Reklama

Arcybiskup zesłaniec w chwale świętych

Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi dzielą się radością z podpisania na początku grudnia ubiegłego roku przez Ojca Świętego Benedykta XVI dekretu zezwalającego na kanonizację ich założyciela, bł. abp. Szczęsnego Felińskiego. Podstawą do tego jest cud dokonany za wstawiennictwem Błogosławionego. Uzdrowienia doznała jedna z sióstr Zgromadzenia, która cierpiała na zanik szpiku kostnego

Niedziela rzeszowska 13/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Błogosławiony abp Zygmunt Szczęsny Feliński to człowiek wielkiego ducha, kochający Boga i Ojczyznę, W swoich dziełach podkreślał niejeden raz: „Polakiem jestem i Polakiem pragnę umrzeć, ponieważ to mi nakazują prawa boskie i ludzkie”. W 2. połowie XIX wieku powstało wiele zgromadzeń zakonnych. To była odpowiedź na wołanie czasów. Jak gwiazdy na niebie zapalały się „ogniska dobroci” w różnych częściach naszej Ojczyzny, z których siostry szły, by nieść pomoc ubogim i sierotom. Życie Felińskiego (1822-95) od najmłodszych lat było bogate w cierpienia i trudne chwile. Jako dziecko przeżył śmierć ojca, gdy miał 16 lat matka, znana poetka i wielka patriotka, została zesłana na Sybir. Tylko dzięki życzliwości dobrych ludzi podjął studia na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, a potem kontynuował je w paryskim College de France i na Sorbonie. Poznał tam wybitnych Polaków Wielkiej Emigracji, z wieloma żył w przyjaźni. Najbardziej jednak związał się więzami przyjaźni z Juliuszem Słowackim. Pisał: „Towarzystwo Juliusza stało się dla mnie potrzebą serca, a i on tęsknił, kiedy mnie dłużej nie widział”.
Juliusz Słowacki w proroczej wizji widział „wielką gwiazdę świecącą nad jego (Felińskiego) głową i rozmodlone tłumy klęczące u jego stóp w świątyni”. Warto podkreślić, że nasz wielki poeta zmarł na rękach Zygmunta Felińskiego.
Po powrocie z Francji kontynuował studia teologiczne w Żytomierzu i Petersburgu, gdzie po święceniach pełnił funkcję ojca duchownego i wykładał filozofię w Akademii Duchownej. Chcąc zaradzić panoszącej się nędzy i ulżyć doli ludzi starszych i opuszczonych, założył w 1857 r. do opieki nad nimi zgromadzenie zakonne - Siostry Rodziny Maryi. Siostrom powierzył także opiekę nad szkółką i szwalnią dla dziewcząt.
W 1862 r. Ojciec Święty Pius IX powołał ks. Felińskiego na arcybiskupa Warszawy. Pasterzowanie jego przypadło w bardzo burzliwym okresie powstania styczniowego. Gorliwy Pasterz z całą energią podjął się odnowy religijnej i moralnej społeczeństwa. Wierny Syn Kościoła i Ojczyzny, upominał się o sprawiedliwe prawa dla Kościoła i Narodu, dlatego po 16 miesiącach pasterzowania, przez władze carskie został skazany na wygnanie w głąb Rosji i 20 lat spędził w Jarosławiu nad Wołgą. Mimo prześladowania i szykan nie zrezygnował ze swoich ideałów. Pełnił posługę wśród wygnańców i tamtejszej ludności. Poświęcał czas także pracy pisarskiej. Na otoczenie promieniował heroiczną postawą wiary i ufności w Opatrzność Bożą. Po opuszczeniu Rosji na zaproszenie hrabiny Heleny Koziebrodzkiej zamieszkał w jej dworku w wiosce Dźwiniaczce na Ukrainie i tu spędził ostatnie lata swojego życia. Dźwiniaczka była zamieszkiwana przede wszytkim przez grekokatolików. Wierni Kościoła rzymskokatolickiego stanowili niewielką jej część. Dla nich był po prostu kapłanem i ojcem. Tam pamięć o arcybiskupie zesłańcu jest do dziś żywa. Choć wiódł tutaj życie w ciszy i spokoju, to jednak oplecione było ono nadal heroicznym cierpieniem i męczeństwem. Mówił: „Póki pełnię to, co uważam za powinność, póty mam spokój wewnętrzny, chociażbym miał być od wszystkich potępiony”.
Choć zmarł w Krakowie w pałacu arcybiskupim, został pochowany w Dźwiniaczce. Zwłoki jego sprowadziła hrabina Koziebrodzka i spoczywały tutaj do 1920 r., kiedy to na polecenie Marszałka Józefa Piłsudskiego zostały przeniesione do Warszawy. Przez jego wstawiennictwo proszący otrzymywali wiele łask. Został beatyfikowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II na Krakowskich Błoniach 18 sierpnia 2002 r.
11 października br. Ojciec Święty Benedykt XVI dokona w Rzymie kanonizacji Błogosławionego Arcybiskupa, założyciela Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. Ojczyzna nasza i Rosja zyska nowego orędownika u Boga.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Msza Święta Krzyżma w Przemyślu

2024-03-28 16:37

Stanisław Gęsiorski

Błogosławieństwo oleju Krzyżma

Błogosławieństwo oleju Krzyżma

W Wielki Czwartek, 28 marca 2024 r., tradycyjnie przed południem w Bazylice Archikatedralnej sprawowana była Msza Święta Krzyżma, której przewodniczył abp Adam Szal, metropolita przemyski. Podczas Eucharystii zostały poświęcone oleje służące do sprawowania świętych namaszczeń: krzyżmo i olej chorych, a księża wobec swojego biskupa diecezjalnego odnowili przyrzeczenia kapłańskie.

Wraz z Arcybiskupem Przemyskim Eucharystię koncelebrował arcybiskup senior Józef Michalik, biskupi pomocniczy: Stanisław Jamrozek i Krzysztof Chudzio oraz licznie zgromadzeni prezbiterzy z całej archidiecezji przemyskiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję