Ostatnio bp Władysław Blin - ordynariusz diecezji witebskiej - podjął na prośbę Sióstr od Aniołów starania o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego abp. Wincentego Kluczyńskiego i mianował w tym celu postulatora - ks. Adama Sikorskiego MIC. Wkrótce zostanie utworzona komisja historyczna. Prosimy o modlitwy w intencji rychłej beatyfikacji abp. W. Kluczyńskiego.
Abp Wincenty Kluczyński urodził się 30 września 1847 r. w Szarkowszczynie, w powiecie dziśnieńskim, dzisiejsza Białoruś, jako syn Karola i Franciszki z Korsaków. Po ukończeniu 6 klas w Dyneburgu studiował w latach 1865-67 w Seminarium Duchownym w Wilnie, w latach 1867-71 w Akademii Duchownej w Petersburgu, którą ukończył ze stopniem magistra teologii. W 1871 r. został wyświęcony na kapłana w Kownie. W latach 1871-98 był profesorem dogmatyki, potem teologii moralnej i Pisma Świętego w Seminarium Duchownym w Wilnie. W 1883 r. został kanonikiem honorowym, a w 1886 r. kanonikiem rzeczywistym wileńskim. Od 1898 r. był asesorem, od 1906 r. członkiem Kolegium Rzymsko-Katolickiego w Petersburgu. W 1905 r. uzyskał doktorat z teologii. Pod naciskiem rządu rosyjskiego papież Pius X mianował go 7 kwietnia 1910 r. arcybiskupem metropolitą mohylowskim. W Wilnie odznaczył się jako działacz społeczno-religijny; założył w 1889 r. stowarzyszenie pomagające duchowieństwu w nauczaniu religii, patronował zakładaniu przytułków dla podrzutków. Jako arcybiskup kładł nacisk na wizytacje diecezji, bronił języka polskiego w nabożeństwach dodatkowych. Niezgodna z poglądem rządu interpretacja manifestu tolerancyjnego z 1905 r. przez Arcybiskupa oraz jego stanowisko w sprawie małżeństw katolików z prawosławnymi sprawiły, że naraził się rządowi. Miał przeciw sobie i część kleru na skutek swego, nie zawsze taktownego postępowania. W kwietniu 1913 r. był w Rzymie, ale otrzymanych wówczas, prawdopodobnie, instrukcji papieskich nie był w stanie wprowadzić w życie i dlatego 11 października 1913 r. prosił Papieża o zwolnienie ze stanowiska metropolity. Otrzymał je 21 lipca 1914 r., 6 sierpnia tegoż roku złożył rządy, 26 sierpnia został mianowany arcybiskupem tytularnym filippońskim. Od lutego 1915 r. przebywał na Krymie, potem na Kaukazie, zmarł na Krymie w Ałupce 10 lutego 1917 r.