13 marca mija 15. rocznica śmierci Antoniego Szuniewicza -
muzyka i kompozytora, jednej z najwybitniejszych osobistości częstochowskiego
środowiska muzycznego. Większość osób zajmujących się muzyką w regionie
częstochowskim, wielu kapłanów i organistów z tej archidiecezji kształciło
się pod jego kierunkiem. Przez dziesiątki lat był pedagogiem w częstochowskich
szkołach muzycznych i w Niższym Seminarium Duchownym. W latach 1953-87
uczył w Diecezjalnym Studium Organistowskim, przez 42 lata był organistą
i dyrygentem chóru w częstochowskiej archikatedrze pw. Świętej Rodziny.
Był nie tylko zasłużonym i znakomitym pedagogiem, ale również kompozytorem,
wykonawcą i teoretykiem. Marcin Łukaszewski nazwał go w jednej ze
swoich publikacji "człowiekiem renesansowym". Wnuczka prof. Antoniego
Szuniewicza - Anna Deska we wspomnieniu o dziadku pisze: "Był człowiekiem
niezwykłym - o barwnej osobowości, charyzmatycznym charakterze, pogodnym
usposobieniu i wysokiej kulturze osobistej. Łączył w sobie pasję
życia z kontemplacją modlitwy. W trudnych sytuacjach życiowych umiał
się godzić z wolą Bożą".
Trzeba przyznać, że życie nie szczędziło mu trudnych
sytuacji. Antoni Szuniewicz urodził się na Wileńszczyźnie 14 listopada
1911 r. W rodzinnych wspomnieniach przetrwała opowieść o tym, że
kiedy w tamtejszej parafii bobrowszczyńskiej budowano kościół, w
mieszkaniu Szuniewiczów mieściła się tymczasowa kaplica. Wtedy zapewne
zetknął się po raz pierwszy w życiu z pieśniami religijnymi. Kształcenie
muzyczne zdobywał w Wilnie. Naukę muzyki rozpoczął w Zawodowej Szkole
Organistów. W 1934 r. był już absolwentem klasy organów prowadzonej
przez Władysława Kalinowskiego i rozpoczął studia na wydziale kompozycji
pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego. Są to niezwykle bogate lata
w jego życiu: studiuje, jest organistą i dyrygentem chóru w kościele
Ojców Franciszkanów w Wilnie, od 1937 r. zostaje asystentem przedmiotów
teoretycznych w Konserwatorium Muzycznym, wykładowcą w Zawodowej
Szkole Organistów, a co najważniejsze - podejmuje próby kompozytorskie.
Pierwszy jego utwór nosi tytuł Modlitwa do Boga i zostaje wykonany
w 1937 r. podczas uroczystego koncertu z okazji 700-lecia przybycia
Franciszkanów do Polski. W 1939 r. ukazuje się drukiem zbiór pieśni
na Wielki Post jego autorstwa. W tym samym roku kończy studia kompozytorskie
i otrzymuje stypendium na dalsze kształcenie w Szkole Nadii Boulanger
w Paryżu. Wybuch wojny odbiera mu możliwość wyjazdu, natomiast w
1945 r. okoliczności zmuszają jego i rodzinę do repatriacji.
Osiedla się w Częstochowie i rozpoczyna aktywną działalność
muzyczną na różnych polach. Największą popularność wśród mieszkańców
Częstochowy przyniosło mu kierowanie przez 42 lata chórem katedralnym,
który pod jego batutą koncertował i dawał muzyczną oprawę najważniejszym
uroczystościom kościelnym. Spośród nich należy z pewnością wymienić
śpiew w obecności Ojca Świętego Jana Pawła II w Częstochowie, a także
podczas uroczystych konsekracji ordynariuszy i biskupów pomocniczych
diecezji.
A. Szuniewicz był człowiekiem ogromnej pracy, o czym
świadczy fakt, że wśród licznych obowiązków znajdował jeszcze czas,
aby zajmować się twórczością. Zbiór kompozycji, które pozostawił,
liczy 148 utworów autorskich i 134 opracowania. W ubiegłym roku znaczna
część jego kompozycji została wydana nakładem jasnogórskiego Wydawnictwa "
Paulinianum" w zbiorze pt. Modlitwa do Boga.
Jego praca znajdowała wielkie uznanie. W 1969 r. prof.
Antoni Szuniewicz został odznaczony przez Papieża Pawła VI orderem "
Pro Ecclesia et Pontifice". Prof. Feliks Rączkowski stwierdził, że
artystyczna, pedagogiczna i kompozytorska praca prof. Szuniewicza
wzbogaciła kulturę muzyki sakralnej w Polsce i jest przykładem dla
następnych pokoleń.
Pomóż w rozwoju naszego portalu