WACŁAW GRZYBOWSKI: - Rok 1998 to 20. rocznica pontyfikatu Jana Pawła II, a zarazem 60. rocznica Waszej wadowickiej matury. Jak uczciliście tę rocznicę Wy, jego koledzy?

EUGENIUSZ MRÓZ: - Rok 1998. Minęło 20 lat, gdy na Watykanie, na Stolicy Piotrowej, zasiadł nasz rodak, wadowiczanin, nasz gimnazjalny kolega.
"Dnia 16 października 1978 r. wybrany został najwyższym kapłanem i przyjął imię Jana Pawła II". Oto słowa, które wpisał do Liber natorum ks. Edward Zacher, proboszcz parafii Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach, od 1932 r. nasz wspaniały katecheta. W czasie pierwszej pielgrzymki do ojczystego kraju ks. Zacher powiedział: " Przeżyłem potrójne prymicje mojego ucznia: kapłańskie, biskupie, papieskie".
Rodzinne miasto Papieża radośnie i uroczyście uczciło 20-lecie pontyfikatu Jana Pawła II. W Domu Kultury, gdzie w latach 30. do budynku dawnego "Sokoła" chodziliśmy z ul. Mickiewicza na ćwiczenia gimnastyczne (prowadził je prof. Czesław Panczakiewicz - wielki miłośnik turystyki), uczniowie i nauczyciele Zespołu Szkół Ogólnokształcących, mieszczącego się w dawnym naszym Gimnazjum, zorganizowali uroczystą sesję. Wychowanek naszej szkoły, matematyk, autor wielu książek, publikacji o ziemi wadowickiej i o naszym Gimnazjum - dr Gustaw Studnicki przedstawił lata gimnazjalne Karola Wojtyły, ks. inf. Kazimierz Suder - lata seminaryjne Karola, a o. Leon Knabit - sylwetkę duchową Jana Pawła II.
Była to piękna manifestacja więzi, jakie łączą Wadowice z osobą Ojca Świętego. W Muzeum Zbiorów Historycznych Ziemi Wadowickiej zorganizowana została wystawa fotogramów znanego w kraju i za granicą krakowskiego artysty fotografika Adama Bujaka. Wystawa ta, otwarta przez metropolitę krakowskiego - kard. Franciszka Macharskiego z udziałem burmistrza Ewy Filipiak, w całości poświęcona była życiu i pracy Papieża-Polaka. Mottem ekspozycji stały się słowa Karola Wojtyły z listu (przedstawionego w oryginale na wystawie) do miłośnika żywego słowa - Mieczysława Kotlarczyka: "Zawsze mocno związany jestem z miastem mego dzieciństwa i wczesnej młodości, z miastem, które mi dużo dało. Mam wrażenie, że więcej niż by dać mógł Kraków. Oddech miasta i oddech ziemi, prostolinijność w sposobie myślenia i niewątpliwy fundament wiary".
Dwudziestolecie pontyfikatu Jana Pawła II upłynęło i nadal upływa pod znakiem wielkiej troski o losy współczesnego - tak bardzo zmaterializowanego, przepojonego relatywizmem moralnym i społecznym - świata. Mówi ustawicznie o prawdzie, potędze wiary, wolności, sprawiedliwości, poszanowaniu godności człowieka.
Jego pontyfikat przypadł w czasach postępującej erozji wartości, a jednocześnie ogromnej potrzeby ich trwałego zakorzenienia; w czasach zrywania tradycyjnych więzi społecznych i narastającej potrzeby pielęgnowania tych więzi; w okresie ogromnego demokratyzowania społeczeństw oraz równoczesnego ograniczania wolności jednostek. Jan Paweł II, świadom uwikłania współczesnego człowieka w te problemy, podpowiada mu, czasem napomina, jak żyć zgodnie z duchem czasu, ale też zgodnie ze swym sumieniem.
W sierpniu 1997 r. w "Księżówce" pod Giewontem Ojciec Święty, żegnając się jak zwykle serdecznie z nami, oznajmił z uśmiechem: " Za rok 60-lecie naszej matury... zapraszam Was do siebie. Przybywajcie, żebyśmy mogli swobodnie i długo porozmawiać".
Zjechaliśmy więc do niego z całej Polski - "Ostatni Mohikanie", " wadowickie pnioki". Z 42 maturzystów zaledwie sześciu: Staszek Jura z Kęt, Teoś Bojeś z Mysłowic, Witek Karpiński z Włocławka, Szczepek Mogielnicki z Zatora, Jasio Wolczko z Kalwarii Zebrzydowskiej oraz Józek Kwiatek - z Wadowic. Nie mogli nam towarzyszyć w tym koleżeńskim spotkaniu: Antek Bohdanowicz z Sopotu, Zygmunt Kręcioch z Wadowic i Rudek Kogler z Toronto. Dołączyło do nas kilka rówieśniczek - maturzystek prywatnego Wadowickiego Gimnazjum im. Michaliny Mościckiej.
W Rzymie na lotnisku "Fiumicino" oczekiwał na nas duszpasterz polskich pielgrzymów - o. Konrad Hejmo, dominikanin niestrudzony, opiekuńczy dyrektor działającego od 21 lat Domu Pielgrzyma i Ośrodka dla Pielgrzymów Polskich w Rzymie (dawniej przy via Pfeiffer), od września ub.r. przy via Vincenzo Monti 1 w położonej 4 km od Watykanu dzielnicy Monte Verde (zielona góra).
Autokar przewiózł nas, omijając centrum Wiecznego Miasta, w Góry Albańskie - Colli Albani, do Castel Gandolfo, letniej rezydencji papieskiej.
Bardzo serdecznie przyjęci, ulokowaliśmy się w "Centro Mariapoli Internationale" przy via la Salle w Castel Gandolfo, gdzie mieści się, przebudowane z dawnego budynku papieskiej sali audiencyjnej, centrum "Focolari" - ognisko założone w 1943 r. przez Chiarę Lubich z Trydentu.
Szybko zaprzyjaźniliśmy się z przemiłymi mieszkankami " Mariapoli", przybyłymi ze wszystkich stron świata. Wieczorami oglądaliśmy filmy, m.in. Moje Tatry - z wizyty Jana Pawła II u górali u podnóża Giewontu i śpiewaliśmy włoskie i polskie piosenki. Bezhabitowe przemiłe siostry zrewanżowały nam się filmem o historii Ruchu "Focolari" i jego Założycielce.

CDN.