszczać? W tak usytuowanym Teresinie od pięciu lat odbywa się konkurs recytatorski im. Marii Konopnickiej. Od trzech lat ma on rangę konkursu powiatowego.

Jadąc 12 marca do Teresina przypominałem swoje dotychczasowe spotkania z Marią Konopnicką. Te pierwsze pochodzą z lat dziecinnych, jej wiersze, nowele, baśń o krasnoludkach i sierotce Marysi. W szkole średniej poetka ta raczej nie była eksponowana. W tamtych latach śpiew "Roty" rozbrzmiewał w kościołach. Pierwsze zebranie "Solidarności" rolniczej, wówczas Wiejskiej, na terenie ziemi chełmskiej, w Białopolu, rozpoczęte zostało "Nie rzucim ziemi...". Nadziei wyrażonej w tamtym śpiewie nie da się zapomnieć. Podobnie tej z obozów internowania " Nie będzie Sowiet pluł nam w twarz, ni dzieci nam tumanił ...". Zmienialiśmy słowa, takie były znaki czasu. Po 1984 roku po ziemi chełmskiej peregrynował, poczynając od Kumowa, krzyż doli chłopskiej. Przy nim również obecna była "Rota": "twierdzą nam będzie każdy próg". Wybiliśmy się na niepodległość, a tych twierdz - progów za dużo - niestety - nie mamy. Nie narzekajmy jednak. Raz w roku przygotowujemy duży konkurs poświęcony tej, której obecność w różnym czasie historycznym jest potrzebna. Ta potrzeba zapewne zrodziła niniejsze refleksje.

12 marca kolejny już raz zjechaliśmy do niewielkiej szkoły w Teresinie - mali recytatorzy, ich opiekunowie, organizatorzy. Przybyliśmy z terenu całego powiatu i miasta Chełma. W bieżącym roku zaproszeni zostali uczniowie szkół podstawowych. Podzieleni zostali na dwie grupy wiekowe: klasy I - III i klasy IV - VI. Zgodnie z przyjętym porządkiem dokładnie o godzinie 9.00 spotkanie zostało rozpoczęte: najpierw wystąpienia okolicznościowe, uroczyste otwarcie, przedstawienie jurorów i przesłuchania. Trzeba wystąpić jednocześnie przed komisją oceniającą i publicznością. Na pewno jest to wielkie przeżycie. Takie chwile zapadają w pamięci na długo. Pojawia się trema, niepewność, ale i głęboka satysfakcja, wszak reprezentują swoją szkołę. Patrzę jednocześnie na recytatorów i ich opiekunów i zastanawiam się, dla których występ staje się silniejszym przeżyciem, ważniejszym występem. Na korytarzu rozmawiam z wykonawcami. Czy warto było przyjechać? - pytam. Odpowiadają, że tak. Lubicie recytować? - pytam - również tak. Czy dzisiejsze spotkanie podoba się wam? - tak. Recytowane strofy są proste, odnoszą się do konkretnych, łatwo wyobrażalnych sytuacji. Łatwiej jest przyswoić je.

Organizatorzy konkursu - Szkoła Podstawowa w Teresinie, Urząd Gminy w Leśniowicach, Starostwo Chełmskie - są świadomi, iż przychylności naszej poetce u dzisiejszych polonistów za dużo nie ma. Mówią, że jest nie nowoczesna, taka polska, katolicka, może zaściankowa, że są lepsi. "Zarzuty" te w opinii organizatorów stają się wartością. Właśnie z tych powodów o Konopnickiej zapomnieć nie można, to ona pozwala utrzymać naszą tożsamość. Trafia do naszego serca, naszych uczuć, postrzegania świata. Ona stale współtworzy kolejne rozdziały naszych dziejów i tak postrzegana niech będzie ważnym depozytem przekazywanym młodym. To staje się naszą powinnością. Duszą tego konkursu jest dyrektorka szkoły Anna Demidiuk. Jest przekonana, że jest on potrzebny, że w procesie przekazywania wiedzy i wartości wskazujemy na obszary właściwe. Taka postawa jest potrzebna. Patronką szkoły jest Konopnicka. W salach lekcyjnych i na korytarzu poświęca się jej wiele miejsca. To wszystko ma potęgować wyobraźnię, ma przekazywać wiedzę, ma wychowywać.

