Reklama

Parafialny alfabet „Niedzieli” - Braszowice

Parafia pw. św. Wawrzyńca

Kolejną parafią, którą odwiedzamy tym razem w dekanacie Ząbkowice Śląskie-Południe, jest parafia pw. św. Wawrzyńca w Braszowicach. Proboszczem tej parafii jest ks. Władysław Smoter.

Niedziela świdnicka 22/2011

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Braszowice to 3-kilometrowa wieś położona w powiecie ząbkowickim. Dolna część miejscowości leży na płaskim Obniżeniu Ząbkowickim, natomiast górna wspina się pomiędzy wzniesieniami Strużnika i Bukowczyka w Masywie Grochowej, osiągając przełęcz na wysokości 325 m n.p.m. Pierwsze wzmianki na temat Braszowic pochodzą z 1253 r. Była to słowiańska osada o nazwie Brasovica. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od Brasa, czyli właściciela lub założyciela wioski. Według badaczy, miejscowość była już zamieszkana w epoce neolitu, o czym świadczą odnalezione w 1928 r. na tym terenie toporki pochodzące z tamtego okresu.
Parafia pw. św. Wawrzyńca w Braszowicach powstała w XVII wieku. Pierwsze wzmianki o kościele w tej miejscowości pochodzą z 1270 r. Kościół w Braszowicach jest jednym z najstarszych kościołów na Dolnym Śląsku. Obecny kościół przebudował w latach 1736-38 w stylu barokowym J. G. Reichl, w miejscu wcześniejszej budowli gotycko-renesansowej. Pamiątką po starszej budowli jest fragment solnej przypory wystającej z muru na lewo od wieży. Nowy kościół powstał dzięki wsparciu finansowemu opatów klasztorów cysterskich w Henrykowie i Kamieńcu Ząbkowickim oraz dzięki inwencji ówczesnego proboszcza ks. Filipa Seydla, który dostarczył kamień pod fundamenty świątyni. Kamień pochodził częściowo z ruin wysadzonego podczas wojny trzydziestoletniej zamku w Ząbkowicach. Kościół był restaurowany w XIX wieku i w 1967 r. W 1969 r. wieżę pokryto blachą, a w 2002 r. kościół przykryto dachówką.
Architekturę wnętrza tworzą sklepienia kolebkowe z lunetami, zdwojone gurty i pilastry. W 1740 r. powstało późnobarokowe wyposażenie, które częściowo przetrwało do dziś. Monumentalny, architektoniczny ołtarz główny jest jednym z najmłodszych elementów, pochodzi z 1899 r. Nastawa ołtarzowa mierzy ok. 10 m wysokości i 5 m szerokości. W ołtarzu znajduje się piękny obraz św. Wawrzyńca namalowany w 1834 r. przez Jana Schraudopha. Obok w niszach stoją figury czterech Ewangelistów i apostołów Piotra i Pawła. Dwa boczne ołtarze zostały poświęcone Najświętszej Maryi Pannie i św. Józefowi, wykonał je w 1866 r. miejscowy stolarz Franciszek Ksawery Moschner, a wymalował K. Krachwitz. Do interesujących elementów wyposażenia kościoła należy barokowa ambona z 1738 r. Jej kosz zdobią wczesnorokokowe ornamenty i płaskorzeźby scen: Boże Narodzenie, Ucieczka do Egiptu oraz Dwunastoletni Jezus w świątyni. Baldachim ambony ozdabia kompozycja rzeźbiarska ilustrująca Apokalipsę św. Jana. Naprzeciwko znajduje się grupa rzeźbiarska Ukrzyżowanie, której tło stanowi malowana na desce architektura Jerozolimy z ok. 1740 r. Na emporze znajdują się organy wykonane w 1866 r. przez Moschnera, zaś jej parapet zdobią dwa obrazy przedstawiające św. Annę i św. Alojzego Gonzage. Marmurowa chrzcielnica pochodzi z ok. 1700 r. Obrazy Drogi Krzyżowej zostały namalowane w 1865 r. Witraże w oknach i malowidła na sklepieniu tworzą cykl tajemnic różańcowych. W lunetach sklepienia znajdują się wizerunki Apostołów, zaś na gurtach - współczesne przedstawienia świętych: Jana Nepomucena, Anny, Wojciecha i Jadwigi. Przed wejściem do kościoła stoją dwa bliźniacze pomniki przedstawiające św. Jana Nepomucena i św. Antoniego z Padwy. Na placu przed kościołem znajduje się także kolumna z przedstawieniem Matki Bożej Niepokalanej - Immaculaty, ustawiona w 1856 r.
Do parafii należy barokowy kościół filialny pw. Trójcy Świętej w Grochowiskach, który został zbudowany z cegły i pokryty dachówką. Na kalenicy dachu znajduje się sygnaturka z chorągiewką i datą 1841 r. Ołtarz główny pochodzi z XIX wieku, obok niego znajdują się dwie drewniane rzeźby świętych apostołów Piotra i Pawła, w ołtarzu głównym obraz Trójcy Świętej, a w bocznym ołtarzu współczesny obraz Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Kościół posiada jedną nawę i drewniany chór.
W parafii św. Wawrzyńca działają: Rada Parafialna, Żywy Różaniec, Komitet Charytatywny oraz Liturgiczna Służba Ołtarza. Ks. proboszcz Władysław Smoter swoją opieką duszpasterską obejmuje miejscową szkołę podstawową i przedszkole. Do parafii należą wioski: Grochów, Grochowiska i Pawłowice.
Warto dodać, że w Braszowicach urodziły się wybitne osoby: w 1658 r. - prałat Michał Fibiger, późniejszy mistrz Klasztoru św. Macieja we Wrocławiu i znakomity wydawca śląski. W 1817 r. - Johann Ferdinand Goebel, muzyk i kompozytor. Tego samego roku urodził się również Aloes Taux, znakomity dyrygent oraz kompozytor muzyki kościelnej, a także pierwszy dyrektor Instytutu im. A. Mozarta w Salzburgu.
Dnia 27 lutego 1741 r. w czasie I wojny śląskiej doszło pod Braszowicami (Baumgarten) do potyczki między oddziałami pruskimi i austriackimi, w wyniku której król pruski Fryderyk II został zmuszony do ucieczki i ukrycia się w klasztorze w Ząbkowicach Śląskich.

Parafia pw. św. Wawrzyńca

Dekanat: Ząbkowice Śląskie-Południe
Adres: Braszowice 70, 57-200 Ząbkowice Śląskie, tel. (74) 816-98-16
Proboszcz: ks. Władysław Smoter
Odpust: 10 sierpnia, Trójcy Świętej
Wieczysta adoracja: 20 czerwca i 20 grudnia
Porządek Mszy św.: dni powszednie - godz. 18 (zimą godz. 17); dni świąteczne - godz. 8, 9.30, 11
Kościół filialny: Grochowiska - pw. Trójcy Świętej

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Ocena: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Droga nawrócenia św. Augustyna

Benedykt XVI w jednym ze swoich rozważań przytoczył wiernym niezwykłą historię nawrócenia św. Augustyna, którego wspomnienie w Kościele obchodzimy 28 sierpnia.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Pierwszy Synod Diecezji Świdnickiej. Hasło, hymn i logo

2024-04-24 10:53

[ TEMATY ]

Świdnica

synod diecezji świdnickiej

diecezja świdnicka

Logo Pierwszego Synodu Diecezji Świdnickiej

Logo Pierwszego Synodu Diecezji Świdnickiej

Już w sobotę 18 maja w katedrze świdnickiej zostanie zainaugurowana uroczysta sesja Pierwszego Synodu Diecezji Świdnickiej. Tym czasem świdnicka kuria zaprezentowała logotyp wydarzenia.

Ważnymi znakami, które będą towarzyszyć wiernym w czasie tego ważnego wydarzenia, są specjalnie wybrane hasło, hymn oraz logo, odzwierciedlające duchową misję i cel Synodu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję