Reklama

Duchowość

Abp Marek Jędraszewski o życiu wiecznym

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wierze i życiu wiecznemu poświęcone było listopadowe spotkanie w ramach cyklu "Dialogi w katedrze". Na pytania internautów i wiernych zgromadzonych wieczorem 8 listopada w bazylice archikatedralnej w Łodzi odpowiadał abp Marek Jędraszewski.

Katedra już tradycyjnie wypełniona była ludźmi, którzy najczęściej od początku uczestniczą w kolejnych spotkaniach cyklu. Tym razem, w związku z kończącą się właśnie oktawą uroczystości Wszystkich Świętych, metropolita łódzki odpowiadał na pytania dotyczące życia wiecznego, Piekła, Nieba i Czyśćca.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Pierwsze wybrana przez niego kwestia została przysłana przez 25-letnią kobietę. "Śmierć Jezusa była otwarciem bramy do Nieba. Co więc było przed ukrzyżowaniem? Czy wtedy ludzie po śmierci szli do piekła?". "To bardzo ważne pytanie, związane z tym, co wyznajemy w Składzie Apostolskim" - przyznał abp Jędraszewski. "Zstąpienie do piekieł jest prawdą o Chrystusie, który przyszedł wyzwolić tych, którzy znajdowali się w otchłani. Nie znaczy to wcale, że Jezus zstąpił do potępionych. Nie znaczy też wcale, że zniósł potępienie. On przyszedł do tych, którzy czekali na Jego zwycięstwo" - wyjaśniał arcybiskup Kościoła w Łodzi. "Nie możemy twierdzić, iż życie wieczne i szczęście wieczne dotyczy tylko tych, którzy narodzili się już po Chrystusowym przejściu do Ojca. Zbawienie dotyczy wszystkich ludzi" - podkreślał metropolita łódzki. "Ale nie zapominajmy - mówi o tym przypowieść o bogaczu i Łazarzu, która dotyczy tych, którzy są na łonie Abrahamie i tych, którzy nie mają dostępu do Abrahama. Są pośród mąk, właśnie jak ten bogacz. A są tam właśnie dlatego, że ich serce tutaj na ziemi było skamieniałe, obojętne na los biednych, opuszczonych, zgłodniałych. I tych dotyka ta wielka kara ogromnego cierpienia" - mówił abp Jędraszewski.




Kolejne pytania dotyczyły m.in. relacji między sądem szczegółowym i powszechnym, umierania bez żalu za grzechy, apokastazy, nagłej śmierci, oddalania momentu nawrócenia, zbawienia ludzi wątpiących i samobójców, a nawet definicji duszy.

16-letnia dziewczyna przysłała pytanie odnoszące się do zbawienia wyznawców innej wiary. "Kiedy słyszę to pytanie, mam w uszach stwierdzenie sprzed wielu lat, które padło z ust hinduskiego profesora, jezuity. Miał on szczególne doświadczenie ludzi różnych religii. Powiedział wtedy, że trudno wytłumaczyć, jak to jest, że Chrystus, poprzez którego jedynie przychodzi zbawienie, nieznany jest pozostałym ludziom i to ogromnej liczbie ludzi żyjących obecnie czy wcześniej. I zapewne tak będzie aż po skończenie świata" - mówił abp Jędraszewski. I przypomniał zdefiniowane przez soborową encyklikę "Lumen gentium" kręgi przynależności do Kościoła. "Jeśli prawdą jest starożytne powiedzenie, że poza Kościołem nie ma zbawienia, to z drugiej strony patrząc na szerokie, coraz bardziej szerokie kręgi różnego stopnia przynależności do Kościoła, możemy mieć nadzieję, że zbawienie dotyczy naprawdę wielu ludzi. I że w Dniu Ostatecznym możemy się bardzo zadziwić, ilu nas jest ze wszystkich stron świata" - podkreślał metropolita łódzki.

Reklama

W drugiej części "Dialogów" pytania zadawali zebrani w katedrze wierni. Pytali m.in. o to, w jaki sposób rozpoznamy swoich bliskich w Niebie, czy istnieje Czyściec, czy można ochrzcić osobę nieprzytomną, czy możliwe jest wieczne szczęście ze świadomością, że nasi bliscy nie są zbawieni. Pojawiła się kwestia tożsamości określeń "wiara" oraz "życie wieczne", a także bardzo osobiste pytanie dotyczące strachu abp. Jędraszewskiego wobec śmierci. Metropolita łódzki przyznał, że boi się śmierci z dwóch powodów. Pierwszym jest ból, a drugim, najbardziej istotnym, jest pytanie "Co się stanie ze mną po śmierci".

- Nie znam granic wytrzymałości swojego bólu. Na szczęście jeszcze nigdy w takiej sytuacji jeszcze się nie znalazłem. Ale ten lęk jest naturalny - mówił metropolita łódzki. Odnosząc się do kwestii dziejów człowieka po śmierci zauważył, że jest to pytanie "odwieczne, stawiane przez ludzi nie tylko wierzących, chyba przez wszystkich". Przypomniał, że pogański myśliciel Epikur twierdził, że śmierci nie należy się bać, bo po śmierci nie ma nic. "Z tego wynika jedna nauka, pewien styl życia polegający na tym, żeby maksymalnie używać każdej chwili swojego życia. Być może są ludzie, którzy potrafią przyjąć ten styl i jakoś żyć. Osobiście mam wątpliwości, czy można konsekwentnie w ten sposób żyć do samego końca" - mówił abp Jędraszewski. "Zawsze pozostanie lęk, że po śmierci coś będzie. Co? To jest problem, który zmusza nas do spojrzenia na siebie w duchu pełnej odpowiedzialności za własne życie. Co wznosisz na fundamencie, którym jest Chrystus?" - zastanawiał się biskup łódzki. Niektórzy ludzie odchodzą pełni wielkiego pokoju, inni - odchodzą pełni niepokoju i rozdarcia. "Jest w nich lęk, jest też zmaganie. Dlatego modlitwa i kręgi osób, które powstają, aby modlić się o dobrą śmierć, zwłaszcza do św. Józefa właśnie po to, nadzieja przewyższała zawsze budzące się lęki" - podkreślał abp Jędraszewski. "Ważne jest, żeby uciekać przed lękiem, który paraliżuje. Bo jest jakaś nadzieja w świętych Pańskich, także w najbliższych, którzy przyjdą i pomogą przejść" - zakończył metropolita łódzki.

Kolejne spotkanie w ramach "Dialogów w katedrze" odbędzie się 13 grudnia. Poświęcone będzie tematowi "Wiara i godność człowieka".

2013-11-09 13:18

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wierzę w życie wieczne…

Niedziela toruńska 44/2013, str. 1, 4-5

[ TEMATY ]

życie wieczne

życie pozagrobowe

Archiwum redakcji

Dobiega końca Rok Wiary ogłoszony przez papieża Benedykta XVI. Był to rok bogaty w wielkie wydarzenia w życiu Kościoła powszechnego i diecezji toruńskiej. Wszystko zmierzało do tego, by pogłębić dar wiary otrzymany na chrzcie.
Na łamach „Głosu z Torunia” wiele miejsca poświęcaliśmy na refleksję o wierze poprzez publikowanie świadectw dotyczących osobistego spotkania z Bogiem i Jego działania w naszym codziennym życiu; przedstawianie sylwetek niezłomnych świadków wiary oraz opisywanie wydarzeń, których celem było umocnienie w wierze. W listopadzie w każdym numerze będziemy publikować refleksje i świadectwa osób w różnym wieku dotyczące problemu wiary. Teksty te niech będą okazją do osobistych przemyśleń: Jaka jest moja wiara? Dlaczego wierzę? Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania może być kluczem do pogłębienia osobistego kontaktu z Bogiem.

Kiedy miałam 3 lata, mama wróciła do pracy po urlopie macierzyńskim, by wspomóc tatę w utrzymaniu rodziny w niełatwych czasach PRL-u. Opiekę nade mną zaczęli sprawować babcia i dziadek. Mój pech - a może i szczęście - polegał na tym, że okazało się, iż nie jestem ulubioną wnuczką babci. Szczęściem natomiast był mój dziadek, który starał się rekompensować niesprawiedliwość babci. Jako mała dziewczynka nie piekłam ciast z babcią, nie gotowałam z nią. Czas spędzałam z dziadkiem, dbając z nim o jego wypieszczoną syrenkę lub ucząc się od niego obróbki drewna, gdy w ramach domowego majsterkowania konstruował drewniane wieszaki czy kwietniki.
CZYTAJ DALEJ

Dzielna kobieta

2025-12-10 09:49

[ TEMATY ]

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

W każdej historii narodowej przychodzi taki moment, w którym trzeba spytać: co by zostało z państwa, gdyby nie garstka ludzi, którzy uparcie stoją tam, gdzie powinien stać mur? I czy mur w ogóle jeszcze by istniał? W Polsce takim murem bywała często kobieta – mądra, nieugięta, kierująca się nie kalkulacją, ale sumieniem. Kobieta, która swoje życie złożyła na ołtarzu wspólnoty, choć inni chętnie widzieli w niej jedynie wygodny cel do bicia. Prof. Krystyna Pawłowicz jest jedną z tych postaci: jedna przeciw wielu, spokojne „nie” tam, gdzie większość wolała udawać, że nic się nie dzieje.

W czasach, gdy siła instytucji była podgryzana w białych rękawiczkach przez europejskie centra nacisku, ona powtarzała jedno: polska konstytucja nie jest ozdobą, lecz granicą. Gdy inni w milczeniu przyjmowali coraz odważniejsze próby podporządkowywania polskich instytucji unijnemu „centrum decyzyjnemu”, ona wskazywała na pozatraktatowe ideologie, które wpychano do europejskiego obiegu niczym niechciane domknięcie systemu – bez pytania, bez zgody, bez wzajemności. Za to wszystko zapłaciła cenę, której nikt nie powinien płacić za obronę fundamentów własnego państwa.
CZYTAJ DALEJ

Co wiemy o życiu Chrzciciela?

2025-12-10 09:38

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Bożena Sztajner/Niedziela

Są sytuacje, które zapraszają do poważnych rozważań. Zmuszają człowieka do zastanowienia się nad tym, co było i co może się stać, co robił i czy miało to sens, a jeśli miało, to jaki. Pyta się też, czy nie utracił talentów otrzymanych od Boga, czy dobrze wykorzystał swój czas, czy życia nie zmarnował. Czy wykorzystał wszystkie możliwości, by czynić dobro, podnosić na duchu, pocieszać, umacniać tych, którzy byli w potrzebie?

Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję