Reklama

Polityka

Emigracja - sprawdzian wiary i patriotyzmu

Kiedyś ludzie emigrujący byli chyba przekonani, że wyjeżdżają na stałe. Zabierali więc ze sobą nie tylko walizkę ubrań, ale także garść ziemi ojczystej czy jak nasi rodacy obraz Matki Bożej Częstochowskiej. To były i są relikwie wiary i patriotyzmu

Niedziela Ogólnopolska 13/2013, str. 42-43

[ TEMATY ]

polityka

emigracja

AndYaDontStop--Foter.com-CC-BY

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dziś emigranci, szczególnie młodzi, ze względu na możliwość częstego odwiedzania Polski, wyjeżdżają na pewien czas, aby zarobić i wrócić. Zabierają ze sobą tylko telefon komórkowy, laptopa, ale pobyt niejednokrotnie przedłużają, odkładając myśl o powrocie do Ojczyzny na dalsze lata. Czy jednak zabierają ze sobą wartości, które przejęli w rodzinnym domu, środowisku czy w parafii?

Od patriotyzmu do katolicyzmu

Młodzi emigranci to często ludzie zdolni, wykształceni kosztem rodziny, którzy po ukończeniu studiów w ojczystym kraju czy przepracowaniu kilku lat w jakieś firmie nie widzą dla siebie dogodnych warunków do realizacji swoich planów życiowych. Wybierają więc wyjazd, niekiedy wbrew swojej woli, pozostawiając rodzinę, przyjaciół i parafię. Jedni pozostają sobą, inni gubią się w nowej rzeczywistości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wielu wyjeżdżając, ma już załatwione miejsce pracy. Młodzi szybko włączają się w miejscowe środowisko, pracując na odpowiedzialnych stanowiskach i rozsławiając imię Polski. Szybko znajdują też kościół, gdzie nabożeństwa odprawiane są w ojczystym języku. Uczestniczą regularnie w coniedzielnej Mszy św., angażują się w grupy parafialne i, jeśli mają już rodziny, przywożą swoje dzieci nie tylko na Mszę św., ale także na katechezę czy naukę języka polskiego. Z tych ludzi można być dumnym, to wierni Polacy, katolicy i patrioci!

Co dziesiąty Polak

Według statystyk duńskich, w Kopenhadze i okolicach mieszka od 12 do 15 tys. Polaków, a ponoć w całej Danii jest ich ok. 35 tys. W niedzielnych Mszach św. w Kopenhadze uczestniczy jednak ok. tysiąca rodaków. To 10 proc. polskiej emigracji. To mniej więcej tyle samo, co duńskich katolików. Można zapytać: Gdzie są pozostali? Czy dzień Pański na emigracji nie zobowiązuje do uczestnictwa we Mszy św. niedzielnej? Gdzie jest sumienie tych rodaków, gdzie ich wychowanie wpojone w domu rodzinnym, że wyjeżdżając za granicę, zapominają o świętowaniu dnia Pańskiego? Może kiedy mieszkali w Polsce, byli wychowywani religijnie w domu rodzinnym, uczestniczyli w coniedzielnej Mszy św., a jednak za granicą zapominają o wierze, o Bogu, o praktykach religijnych.

Reklama

Gdy pytam rodaków, czy opłacało im się wyjechać za granicę, to wielu podkreśla, że tak, oczywiście, bo polepszyła się ich sytuacja materialna, poznali wielu ciekawych ludzi, zwiedzili interesujące miejsca, zdobyli dobre wykształcenie, podszlifowali język i ubogacili się nowym doświadczeniem w spotkaniu z inną kulturą.

Chrześcijańskie korzenie

Wiara i polskie tradycje chrześcijańskie oraz wspólnota rodaków na emigracji były zawsze niezawodnym wsparciem i pomocą w zachowaniu godnej postawy w nowym środowisku. Zwracał na to uwagę papież Jan Paweł II w swoich przemówieniach podczas spotkań z Polakami na emigracji, mówiąc, że „człowiek świadomy swej tożsamości płynącej z wiary, z chrześcijańskiej kultury ojców i dziadów, zachowa swą godność, znajdzie poszanowanie w innych i będzie pełnowartościowym członkiem społeczeństwa, w którym wypadło mu żyć” (fragment przemówienia wygłoszonego w Niemczech, 16 listopada 1980 r.).

Ponieważ Prawda Objawienia dociera do człowieka w oprawie pewnej kultury, istnieje wielkie niebezpieczeństwo, że „zatracenie odziedziczonych wartości kulturowych może w konsekwencji doprowadzić do utraty wiary, zwłaszcza jeżeli nowe wartości kulturowe, które się w nowym otoczeniu przyjmuje, pozbawione są tego chrześcijańskiego charakteru, którym cechowała się kultura rodzima” (Jan Paweł II, tamże). Natomiast w krajach Beneluksu Ojciec Święty mówił do Polaków: „Im bardziej będziecie wierni Bogu, waszej tożsamości i kulturze, tym owocniejszy będzie wasz wkład nie tylko w dobro kraju i narodu, w którym tkwią wasze korzenie, ale także owocniej i skuteczniej będziecie mogli służyć dobru waszych nowych ojczyzn i społeczeństw, które współtworzycie” (Bruksela, 19 maja 1985 r.).

Reklama

Ludzie opuszczający Ojczyznę, niestety, zubożają swoje środowisko. Ci młodzi, wykształceni, inteligentni, dobrzy fachowcy, mający często duże doświadczenie naukowe czy zawodowe, kochający mężowie, kochające matki, przykładni rodzice, wielcy patrioci, często z bólem serca, ze łzami w oczach, opuszczają ukochaną rodzinę, żonę czy męża, dzieci, krewnych, sąsiadów, kolegów z pracy czy znajomych z parafii, aby udać się w nieznane, na emigrację, w poszukiwaniu chleba.

