Reklama

Z Watykanu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Inauguracja Roku Wiary

Pielgrzymka na pustyniach świata

Ojciec Święty Benedykt XVI dokonał otwarcia Roku Wiary podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej 11 października br. na Placu św. Piotra w Rzymie.
„Pielgrzymka na pustyniach współczesnego świata, w której trzeba nieść tylko to, co istotne (...) Ewangelia i wiara Kościoła, której jaśniejącym wyrazem są dokumenty II Powszechnego Soboru Watykańskiego, podobnie jak jest nim opublikowany przed dwudziestu laty Katechizm Kościoła Katolickiego” - taką wizję Roku Wiary przedstawił Papież w wygłoszonej homilii. W uroczystości wzięli udział duchowy zwierzchnik prawosławia patriarcha Bartłomiej I oraz arcybiskup Canterbury Rowan Williams, a także 14 spośród 70 nadal żyjących uczestników Vaticanum II.
W ramach przygotowania do Eucharystii wierni usłyszeli fragmenty czterech konstytucji soborowych: o liturgii, dogmatycznej o Kościele, o objawieniu Bożym i duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym. Następnie odbyła się procesja, przypominająca tę z 12 października 1962 r., w której przez plac do Bazyliki św. Piotra szli wszyscy ojcowie soborowi. W jej trakcie śpiewano hymn Roku Wiary, a jedna z jego zwrotek wykonana była w języku polskim. W procesji wzięli udział ojcowie synodalni i przewodniczący konferencji episkopatów z całego świata. Innym znakiem nawiązującym do 50. rocznicy Vaticanum II była intronizacja ewangeliarza - tego samego, którego używano podczas soboru.
W homilii Benedykt XVI zaznaczył, że wspomniane szczególne znaki mają pobudzać nie tylko do nostalgicznych wspomnień, ale do wejścia głębiej w poruszenie duchowe, które cechowało Vaticanum II, abyśmy je przyjęli za swoje i nieśli dalej, w jego prawdziwym znaczeniu. - A to znaczenie nadawała i nadaje nadal wiara w Chrystusa, wiara apostolska, ożywiana wewnętrznym impulsem, by przekazywać Chrystusa każdemu człowiekowi i wszystkim ludziom w pielgrzymowaniu Kościoła na drogach dziejów - mówił Benedykt XVI. Podkreślił też, że Rok Wiary jest konsekwentnie związany z całą drogą Kościoła w minionych 50 latach: od soboru po Wielki Jubileusz Roku 2000.
Nawiązując do 50. rocznicy II Soboru Watykańskiego, Benedykt XVI zaznaczył, że zgromadzenie to nie miało zamiaru sprecyzować tematu wiary w jakimś specjalnym dokumencie. Niemniej jednak wszystkie jego dokumenty przesiąknięte są wiarą. Podkreślił także, że sobór stawiał sobie za cel pogłębienie i przedstawienie w sposób odpowiadający wymogom nowych czasów odwiecznej nauki Kościoła, sprawienie, żeby zajaśniała prawda i piękno wiary w dniu dzisiejszym.
Ojciec Święty wskazał konieczność powrotu do tekstów soborowych. Odniesienie się do nich chroni bowiem przed skrajnościami „anachronicznych nostalgii i gonienia do przodu i pozwala na uchwycenie nowości w ciągłości”. Papież podkreślił, że Sobór nie wymyślił niczego nowego jako przedmiotu wiary ani też nie chciał zastępować tego, co stare, lecz troszczył się o to, aby ta sama wiara nadal była przeżywana w dniu dzisiejszym, by nadal była wiarą żywą w zmieniającym się świecie.
Benedykt XVI zaznaczył, że propozycja Roku Wiary i nowej ewangelizacji jest próbą odpowiedzenia przez Kościół na zjawisko duchowego „pustynnienia”. Doświadczenie tej pustyni może stanowić impuls do odkrycia na nowo radości wiary, jej życiowego znaczenia dla współczesnego człowieka. Tym bardziej że we współczesnym świecie istnieją niezliczone znaki pragnienia Boga, ostatecznego sensu życia, często wyrażane w formie ukrytej czy negatywnej. Zaproponował, aby Rok Wiary stał się pielgrzymką na pustyniach współczesnego świata, „w której trzeba nieść tylko to, co istotne: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy, ani dwóch sukien - jak mówi Pan Apostołom, posyłając ich na misję (por. Łk 9, 3)”. Benedykt XVI zawierzył Rok Wiary Świętej Bożej Rodzicielce Maryi, świecącej jak gwiazda na drodze nowej ewangelizacji.

Reklama

(Red.)

Znaczenie Vaticanum II

Na znaczenie rozpoczętego przed 50 laty II Soboru Watykańskiego wskazał Benedykt XVI podczas audiencji ogólnej, która odbyła się w Watykanie 10 października. W związku z tym jubileuszem oraz rozpoczynającym się Rokiem Wiary Ojciec Święty zainaugurował cykl katechez poświęconych Vaticanum II. Podkreślił, że Sobór, w którym on sam uczestniczył jako ekspert, powinien nas pobudzić do ponownego odkrycia piękna naszej wiary, do głębokiego jej poznania, aby bardziej intensywna stała się relacja z Bogiem, aby żyć dogłębnie naszym powołaniem chrześcijańskim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Benedykt XVI do Polaków

Podczas audiencji generalnej 10 października Ojciec Święty pozdrowił pielgrzymów w kilku językach. Zwracając się do Polaków, powiedział: - Witam przybyłych na audiencję pielgrzymów polskich, a szczególnie Kompanię Węglową i Holding Węglowy ze Śląska. Jutro, wspominając złoty jubileusz inauguracji Soboru Watykańskiego II, rozpoczniemy uroczyście Rok Wiary. Niech będzie on czasem ożywienia w sercach oczekiwań ojców soboru, by wszyscy ludzie mogli poznać Ewangelię i spotkać Chrystusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Z serca wam wszystkim błogosławię.

Język arabski na audiencji

Podczas papieskich audiencji generalnych od 10 października br. - obok słów w języku włoskim, francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim, portugalskim i polskim - można słyszeć także spikera przemawiającego w języku arabskim, który streszcza papieską katechezę. Ojciec Święty pragnie w ten sposób wyrazić swoje nieustanne zainteresowanie i wsparcie dla chrześcijan Bliskiego Wschodu oraz przypomnieć wszystkim o obowiązku modlitwy i zaangażowania się na rzecz pokoju w całym regionie Bliskiego Wschodu.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niebo – misja na co dzień!

2024-05-07 08:46

Niedziela Ogólnopolska 19/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

Karol Porwich/Niedziela

Zmartwychwstały Pan dał swoim uczniom wystarczająco wiele dowodów na to, że żyje. A teraz, przed wstąpieniem do Ojca, przygotowuje ich do nowego etapu w dziejach zbawienia ludzkiej rodziny. Rozstający się z Apostołami Pan objawia im swoje (i Ojca) dalekosiężne plany. Oto dość zwyczajni ludzie – uczniowie Jezusa, chrześcijanie – mają maksymalnie zaangażować się w rozwój królestwa Bożego na ziemi. Wnet ruszą w świat z Dobrą Nowiną. Pamiętają też, że mają się modlić, wiedzą, jak to czynić i o co prosić Ojca: „Przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”. Podczas licznych spotkań ze Zmartwychwstałym uczniowie zostali obdarowani tchnieniem Ducha Pocieszyciela. Ale będzie Go „więcej”. Jezus uroczyście obiecał, że wydarzy się cud zstąpienia Ducha Świętego, który obdarzy uczniów mocą i licznymi nadprzyrodzonymi darami. Tak wyposażeni będą zdolni nieść Ewangelię „aż po krańce ziemi”. Dobra Nowina o zbawieniu powinna być zaniesiona do wszystkich ludzi. A tymczasem Jezus – po wydaniu misyjnego polecenia i złożeniu obietnicy – „uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba»”. Osamotnieni uczniowie, a po nich kolejne pokolenia wierzących mają się przystosować do nowego rodzaju obecności Zbawiciela. Już się boleśnie przekonali, że nie potrafią zatrzymać Go przy sobie. Teraz mają codziennie pielęgnować i doskonalić sztukę słuchania słowa Bożego, by odradzała się i rosła ich ufna wiara w Jezusa obecnego pośród nich – obecnego i udzielającego się szczególniej w eucharystycznej Ofierze i Uczcie.

CZYTAJ DALEJ

Wniebowstąpienie Pańskie

Niedziela zamojsko-lubaczowska 22/2006

[ TEMATY ]

wniebowstąpienie

Rafael Santi

Rafael Santi "Przemienienie Pańskie" (1516-1520)

Rafael Santi

Według tradycji chrześcijańskiej największym wydarzeniem w dziejach świata jest narodzenie Pana Jezusa. Owa data słusznie została wyeksponowana tak dalece, że właśnie od przyjścia na naszą ziemię Jezusa Chrystusa liczy się lata nowej ery. Dla Kościoła Chrystusowego najdonioślejszym znakiem jest Zmartwychwstanie Pana Jezusa, zgodnie ze słowami św. Pawła Apostoła: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15, 14). Właśnie przez fakt zmartwychwstania Pan Jezus potwierdził, że był tym, za kogo się podawał.

CZYTAJ DALEJ

43. rocznica zamachu na Jana Pawła II

2024-05-12 22:59

[ TEMATY ]

św. Jan Paweł II

Adam Bujak, Arturo Mari/Biały Kruk

43 lata temu, 13 maja 1981 roku, miał miejsce zamach na życie Jana Pawła II. Podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra w Rzymie, o godz. 17.19 uzbrojony napastnik Mehmet Ali Agca, oddał w stronę Ojca Świętego strzały.

Wybuchła panika, a papieża, ciężko ranionego w brzuch i w rękę natychmiast przewieziono do kliniki w Gemelli, gdzie rozpoczęła się kilkugodzinna dramatyczna walka o jego życie. Cały świat w ogromnym napięciu śledził napływające doniesienia. Wszyscy zadawali sobie pytanie, czy Jan Paweł II przeżyje. Dziś miejsce zamachu na papieża upamiętnia płytka w bruku po prawej stronie przy kolumnadzie Placu św. Piotra.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję