100 lat temu, 11 listopada 1900 r. ówczesny ordynariusz Przemyśla bp Józef Pelczar dokonał konsekracji kościoła i poświęcenia klasztoru Sióstr Karmelitanek Bosych pw. Matki Bożej Szkaplerznej i św. Józefa.

Na zboczu Wzgórza Tatarskiego powstała najwyżej położona w Przemyślu świątynia. Siostry Karmelitanki Bose będąc zakonem klauzurowym, tzn. nie opuszczającym murów klasztoru jak tylko w nagłych potrzebach ( np. idąc do szpitala) nie są widywane na ulicach naszego miasta. One to właśnie 16 lat wcześniej, 1 marca 1884 r. przybyły do Przemyśla przywiezione przez św. Rafała Kalinowskiego.

Przez ten czas aż do 1900 r., czyli do momentu konsekracji kościoła zbierały fundusze na budowę świątyni i klasztoru. Dzień więc 11 listopada był dniem radości przede wszystkim dla nich, które zostały uroczyście przeprowadzone przez księży biskupów, duchowieństwo i wiernych ze starego, maleńkiego i ciasnego klasztoru do nowo wybudowanego, obszernego i jasnego.

Budową kierował od początku aż do jej ukończenia wierny przyjaciel Karmelu ks. kan. Józef Wiejowski, kanclerz Kurii Przemyskiej. Dzięki swym zdolnościom i zapobiegliwości dokonał tego dzieła budując w ciągu jednego roku kościół i klasztor od fundamentów aż po położenie dachu.

Na uroczystości konsekracji kościoła i poświęcenia klasztoru przybyło bardzo wielu gości. Wielu ofiarodawców i dobroczyńców otoczyło Księdza Biskupa i duchowieństwo licznie zgromadzone na tym miejscu. Uroczystości te wypadły imponująco i odbiły się szerokim echem po ziemi przemyskiej mimo ówczesnych trudności politycznych (zabory) .

Ponieważ Siostry prowadząc budowę zaciągnęły różne pożyczki, duchowieństwo Przemyśla, chcąc im pomóc w spłaceniu ich, postanowiło własnym kosztem wydać książkę o Karmelitankach ofiarowując im cały nakład, aby pieniędzmi za rozsprzedane książki mogły pokryć choć częściowo owe długi.

Trzeba zaznaczyć, iż w tym czasie w Przemyślu nie było Ojców Karmelitów Bosych, gdyż ich kościół i klasztor były zajęte przez grekokatolików, duszpasterstwo zaś w kościele Sióstr sprawowało duchowieństwo diecezjalne.

Dokładnie po stu latach od wydania tamtej książki ukazała się nowa, mówiąca o stuletniej historii Karmelitanek Bosych w Przemyślu. Tym razem, idąc za przykładem duchowieństwa przemyskiego sprzed stu laty, wydanie książki ufundowała Rada Miejska na czele z Prezydentem, by w ten sposób przyjść z pomocą Siostrom. (Książka jest do nabycia przy furcie u Sióstr Karmelitanek Bosych w Przemyślu).

Zatem dzień 11 listopada 2000 r. jest dniem wdzięczności za ten stuletni odcinek czasu.

Niech Karmel w Przemyślu żyje i rozwija się. Niech coraz to liczniejsze zastępy powołań napełniają te święte mury. Niech Boże błogosławieństwo i Boża łaska, nieustannie wypraszane przez modlitwę Sióstr, obficie spływają na całe miasto.

Msze św. w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych przy ul. Tatarskiej 7 (świeccy mogą w nich uczestniczyć) są sprawowane: w niedziele i święta o godz. 8.00, w dni powszednie o godz. 7.15.

Zainteresowani, pragnący spotkania z Siostrami mogą to uczynić po zgłoszeniu się przy furcie klasztornej.