W grupie wiekowej klas I - III poszczególne miejsca zajęli: I miejsce Ewelina Dragań ze Szkoły Podstawowej w Stawie, II miejsce Marta Stolz ze Szkoły Podstawowej nr 11 w Chełmie, III miejsce Sylwia Syroka ze Szkoły Podstawowej w Syczynie. Wyróżnienia otrzymali: Kamil Kawalec ze Szkoły Podstawowej w Białopolu i Marta Grochowska ze Szkoły Podstawowej w Dubience. W grupie wiekowej klas IV - VI poszczególne miejsca zostały przyznane: I miejsce Paweł Werema z ChDK w Chełmie, II miejsce Magdalena Samonek ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Chełmie, III miejsce Joanna Marciniak ze Szkoły Podstawowej w Dorohusku, a wyróżnienia otrzymali: Agata Waluch ze Szkoły Podstawowej w Michałówce i Magdalena Gwardiak ze Szkoły Podstawowej nr 8 w Chełmie. Nagrody książkowe ufundował Starosta Chełmski. Wszyscy uczestnicy otrzymali dyplomy, a nauczyciele podziękowania.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Wielkopolskie lekcje pokory

2024-05-05 13:08

[ TEMATY ]

Ryszard Czarnecki

Archiwum TK Niedziela

Jeżdżąc teraz intensywnie po Wielkopolsce zawsze znajduję czas, aby choć na chwilę w różnych miejscowościach znaleźć się tam, gdzie czas płynie inaczej, bo w rytmie wieczności. Katolickie świątynie: niektóre jeszcze z zachowanymi elementami architektury romańskiej czy gotyckiej, inne pamiętające czasy baroku, wreszcie niektóre budowane w wieku XIX i później.

Jednak połączone, powiem niezwykłym w tym miejscu językiem matematycznym: „wspólnym mianownikiem”. Przybywają tu ludzie bardzo bogaci i niezamożni, bardzo wiekowi i na ramionach rodziców, ludzie „różnych stanów” jakby to powiedziano w I Rzeczypospolitej czy też „różnych klas” ,jakby to ujęli „marksiści”. I są tu razem. Być może, a nawet prawie na pewno jest to jedyne miejsce, gdzie mogą spotkać się i być wspólnotą bez uprzedzeń, zawiści, negatywnych emocji. Czy idealizuję? Chyba nie.

CZYTAJ DALEJ

Za nami doroczna pielgrzymka Przyjaciół Paradyża

2024-05-05 19:17

[ TEMATY ]

Przyjaciele Paradyża

Wyższe Seminarium Duchowne w Paradyżu

Karolina Krasowska

Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego

Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego

Modlą się o nowe powołania i za powołanych, a także wspierają kleryków przygotowujących się do kapłaństwa. Dziś przybyli do Wyższego Seminarium Diecezjalnego na doroczną pielgrzymkę.

5 maja odbyła się diecezjalna pielgrzymka „Przyjaciół Paradyża" do Sanktuarium Matki Bożej Wychowawczyni Powołań Kapłańskich w Paradyżu. Spotkanie rozpoczęło się od Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP i konferencji rektora diecezjalnego seminarium ks. Mariusza Jagielskiego. Głównym punktem pielgrzymki była Msza św. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. – Gromadzimy się przed obliczem Matki Bożej Paradyskiej jako rodzina Przyjaciół Paradyża w klimacie spokoju, wyciszenia, refleksji i modlitwy, ale przede wszystkim w klimacie ofiarowanej miłości, o której tak dużo usłyszeliśmy dzisiaj w słowie Bożym – mówił na początku homilii pasterz diecezji. – Dziękuję wam za pełną ofiary obecność i za to całoroczne towarzyszenie naszym alumnom, kapłanom i tym wszystkim wołającym o rozeznanie drogi życiowej, dla tych, którzy w tym roku podejmą tę decyzję. Nasza modlitwa podczas Eucharystii jest źródłem i znakiem pewności, że jesteśmy we właściwym miejscu, bowiem Pan Jezus jest z nami i gwarantuje owocność tego spotkania swoim słowem, mówiąc „bo, gdzie są zebrani dwaj lub trzej w Imię Moje, tam Jestem pośród nich”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję