Kontemplujcie i rozważajcie tę prawdę! Bóg stworzył nas, byśmy mieli udział w Jego własnym życiu; powołuje nas, abyśmy byli Jego dziećmi, żywymi członkami mistycznego Ciała Chrystusa, świetlanymi świątyniami Ducha miłości. Wzywa nas, byśmy "należeli" do Niego: pragnie, aby wszyscy byli święci. Młodzi przyjaciele, miejcie świętą ambicję być świętymi, tak jak On jest święty!

Jan Paweł II
(Z Orędzia na XV Światowy Dzień Młodzieży 2000 r.)

Jan Paweł II do Polaków

Zwracając się do ok. 2 tys. Polaków obecnych na audiencji generalnej 9 sierpnia br., Jan Paweł II nawiązał do zaśpiewanej przez nich piosenki pt. Taki duży, taki mały może świętym być, z repertuaru "Arki Noego". Ojciec Święty powiedział:
"Pięknie, jużeście sami powiedzieli. Samiście sobie wygłosili katechezę. Ja Wam tylko życzę, ażeby Wasza pielgrzymka do Rzymu - wszystkich, a zwłaszcza młodych, bo zbliża się Światowy Dzień Młodzieży - posłużyła do tego właśnie: do spotkania z Chrystusem. Czyli do tego, żeby ´czy duży, czy mały, czy młody, czy stary´ mógł być świętym. Szczęść Wam, Boże!".

Audiencja generalna
9 sierpnia 2000 r.

"Anioł Pański" z Papieżem

6 sierpnia br. przed południową modlitwą Anioł Pański Jan Paweł II mówił o ekumenicznym wymiarze tegorocznego święta Przemienienia Pańskiego, o przygotowaniach do XV Światowego Dnia Młodzieży i 22. rocznicy śmierci papieża Pawła VI. Oto pełny tekst przemówienia papieskiego:
"Dzisiaj, 6 sierpnia, przypada Święto Przemienienia Naszego Pana Jezusa Chrystusa, doroczne święto liturgiczne, które chrześcijanie Wschodu i Zachodu obchodzą tego samego dnia. W kontekście Wielkiego Jubileuszu Jego Świątobliwość Bartłomiej I, ekumeniczny patriarcha Konstantynopola, podjął inicjatywę zaproszenia wszystkich chrześcijan do złączenia się w przeddzień tej uroczystości w dłuższym czuwaniu modlitewnym. Kościół katolicki z radością podjął to wezwanie i wczoraj wieczorem w Rzymie, w Bazylice św. Jana na Lateranie, odbyło się wspaniałe czuwanie w komunii wiary i celów. Stało się ono sprzyjającą okazją do podkreślenia wspólnoty wyznania wiary w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, i woli posłuszeństwa Jego Ewangelii.
Według dzisiejszego opowiadania ewangelicznego, Jezus ´przemienił się´ wobec Piotra, Jakuba i Jana: ´twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło´ (Mt 17, 2). Poprzez zasłonę człowieczeństwa objawił się Syn Boży, ´Światłość ze Światłości´. Zostało to potwierdzone przez tajemniczy głos, pochodzący z wysoka: ´To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!´ (Mt 17, 5). Znajdujemy się w obliczu prawdziwej epifanii: ukazania się Syna Bożego światu.
Jesteśmy w centrum misterium chrześcijańskiego i, w konsekwencji, także Wielkiego Jubileuszu, który zachęca do odnowienia naszej wiary w Chrystusa. Różne obchody jubileuszowe dla wierzących stanowią w istocie szczególne okazje do przyjęcia i ponowienia woli ścisłej współpracy z Jego powszechnym zamysłem zbawienia. W tym właśnie duchu będzie obchodzony bliski już Światowy Dzień Młodzieży. Wielu młodych jest już w drodze, korzystając z różnych środków, aby przybyć do Rzymu. Rodziny, parafie, instytucje i szkoły przygotowały się do ich przyjęcia. Również ja będę miał szczęście gościć niektórych w Castel Gandolfo. Módlmy się, aby to ważne spotkanie w sercu Jubileuszu stało się dla młodych z całego świata dobrą okazją do odnowienia swego wspaniałomyślnego przylgnięcia do Chrystusa.
W święto Przemienienia Pańskiego wracamy pamięcią do mego umiłowanego poprzednika, sługi Bożego Pawła VI, zmarłego właśnie 6 sierpnia, w roku 1978; tak jak dziś przypadała wówczas niedziela. Był on natchnionym głosicielem Przemienienia, w którym kontemplował całe misterium Chrystusa, prawdziwego człowieka i prawdziwego Boga. Człowiekowi współczesnemu, często oszołomionemu tysiącem złudnych przynęt, Paweł VI - z żarliwą miłością i pełną mądrości wiedzą - wskazuje Chrystusa, ´Mistrza, Pasterza, Światło duszy´. ´On jest niezbędny - mówił w homilii - i nie możemy nic uczynić bez Niego; On jest naszym przeznaczeniem, naszą radością i naszym szczęściem, naszą obietnicą i nadzieją; naszą drogą, prawdą i życiem´ (Insegnamenti, t. III [1965], s. 1192).
Niech Maryja Dziewica, którą Paweł VI czcił z synowskim przywiązaniem, pomoże wszystkim chrześcijanom być wiernymi świadkami Pana. Niech również wspiera wysiłki podjęte przez chrześcijan różnych wyznań, aby odważnie iść drogą prowadzącą ku pełnej jedności".

