KS. ADAM SIKORSKI MIC
Niedziela Ogólnopolska 24/2001
Ostatnio bp Władysław Blin - ordynariusz diecezji witebskiej
- podjął na prośbę Sióstr od Aniołów starania o rozpoczęcie procesu
beatyfikacyjnego abp. Wincentego Kluczyńskiego i mianował w tym celu
postulatora - ks. Adama Sikorskiego MIC. Wkrótce zostanie utworzona
komisja historyczna. Prosimy o modlitwy w intencji rychłej beatyfikacji
abp. W. Kluczyńskiego.
Abp Wincenty Kluczyński urodził się 30 września 1847
r. w Szarkowszczynie, w powiecie dziśnieńskim, dzisiejsza Białoruś,
jako syn Karola i Franciszki z Korsaków. Po ukończeniu 6 klas w Dyneburgu
studiował w latach 1865-67 w Seminarium Duchownym w Wilnie, w latach
1867-71 w Akademii Duchownej w Petersburgu, którą ukończył ze stopniem
magistra teologii. W 1871 r. został wyświęcony na kapłana w Kownie.
W latach 1871-98 był profesorem dogmatyki, potem teologii moralnej
i Pisma Świętego w Seminarium Duchownym w Wilnie. W 1883 r. został
kanonikiem honorowym, a w 1886 r. kanonikiem rzeczywistym wileńskim.
Od 1898 r. był asesorem, od 1906 r. członkiem Kolegium Rzymsko-Katolickiego
w Petersburgu. W 1905 r. uzyskał doktorat z teologii. Pod naciskiem
rządu rosyjskiego papież Pius X mianował go 7 kwietnia 1910 r. arcybiskupem
metropolitą mohylowskim. W Wilnie odznaczył się jako działacz społeczno-religijny;
założył w 1889 r. stowarzyszenie pomagające duchowieństwu w nauczaniu
religii, patronował zakładaniu przytułków dla podrzutków. Jako arcybiskup
kładł nacisk na wizytacje diecezji, bronił języka polskiego w nabożeństwach
dodatkowych. Niezgodna z poglądem rządu interpretacja manifestu tolerancyjnego
z 1905 r. przez Arcybiskupa oraz jego stanowisko w sprawie małżeństw
katolików z prawosławnymi sprawiły, że naraził się rządowi. Miał
przeciw sobie i część kleru na skutek swego, nie zawsze taktownego
postępowania. W kwietniu 1913 r. był w Rzymie, ale otrzymanych wówczas,
prawdopodobnie, instrukcji papieskich nie był w stanie wprowadzić
w życie i dlatego 11 października 1913 r. prosił Papieża o zwolnienie
ze stanowiska metropolity. Otrzymał je 21 lipca 1914 r., 6 sierpnia
tegoż roku złożył rządy, 26 sierpnia został mianowany arcybiskupem
tytularnym filippońskim. Od lutego 1915 r. przebywał na Krymie, potem
na Kaukazie, zmarł na Krymie w Ałupce 10 lutego 1917 r.
