Już po raz VII wyruszyła z Łowicza, we wtorek 6 sierpnia, Łowicka Piesza Pielgrzymka Młodzieżowa. Hasłem tegorocznych pątników były słowa: Chwała Krzyżowi Chrystusa. Na taki sposób oddania chwały Chrystusowi i Jego krzyżowi zdecydowało się w tym roku około 2200 osób prowadzonych przez przewodnika ks. Roberta Kwatka. Wyruszyli w dziewięciu grupach spod bazyliki katedralnej w Łowiczu o godz. 9.00 po Mszy św. koncelebrowanej przez biskupa łowickiego Alojzego Orszulika wraz z 25 kapłanami, któremu na początku uroczystej celebry przewodnik - ks. Robert Kwatek wręczył znaczek honorowego pielgrzyma-uczestnika VII Łowickiej Pieszej Pielgrzymki Młodzieżowej na Jasną Górę.

Wśród pielgrzymów przeważali ludzie młodzi. Różne były powody wybrania się na pątniczy szlak. Spotkałem tegorocznych absolwentów Klasycznego Liceum Ogólnokształcącego ze Skierniewic, którzy powiedzieli mi, że idą do Matki Jasnogórskiej z intencją dziękczynną: aby podziękować Matce Bożej za szczęśliwie zdaną maturę i zdobycie indeksu wymarzonych przez siebie wyższych uczelni. Z kolei inna z pątniczek podzieliła się z czytelnikami Niedzieli Łowickiej swoją motywacją wędrowania do Pani Jasnogórskiej: "Niesiemy w tej pielgrzymce krzyż Chrystusa, oddając Mu cześć i chwałę. W moim przypadku ta pielgrzymka rzeczywiście będzie mieć charakter pokutny. To będzie doskonała okazja, by rozmyślać o krzyżu, którego w tym roku faktycznie doświadczyłam, gdyż przeżyłam śmierć siostry, a mój mąż miał zawał serca". "Mój Boże - mówi inna - przede wszystkim jest to wielka radość z tego, że można, dzięki zdrowiu, dojść pieszo na Jasną Górę i podziękować Matce Najświętszej za Jej orędownictwo za nami każdego dnia, za to, co za Jej przyczyną w minionym roku moja rodzina otrzymała".

Przez całą drogę niesiony był na czele pielgrzymki krzyż, symbol naszej wiary. Dla wielu osób ta piesza trasa nie jest czymś nowym. Byli już na niej kilka razy, na przykład Joanna i Adam. Ona jest po raz czwarty, on - trzeci. Szli, ponieważ, jak powiedzieli, każda taka pielgrzymka daje siły, przede wszystkim duchowe, na cały kolejny rok. Ważne są też intencje, jakie można złożyć, i to niekoniecznie prywatne. Adam powiedział mi, że "jak obserwuje się to, co dzieje się w Polsce, to nie widać żadnej jedności w narodzie" i o nią właśnie trzeba się modlić i szczególnie mocno zabiegać. A pielgrzymka może być właśnie jedną z tych możliwości mogących dopomóc w zrealizowaniu tego marzenia.

Wraz z pielgrzymami szli także duchowni i to zarówno księża z kilkuletnią praktyką duszpasterską, jak i młodzi alumni. Samych księży doliczyłem się 24. Sprawowali oni duchową opiekę nad wędrowcami. Ale dla nich pielgrzymka nie jest tylko obowiązkiem. Jeden z kapłanów przyznał mi, że pokochał pielgrzymowanie do Matki Bożej. Dla niego jest to dawanie świadectwa innym, ale i możliwość zetknięcia się z nowymi, ciekawymi ludźmi i tym samym nauczenie się czegoś od nich.

Wśród wyruszających, rzadko można było dostrzec smutne czy niezadowolone twarze. Ruszono z entuzjazmem, śpiewem i modlitwą. Wszyscy wierzyli, że ten nastrój utrzyma się przez cały czas, mimo zmęczenia i dużej odległości, jaka była do pokonania. Czy wszyscy dali radę? Jacek z grupy pomarańczowej zapowiadał odważnie, że "dla prawdziwego mężczyzny, przy pomocy Bożej, nie powinno być to problemem" . A jednak jeszcze tego samego dnia pątnicy zostali poddani wielkiej próbie: po kilku godzinach marszu "dopadła" ich wielka ulewa, która wszystkich zmoczyła doszczętnie. Mimo tego na wieczorny Apel Jasnogórski kościół w Makowie wypełnił się pielgrzymami. Niestety także i następne dni były dla łowickich pątników nie najłatwiejsze, bowiem często padał deszcz. Nawet 14 sierpnia, po pokonaniu blisko 240 km, dzień wejścia na Jasną Górę był "dniem płaczącym". Niektórzy żartowali, że widocznie Matka Boża chciała, aby złożyć u Jej stóp w tym roku właśnie taką ofiarę.

Szczególną troską duchową otoczył swoich diecezjan-pielgrzymów biskup łowicki Alojzy Orszulik, który kilkakrotnie nawiedził ich na wędrownym szlaku. Oczywiście w zachmurzone przedpołudnie 14 sierpnia czekał na nich na ulicach Częstochowy, by wprowadzić "swoich" pielgrzymujących diecezjan na Jasnogórski Szczyt, gdzie wspólnie z abp. Józefem Życińskim i innymi biskupami oraz kapłanami celebrować uroczystą Mszę św. w intencji wszystkich pielgrzymów.

Mimo nie najlepszej pogody w tym roku, stali bywalcy nie zrazili się tym i już teraz zapowiedzieli, że jeśli będą w stanie i będzie im dopisywać zdrowie, to za rok znów zobaczymy ich na tej samej trasie.