Reklama

Wspólnota, którą łączy modlitwa

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Społeczność parafialna w Łaskowicach liczy około 450 osób. Ta niezbyt duża wspólnota aktywnie uczestniczy w życiu religijnym. Wierni przybywają do kościoła parafialnego na Msze św. i nabożeństwa, przystępują do spowiedzi i Komunii św. W środy po wieczornej Mszy św. biorą udział w nowennie do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, a w piątki o tej samej porze modlą się słowami Koronki do Miłosierdzia Bożego. Przy parafii istnieją dwa koła Żywej Róży oraz Wieczernik, czyli grupa osób, które w wyznaczone dni tygodnia modlą się w intencji kapłanów i o święte powołania do służby w Kościele. Należy również wspomnieć o takich formach duszpasterstwa, jak ministranci, asysta procesyjna, scholanki.

Z historii parafii i kościoła

Kiedyś Łaskowice były wsią należącą do parafii pw. św. Mateusza w Pabianicach. Od stycznia 1988 r. włączono je w obszar Łodzi i stały się jedną z ulic miasta. Warto wiedzieć, że po raz pierwszy nazwa Łaskowice pojawiła się już w XIV wieku, w akcie erekcyjnym parafii św. Mateusza wydanym przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Dobrogosta z Nowego Dworu.
Ze względu na odległe (ok. 8 km) położenie kościoła parafialnego, mieszkańcy Łaskowic zabiegali o to, by w ich miejscowości została wzniesiona świątynia. Proboszcz parafii św. Mateusza - ks. inf. Stanisław Świerczek, wychodząc naprzeciw dążeniom wiernych, rozpoczął działania na rzecz budowy kościoła w Łaskowicach.
W roku 1984 zawiązał się Społeczny Komitet Budowy Kościoła. Wkrótce znaleźli się dobroczyńcy, którzy podarowali plac, z czasem stanęła tu świątynia. Budowę, jeszcze przed jej rozpoczęciem, wsparli nie tylko mieszkańcy Łaskowic, ale także wierni z Chocianowic, Gorzewa, Rypułtowic, Woli Zaradzyńskiej i Gadki. Pomocy finansowej udzielili także kapłani: ks. inf. Stanisław Świerczek i ks. inf. Lucjan Jaroszka.
Budowa nowego kościoła, zaprojektowanego przez warszawskiego architekta Jerzego Stanisławskiego, rozpoczęła się w maju 1985 r. Techniczny projekt wykonawczy nieodpłatnie opracowała mgr inż. Lucyna Śmiechowicz, mieszkanka Łaskowic. Dzięki gorliwości i ofiarności parafian część prac budowlanych wykonana została przy ich bezinteresownej pomocy. Głównym organizatorem budowy był śp. ks. inf. Stanisław Świerczek, którego wspierał Wojciech Kulikowski. Kamień węgielny pobłogosławił Ojciec Święty Jan Paweł II podczas historycznej Mszy św., którą sprawował 13 czerwca 1987 r. na łódzkim lotnisku Lublinek.
Wspólne dążenie, aby w Łaskowicach został wzniesiony dom Boży, spełniło się w 1987 r. Niewielka, ale jakże piękna świątynia stanęła w stanie surowym. W tym czasie wykończono również parter budynku katechetycznego przylegającego do kościoła. Dzięki temu można było naukę religii przenieść z prywatnych mieszkań do sal katechetycznych.
Poświęcenie nowego kościoła, które miało miejsce 25 października 1987 r., połączono z wmurowaniem kamienia węgielnego. Uroczystościom przewodniczył bp Władysław Ziółek. 22 maja 1988 r. podczas odpustu ku czci Zesłania Ducha Świętego, Pasterz Kościoła łódzkiego poświęcił drewniany ołtarz i ambonkę, które wykonał miejscowy stolarz Karol Kołacz. Poświęcił także tabernakulum - swój osobisty dar dla łaskowickiego kościoła. W czerwcu 1989 r. ks. inf. Stanisław Świerczek zakończył pracę proboszcza w pabianickiej parafii św. Mateusza i przeszedł na emeryturę. W tym czasie na kościele w Łaskowicach postawiono wieżyczkę, a nieopodal świątyni wybudowano dzwonnicę, w której zawieszono dzwon - dar ks. inf. Stanisława Świerczka. W 10. rocznicę poświęcenia kościoła przy jego głównym wejściu stanął krzyż.
1 września 2000 r. abp Władysław Ziółek erygował w Łaskowicach parafię pw. Zesłania Ducha Świętego. Pierwszym proboszczem został mianowany ks. Andrzej Chmielecki. Z pomocą parafian, w krótkim czasie zrealizował on bardzo potrzebne inwestycje - mieszkanie dla proboszcza, budynek gospodarczy, nagłośnienie w kościele, salę z zapleczem kuchennym w podziemiach kościoła. Drewniany ołtarz i ambonkę zastąpiono ołtarzem marmurowym i amboną, które wykonał Jan Tomaszewski. Jest on także wykonawcą chrzcielnicy zaprojektowanej przez Lucynę Śmiechowicz.
Kościół w Łaskowicach konsekrował abp Władysław Ziółek 15 czerwca 2003 r. Ksiądz Arcybiskup poświęcił wówczas ołtarz, ambonę i pamiątkową tablicę umieszczoną na frontowej ścianie kościoła. Po konsekracji świątynię ogrodzono, wymalowano jej wnętrze, a w części okien zamontowano witraże.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Nowi duszpasterze