Były dyrektor MFW członkiem Rady Papieskiej

7 sierpnia br. Jan Paweł II mianował Francuza Michela Camdessus, byłego dyrektora generalnego Międzynarodowego Funduszu Walutowego, członkiem Papieskiej Rady "Iustitia et Pax". Na czele tego urzędu watykańskiego, podejmującego w imieniu Kościoła katolickiego zagadnienia społeczne i zwanego papieską "Caritas", stoi abp FrancWois Xavier NguyeQn van Thuan. Michel Camdessus nigdy nie ukrywał swych katolickich przekonań i związków z Kościołem. Przy różnych okazjach opowiadał się za zwiększeniem pomocy międzynarodowych instytucji finansowych i bankowych dla krajów ubogich oraz za rozsądną polityką kredytową dla tych państw.

Ekumeniczne czuwanie w Bazylice Laterańskiej

5 sierpnia br. wieczorem w Bazylice św. Jana na Lateranie odbyło się czuwanie modlitewne z udziałem przedstawicieli różnych wyznań chrześcijańskich. Zorganizowano je w odpowiedzi na apel ekumenicznego patriarchy Konstantynopola Bartłomieja I. W 1996 r. honorowy zwierzchnik prawosławia wezwał wszystkich chrześcijan do odprawienia uroczystej wigilii święta Przemienienia Pańskiego w 2000 r.
Czuwaniu przewodniczył kard. Edward Cassidy, stojący na czele Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan. W nabożeństwie uczestniczyli katolicy, prawosławni Grecy, Rumuni i Koptowie, a także anglikanie, luteranie i prezbiterianie. Było to trzecie wydarzenie ekumeniczne w kalendarzu obchodów Wielkiego Jubileuszu - po otwarciu Świętych Drzwi w Bazylice św. Pawła za Murami 18 stycznia i wspomnieniu świadków wiary XX wieku w rzymskim Koloseum 7 maja br.
Na kilka godzin przed nabożeństwem Jan Paweł II wyraził nadzieję, że "ta opatrznościowa inicjatywa przyczyni się do dialogu ekumenicznego i będzie krokiem naprzód na wspólnej drodze do pełnej jedności chrześcijan".

Stolica Apostolska precyzuje stanowisko w sprawie Jerozolimy

Stolica Apostolska sprecyzowała swoje stanowisko w sprawie specjalnego, mającego gwarancje międzynarodowe, statusu Jerozolimy. 2 sierpnia br., po rozmowie z amerykańską sekretarz stanu - Madeleine Albright, sekretarz ds. stosunków z państwami w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej - abp Jean-Louis Tauran powiedział w Radiu Watykańskim, że twierdzenie, iż Stolica Apostolska chce umiędzynarodowienia miasta Jerozolimy, jest całkowicie błędne. Zdaniem abp. Taurana, Stolica Apostolska proponuje status specjalny, który będzie zawierał międzynarodowe gwarancje dla miejsc świętych wyznawców judaizmu, chrześcijan i muzułmanów.
Przedstawiciel Sekretariatu Stanu oświadczył też, że chodzi o to, aby w przyszłości żadna ze stron nie mogła rościć sobie prawa wyłączności do "miejsc świętych w mieście". Uważa on, że święte miejsca trzech religii powinny w przyszłości zachować swój wyjątkowy, święty charakter na mocy gwarancji międzynarodowych.

Msza św. w intencji papieża Pawła VI

6 sierpnia br. Jan Paweł II odprawił w swej kaplicy w Castel Gandolfo Mszę św. w intencji zmarłego przed 22 laty papieża Pawła VI. "Chrystus jest pięknem, pięknem ludzkim i boskim, pięknem rzeczywistości, prawdy, życia" - cytował Ojciec Święty słowa swego poprzednika, rozpoczynając Liturgię.
Paweł VI (Giovanni Battista Montini) urodził się w 1897 r. w Brescii. Jako młody ksiądz ukończył Papieską Akademię Kościelną, przygotowującą watykańskich dyplomatów. W 1923 r. pracował w nuncjaturze w Warszawie. Następnie pracował w Sekretariacie Stanu, od 1937 r. jako podsekretarz. Był najbliższym współpracownikiem papieża Piusa XII. W 1954 r. został arcybiskupem Mediolanu, a cztery lata później Jan XXIII mianował go kardynałem. Odegrał ważną rolę w początkowej fazie Soboru Watykańskiego II, krytykując przygotowane na obrady dokumenty i domagając się nowego spojrzenia na misterium Kościoła. 21 czerwca 1963 r. został wybrany papieżem. Dokończył prace Soboru Watykańskiego II i wprowadzał w życie jego postanowienia. Zreformował Kurię Rzymską. Odbył 9 podróży zagranicznych na wszystkie kontynenty. W 1966 r. chciał przyjechać do Częstochowy na obchody tysiąclecia chrztu Polski, lecz władze PRL nie wyraziły zgody na wizytę Papieża. Słynne były jego encykliki Ecclesiam suam (o dialogu Kościoła ze światem), Populorum progressio (o rozwoju jako warunku pokoju) i Humanae vitae (o zasadach moralnych w dziedzinie seksualnej). Zmarł 6 sierpnia 1978 r. w Castel Gandolfo. Obecnie trwa proces beatyfikacyjny Pawła VI.

Kard. Silvestrini odpiera zarzuty patriarchy Aleksego II

Kard. Achille Silvestrini - prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich odparł zarzuty patriarchy Moskwy i Wszechrusi Aleksego II, który oskarżył Kościół katolicki o działalność prozelityczną " na obszarze kanonicznym rosyjskiego Kościoła prawosławnego" oraz prześladowanie prawosławnych przez grekokatolików na zachodniej Ukrainie. Wypowiedź głowy rosyjskiego prawosławia wydrukował 3 sierpnia dziennik Corriere della sera.
"Kościół greckokatolicki - powiedział kard. Silvestrini w rozmowie z dziennikiem La Repubblica - na pewno nie dopuszcza się żadnych prześladowań. Co do tego nie ma wątpliwości. Hierarchia greckokatolicka nie dopuszcza się tego... Wśród ludzi może dochodzić do nagannych incydentów".
Watykański hierarcha nie zgodził się także z zarzutem prozelityzmu. "Tak nie jest. Nie ma ze strony Kościoła katolickiego woli nawracania wiernych prawosławnych. Wykluczone. Z drugiej strony nie można odmawiać wolności sumienia ani jednej, ani drugiej stronie" - stwierdził.
W wywiadzie dla Corriere della sera patriarcha Aleksy nawiązuje, zdaniem kard. Silvestriniego, do problemów, "które są nam już znane i nad których rozwiązaniem obydwa Kościoły pracują".
Znawca spraw Kościoła katolickiego, prof. Francesco Margiotta Broglio z Florencji, który brał udział w pracach nad nowym konkordatem Stolicy Apostolskiej z Włochami, interpretuje nowy atak Aleksego II na Watykan jako wyraz obawy, że "ponad jego głową" Papież mógłby porozumieć się z prezydentem Putinem, by w zamian za poparcie Rosji na arenie międzynarodowej uzyskać od niego zgodę na większą swobodę działania w tym kraju Kościoła katolickiego.
Obawy te są jednak nieuzasadnione - zauważa komentator Corriere della sera - gdyż "rosyjskie ustawodawstwo w dziedzinie wolności religii czyni z prawosławia religię urzędowo uprzywilejowaną i poważnie utrudnia życie (nie mówiąc już o prozelityzmie!) innym religiom w ogóle, a katolicyzmowi w szczególności".