Bilans zysków i strat

Przymusowa emigracja jest przyczyną rodzinnych tragedii. Rozłąka osłabia więzi małżeńskie, rodzinne, społeczne i wyznaniowe, jest przyczyną osamotnienia rodziców, zaniedbania dzieci. Dziś głośno mówi się o eurosierotach, czyli o dzieciach, których jedno lub czasem dwoje rodziców pracuje za granicą, a one pozostają często pod opieką dziadków, krewnych czy na własną odpowiedzialność. Jaka jest więc opieka rodziców nad dziećmi? Jakie ich wychowanie?

Można postawić pytanie: Czy tak wielu zdolnych, wykształconych i szlachetnych rodaków musiało opuścić Ojczyznę i emigrować w różne strony świata, zubożając rodzinę i Ojczyznę?

Ludzie emigrują w poszukiwaniu pracy i lepszych warunków życia. Trzeba się zastanowić, czy w tych poszukiwaniach biorą też pod uwagę wyznawaną wiarę? Czy poza swoim krajem będą mogli na obczyźnie włączyć się we wspólnotę ludzi wierzących, uczestniczyć we Mszy św. niedzielnej? Czy ich dzieci będą mogły uczestniczyć w katechezie i nauce języka ojczystego? Gdzie przygotują dzieci do Pierwszej Komunii św. albo bierzmowania? A przecież wiara w Boga jest dla nas, Polaków, czymś zasadniczym!

Czy więc zrozpaczeni po utracie pracy w Ojczyźnie powinni podejmować desperacką decyzję o emigracji za wszelką cenę? Taką decyzję trzeba dobrze przemyśleć! Czy nie warto wspólnie z innymi walczyć o pracę i życie w swoim kraju? Czy w Polsce nie można godnie uprawiać ziemi? Czy nie można zakładać rodzimych firm i zakładów produkcyjnych? Polska jest bogata w różne surowce i możliwości, czy nie możemy być samowystarczalni i jeszcze eksportować? Czy to złe podejście ludzi, czy władz, które niszczą społeczeństwo polskie?

Emigracja dla każdej osoby wyjeżdżającej z Polski jest na pewno sprawdzianem swojej osobowości, wiary i patriotyzmu. Wyjazd za granicę to wielkie wyzwanie dla każdej osoby, to wielki egzamin z dojrzałości, także w wierze.

Autor jest duszpasterzem wśród Polaków w Danii.

2013-03-25 12:11

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Soboń: porozumienie ws. górnictwa jest korzystne nie tylko dla Śląska, ale dla całej UE

Będziemy przekonywać Komisję Europejską, że porozumienie ws. górnictwa jest korzystne nie tylko dla Śląska, ale dla całej UE - mówił w środę wiceminister aktywów państwowych Artur Soboń. Dodał, że alternatywą jest restrukturyzacja kopalń, która nie ma szans na uzyskanie zgody społecznej.

Soboń był pytany w Polskim Radiu 24 o wymaganą akceptację porozumienia przez Unię Europejską, ponieważ zakłada ono udzielenie pomocy publicznej. W odpowiedzi zapewniał, że Komisja Europejska będzie przekonywana, iż zawarte porozumienie jest korzystne "nie tylko dla Polski, nie tylko dla Śląska, ale w ogóle dla całej Unii Europejskiej" i "gwarantują dwa cele" związane z polityką klimatyczną UE.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas w Sosnowcu przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża

2024-03-28 23:35

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

flickr.com/episkopatnews

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

- Kościelne postępowanie w bulwersującej sprawie sprzed miesięcy dobiega końca - powiedział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej sede vacante. W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, którą odprawił w sosnowieckiej bazylice katedralnej, przeprosił wiernych za każde zgorszenie, które kiedykolwiek spowodowali księża.

- Po podjęciu ostatecznych decyzji, zostanie o nich poinformowana opinia publiczna. Także w sprawie, która w ostatnich dniach spowodowała, że diecezja sosnowiecka znalazła się na czołówkach gazet, jestem zdeterminowany, by wszystko wyjaśnić i adekwatnie zareagować. Proszę przyjąć moje zapewnienie, że nic w tej, jak i w żadnej innej gorszącej sprawie, nie jest i nie będzie zbagatelizowane - powiedział.

CZYTAJ DALEJ

Świdnica. Znakomite wieści dla świdnickiej katedry

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

Świdnica

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

dotacje na zabytki

Beata Moskal-Słaniewska Prezydent Świdnicy

Proboszcz katedry podczas oprowadzania gości po katedrze

Proboszcz katedry podczas oprowadzania gości po katedrze

Stolicę diecezji odwiedziła Joanna Scheuring-Wielgus, wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przywożąc ze sobą znakomite wieści dla miasta i jego dziedzictwa kulturowego.

Podczas spotkania w czwartek 28 marca ogłoszono, że katedra świdnicka, jeden z najcenniejszych zabytków Dolnego Śląska otrzyma wsparcie finansowe z corocznego programu ministerstwa. Informację przekazała w mediach społecznościowych Prezydent Świdnicy. - Z corocznego programu prowadzonego przez ministerstwo, wśród projektów zakwalifikowanych do dofinansowania, jest świdnicka katedra! Moja ulubiona figura św. Floriana, patrona strażaków, nareszcie zostanie odnowiona – napisała Beata Moskal-Słaniewska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję