Jubileusz 20-lecia istnienia, w roku Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia Chrześcijaństwa, 1000-lecia archidiecezji gnieźnieńskiej oraz 350-lecia Zgromadzenia Misjonarzy św. Wincentego á Paulo w Polsce przeżywała 15 października parafia pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Bydgoszczy. Mszy św., wieńczącej jubileuszowe misje parafialne, przewodniczył abp Henryk Józef Muszyński, metropolita gnieźnieński. W uroczystościach udział wzięli m.in. ks. Arkadiusza Zakręta, sekretarz i radca Zarządu Polskiej Prowincji Zgromadzenia Misjonarzy, dziekan Roman Jaskólski, ks. Jerzy Borowski, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej. Licznie przybyli również księża z dekanatu oraz spoza niego, a także senator RP Maciej Świątkowski, poseł Tomasz Lewandowski, Teresa Piotrowska, prezes Urzędu Zamówień Publicznych, Tomasz Latos, z samorządu miejskiego oraz przedstawiciele Rady Osiedla Leśnego. Nie zabrakło osób zaangażowanych w duszpasterstwach specjalistycznych obecnych w działalności nowo otwartego centrum, a także sióstr szarytek.

W imieniu całej wspólnoty parafialnej przywitał gorąco Gościa, gospodarz - ks. Kazimierz Małżeński, od dwóch lat proboszcz tutejszej parafii. Ksiądz Proboszcz przypomniał pokrótce historię parafii oraz osoby zaangażowane w jej powstawanie, począwszy od Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego, który erygował parafię, pierwszego administratora ks. Mariana Rymarza, który gromadził materiały na budowę kościoła, pierwszego proboszcza ks, Henryka Surmę, który wybudował kościół oraz plebanię i jego następcę ks. Dariusza Dobka, aż do kapłanów obecnie w niej pracujących oraz osób świeckich.

Już na początku Eucharystii Ksiądz Arcybiskup podkreślił, że nazwa parafii Zmartwychwstania Pańskiego "(...) ukazuje nam najgłębszą istotę chrześcijaństwa. Przypomina, że Tym, który nas zgromadził i Tym, który nas prowadzi jest Jezus Chrystus Zmartwychwstały, żyjący w swoim Kościele (...), a który pragnie, aby każdy z nas był tam, gdzie On dzisiaj jest".

W kazaniu Kaznodzieja nie ukrywał swojej radości z uczestnictwa w uroczystości jubileuszowej. Mówił m.in. o tym, jaki jest sens jubileuszy, a mianowicie, że trzeba "(...) rozejrzeć się i spojrzeć na to, co zostawiliśmy za sobą (...). Pomyślmy, 20 lat temu postawiono tutaj kościół (...), chciałoby się powiedzieć, że na skraju miasta, na cmentarzu. Popatrzmy, czego Pan Bóg, po 20 latach dokonał waszym wspólnym trudem, wysiłkiem, ofiarą. Dzisiaj jesteśmy świadkami kwitnącej parafii. Tak bardzo żywotnej, w której wyraźnie można odczuć ducha św. Wincentego á Paulo, przez troskę o ubogich, potrzebujących, niepełnosprawnych, a także ludzi młodych (...)".

Ksiądz Arcybiskup przypominał także czym jest parafia i jakie jest jej posłannictwo. Zauważył również, że bardzo często myślimy o parafii w kategoriach instytucji usługowej, z której wychodzimy, w zależności od "załatwianej" sprawy i obsłużenia, zadowoleni, bądź też nie, przekreślając Kościół i Pana Jezusa, co jest bardzo powierzchownym i głęboko nieprawdziwym spojrzenie na parafię. "Parafia (...) jest wspólnotą wiary, wspólnotą wiernych pozostających pod troską pasterską ( ...) proboszcza. Parafia jest wspólnotą, która wspomaga się wzajemnie w drodze do Zbawienia. (...)". Mówiąc o wspólnocie parafialnej - jako wspólnocie Bożej miłości - Ksiądz Arcybiskup podkreślił, że jest ona jednym organizmem, o co za tym idzie, "(..) gdy choruje jeden członek, choruje całe ciało (...). Jesteśmy współodpowiedzialni, choć nie w jednakowym stopniu za zbawienie każdego z nas".

Nie zabrakło również nawiązania do wiary, która "(...) powinna być widoczna na zewnątrz, poświadczona naszym czynem "bo wiara wypowiedziana tylko słowem nigdy nie jest pełną wiarą", a także do rodziny, do potrzeby wspólnej modlitwy, która cementuje i zbliża ludzi; "Przyznacie, że ludzie wychodzący z kościoła są inni, aniżeli na ulicy". W ślad za Ewangelią o bogatym młodzieńcu, który spotkał Jezusa w Jego ostatniej drodze do Jerozolimy, Arcybiskup podkreślił potrzebę zabiegania o życie wieczne. "Może warto nieco inaczej zapytać: co mam uczynić Panie Jezu, aby tego życia nie przegrać, aby nie było ono daremne, sfrustrowane, aby nie było powrotem do nicości (...) . Nie jest ważne, jak to pytanie sformułujemy, ale ważne jest to, czy stawiamy sobie to pytanie, jako nasz cel ostateczny i przeznaczenie; czy kierujemy je właśnie do Jezusa Chrystusa. Bo nikt inny odpowiedzi na to pytanie nam nie da".

Kaznodzieja przekazał wskazówki drogi do zbawienia, która składa się z dwóch etapów. Po pierwsze z przestrzegania przykazań, a po wtóre - z oddania wszystkiego i pójścia za Jezusem. "Nie usprawiedliwiajmy się zbyt łatwo i nie mówmy, że nie możemy zostawić wszystkiego, bo to jest niemożliwe. Chrystus nawet tego nie żąda. Ale żąda, abyśmy zostawili to, co nam nie pozwala cieszyć się pełną wspólnotą z Jezusem Chrystusem. Abyśmy pozostawili to, co nas oddziela od Jezusa. To nie muszą być koniecznie pieniądze, ani bogactwo. Wystarczy, że są to przyzwyczajenia, obojętność, przeciętność, drugi człowiek, kariera zawodowa, środowisko, w którym tkwię...".

Na zakończenie Eucharystii ks. abp Henryk Muszyński powrócił go wygłoszonej homilii. "Nie powiedziałem wam najważniejszego: że droga do Jerozolimy nie była drogą do śmierci, ani do grobu, ale była drogą do Zmartwychwstania. I krzyż i grób są tylko stacjami przejściowymi. Tylko Chrystus może nam dać Zbawienie. Trzeba było to koniecznie dodać w parafii Zmartwychwstania Pańskiego, abyśmy wiedzieli dokąd zmierzać oraz obyśmy mieli dużo wytrwałości na tej drodze". Parafia Zmartwychwstania Pańskiego w Bydgoszczy powstała w 1980 r. Wspólnota parafialna liczy około 12 tys. wiernych, głównie w wieku emerytalnym. Na jej terenie działa 25 wspólnot duszpasterskich. Dla upamiętnienia Wielkiego Jubileuszu oraz jubileuszu parafii powstało Centrum Duszpasterskie św. Wincentego á Paulo, którego poświęcenia dokonał przed Mszą św. Ksiądz Arcybiskup. "Jest ono owocem ofiarności i wyrazem otwartości całej wspólnoty na nowe sytuacje i nowe potrzeby duszpasterskie - mówi ks. prob. Kazimierz Małżeński. - Szczególnie rozwijamy wymiar charytatywny parafii, pobieważ św. Wincenty jest patronem dzieł miłosierdzia".

Aktualnie "sektor" służby drugiemu człowiekowi realizowany jest przez trzy inicjatywy. Pierwsza - "Rodzina Miłości Ofiarnej", prowadzi świetlicę dla dzieci specjalnej troski oraz program rehabilitacji tych dzieci, a także program formacyjny ukierunkowany na rodziców. W ramach tej grupy pracuje wielu wolontariuszy, głównie studenci pobliskiej Akademii Bydgoskiej (dawnej WSP). Druga Grupa Charytatywna św. Wincentego á Paulo odwiedza i opiekuje się chorymi, organizuje dla nich różne liturgie i spotkania. Obecnie "raczkuje" trzecia inicjatywa " Starszy brat, starsza siostra". "Wolontariusze po specjalnym przygotowaniu, są wprowadzani do rodzin o szczególnym zagrożeniu patologicznym, i w tych rodzinach stają się właśnie starszym bratem, starszą siostrą dla konkretnego dziecka - wyjaśnia ks. Kazimierz.

Owocem pracy parafian jest także "Dziupla muzyczna", ( m.in. dwie wydane kasety, wygrana na festiwalu piosenki religijnej w Nowej Wsi Wielkiej). Ponadto wierni mogą korzystać z programu katechez dla dorosłych odbywających się co dwa tygodnie oraz z Parafialnego Klubu Sportowego. "Nowo otwarta siłownia ma charakter prorodzinny. Chodzi nam o to, aby mogli na nią przychodzić rodzice wraz z dorastającymi dziećmi, gdyż w wieku dojrzewania kontakt rodzica z dzieckiem jest szczególnie istotny" - dodaje Ksiądz Proboszcz.

Wszyscy, starsi i młodsi, mogą spotykać się w parafialnej kawiarni "Plebanka", przy wyśmienitej kawie. Docelowo odbywać się w niej będą spotkania artystyczno-dyskusyjne. "Moim marzeniem jest, aby w parafii działało nie 25, a przynajmniej 50 grup - wyjawia ks. Kazimierz. - Uważam, że w grupie łatwiej prowadzić bezpośrednią formację dojrzałego chrześcijanina. W naszej parafii wierni czują się odpowiedzialni za podejmowane inicjatywy. Nie jest tak, że proboszcz musi za wszystkim biegać. Jeżeli nie ma bezpośredniego angażu świeckich, to znaczy, że inicjatywa musi czekać".

Tę autentyczną radość oraz zaangażowanie wiernych zauważył Ksiądz Arcybiskup. "Jest to niesłychanie radosna i bardzo dynamiczna parafia. Począwszy od najmniejszych dzieci, poprzez niepełnosprawnych, a także kluby sportowe. Uważam, że może służyć przykładem dla wszystkich parafii, co dzisiaj można zrobić i jak należy apostołować".

Zaraz po Mszy św. miała miejsce miła uroczystość wręczenia pucharu i medali najlepszym drużynom piłkarskim, które wzięły udział w jesiennych rozgrywkach o puchar metropolity gnieźnieńskiego abp. Henryka Muszyńskiego.