Dzięki posłudze kapłanów wyrażonej w świętym chorych namaszczeniu i modlitwie cały Kościół, a więc wszyscy wierzący, polecają Bogu chorych, by ich uzdrowił i zbawił. Kapłan sprawujący sakrament namaszczenia chorych służy w cierpiących członkach Kościoła samemu Chrystusowi.
Troska o udzielenie tego sakramentu spoczywa na całym Kościele, a jednocześnie jest jego obowiązkiem. Sytuacja chorego jest szczególna. Choroba wskazuje na jakiś kryzys człowieka, w którym załamuje się każde rozumienie świata, jeśli tylko nie potrafi się przyjąć śmierci i umierania we wszystkich jego formach. W istocie bowiem wszystko to należy do życia. Takie egzystencjalne doświadczenie sytuacji bez wyjścia jest właściwym momentem dla udzielenia sakramentu namaszczenia chorych. Chory w chorobie lub w starości, skończoności i kruchości własnego istnienia, intensywnie odczuwa swój stan jako wezwanie dla swojej wiary i chce przyjąć swe życie (i swoją śmierć) tu i teraz. Na tej podstawie nowy rytuał namaszczenia chorych unika dotychczasowych uściśleń nauki i praktyki sakramentu. Zniesiono ograniczające klauzule, które dotyczyły udzielania sakramentu tylko w przypadku tzw. niebezpieczeństwa śmierci, zniesiono niezrozumiałe wyłączenie z tego sakramentu chorych dzieci i niemożność jego powtórzenia.
We wprowadzeniu nowy rytuał zobowiązuje poprzez katechezy ogólne i rodzinne do takiego wychowania wiernych, aby sami prosili o namaszczenie chorych natychmiast, gdy nadejdzie właściwy moment, by przyjęcia tego sakramentu nie odkładano, a nawet opiekujący się chorymi winni być pouczeni o naturze tego sakramentu.
Sakrament namaszczenia chorych podobnie jak i inne ma charakter wspólnotowy. Ten charakter w miarę możliwości powinien być zachowany przy jego udzielaniu, dlatego wszyscy ochrzczeni powinni uważać za swój obowiązek uczestniczenie w nim. Zalecane jest, by oprócz swojej obecności, modlitwy, inne osoby wspierały chorego, przyjmując Komunię św. Eucharystia ma szczególne znaczenie i wagę w chwili przejścia do Ojca. Jest ona zaczątkiem życia wiecznego i mocy zbawczej zmartwychwstania. Wspólnotowy charakter sakramentu namaszczenia chorych jest najlepiej ukazany w połączeniu z Mszą św. z licznym udziałem wiernych.
Pomóż w rozwoju naszego portalu