Na mocy dekretu abp. Władysława Ziółka z dnia 4 sierpnia 2007 r., proboszczem parafii w Łaskowicach został ks. dr Tomasz Falak. Kontynuował on prace zapoczątkowane przez ks. Andrzeja Chmieleckiego. W czasie posługi duszpasterskiej ks. Falaka obchodzono 20. rocznicę poświęcenia kościoła. W trakcie wspomnianych uroczystości bp Adam Lepa poświęcił trzy wspaniałe obrazy ozdabiające ścianę ołtarzową oraz witraże w oknach świątyni.
Ponadto zostały zrealizowane inne inwestycje zwiększające estetykę i funkcjonalność kościoła oraz terenu wokół niego. Dokończono m.in. montaż witraży (z ofiar darczyńców), wykonano nowe ławki, zakupiono krzesła do prezbiterium. Zabezpieczono strych nad kościołem, wykonano prace dekarskie na dachu świątyni i plebanii, zmodernizowano system centralnego ogrzewania w całym obiekcie. Wyremontowane zostały schody wejściowe, a teren wokół kościoła wyłożono kostką brukową, uporządkowano zieleń okalającą świątynię.
W sierpniu tego roku ks. dr Tomasz Falak otrzymał nominację na proboszcza parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi. Nowym proboszczem w Łaskowicach abp Władysław Ziółek mianował ks. Mariusza Wojturskiego - redaktora edycji łódzkiej „Niedzieli”.

Wizyta redaktorów „Niedzieli Łódzkiej”

Niedawno w Łaskowicach gościł zespół redakcyjny „Niedzieli Łódzkiej”, na czele z ks. prał. Waldemarem Kulbatem, redaktorem odpowiedzialnym za edycję łódzką. Ksiądz Prałat sprawował Mszę św. w intencji lokalnej wspólnoty parafialnej, wygłosił także kazanie o ważnej roli mediów katolickich w życiu chrześcijanina. W Liturgii uczestniczyli liczni parafianie, wśród nich było wiele osób systematycznie czytających „Niedzielę”, jeden z najciekawszych tygodników katolickich w Polsce. Modlitwą obejmowano również ważną sprawę, jaką dzisiaj jest czytelnictwo prasy katolickiej w naszej Ojczyźnie.
Na łamach „Niedzieli” można przeczytać artykuły autorstwa znakomitych dziennikarzy zarówno księży, jak i świeckich. Poruszają oni w swych tekstach problematykę religijną, społeczną, polityczną. Wiele artykułów ukazuje życie Kościoła w Polsce, Europie i w świecie. „Niedziela” stwarza czytelnikom możliwość poszerzenia wiedzy religijnej i umożliwia im głębszą refleksję nad naszą polską i europejską rzeczywistością. Ciekawie prezentuje się również „Niedziela Łódzka”, w której można znaleźć teksty mówiące o ważnych uroczystościach religijnych, patriotycznych oraz wydarzeniach kulturalnych.
Wizyta redaktorów „Niedzieli Łódzkiej” umocniła w rodzinie parafialnej z Łaskowic świadomość wielkiej odpowiedzialności ludzi wierzących za dzieło ewangelizacji. Ponadto utwierdziła przekonanie, że systematyczne obcowanie z prasą katolicką przyczynia się do rozwoju duchowego człowieka, do szerzenia kultury i ideałów chrześcijańskich oraz wzrostu odpowiedzialności ludzi wierzących za wspólnotę Kościoła, którą tworzą.

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Sosnowiec: bp Artur Ważny – nowym biskupem sosnowieckim

2024-04-23 12:01

[ TEMATY ]

Sosnowiec

diecezja sosnowiecka

bp Artur Ważny

Karol Porwich "/Niedziela"

Ojciec Święty Franciszek mianował biskupem sosnowieckim dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej Artura Ważnego.

Decyzję Papieża ogłosiła dziś w południe (23 kwietnia 2024) Nuncjatura Apostolska w Polsce. Mianowany biskupem sosnowieckim bp Artur Ważny urodził się 12 października 1966 r. w Rzeszowie. Święcenia prezbiteratu przyjął 25 maja 1991 r. w Tarnowie. 12 grudnia 2020 r. został mianowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej. Święcenia biskupie przyjął 30 stycznia 2021 r. Jego dewizą biskupią są słowa: „Patris corde” („Ojcowskim sercem”). Bp Ważny w swojej dotychczasowej posłudze duszpasterskiej współpracował z różnego rodzaju ruchami i stowarzyszeniami, wiele czasu poświęcał też małżeństwom i rodzinom. Głosił rekolekcje w wielu krajach europejskich, w Ameryce Południowej oraz w USA. Jest autorem takich książek, jak: „Ewangelia bez taryfy ulgowej”, „Jesteś źrenicą Boga” czy „Warsztat św. Józefa”. Ponad dwadzieścia razy pielgrzymował pieszo w pielgrzymce z Tarnowa na Jasną Górę. W Konferencji Episkopatu Polski pełni funkcję przewodniczącego Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji przy Komisji Duszpasterstwa, wchodzi też w skład Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży.

CZYTAJ DALEJ

Uroczystości odpustowe w Czerwieńsku

2024-04-24 10:54

[ TEMATY ]

Czerwieńsk

parafia św. Wojciecha

Waldemar Napora

Po zakończonej Eucharystii wokół kościoła parafialnego przeszła uroczysta procesja z relikwiami św. Wojciecha

Po zakończonej Eucharystii wokół kościoła parafialnego przeszła uroczysta procesja z relikwiami św. Wojciecha

Parafianie z Czerwieńska 23 kwietnia przeżywali odpust ku czci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję