Watykan: papież przesłał kondolencje po śmierci zwierzchnika albańskiego prawosławia
„Modlę się, aby dzięki miłosierdziu Boga Ojca Wszechmogącego, zmarły prawosławny arcybiskup Tirany, Anastazy mógł na wieki wychwalać Trójcę Świętą, wraz ze wszystkimi wyznawcami wiary i pasterzami, którzy głosili słowo zbawienia narodom wszędzie i w każdym czasie” - czytamy w papieskim przesłaniu skierowanym na ręce tymczasowo zarządzającego tym Kościołem metropolity Korça, Jana.
Franciszek zapewnia biskupów, duchowieństwo i wiernych Albańskiego Kościoła Prawosławnego o swoich modlitwach za zmarłego. Przypomina, że jego posługa pomogła ludziom na nowo odkryć bogactwo i piękno wiary po latach narzuconego przez państwo ateizmu i prześladowaniach. Wyznaje, że z radością wspomina swe spotkanie ze zwierzchnikiem albańskiego prawosławia podczas swej pierwszej podróży zagranicznej, właśnie do Albanii.
Ojciec Święty przypomniał, że arcybiskup Anastazy posługiwał w Grecji, Afryce i Albanii. „Przyjmując odpowiedzialność za kierowanie Kościołem prawosławnym w Albanii, pragnął głęboko wejść w serca tych, którzy zostali mu powierzeni, zwłaszcza w ich tradycje i tożsamość, nigdy nie tracąc komunii z innymi Kościołami prawosławnymi. Jednocześnie chętnie angażował się w dialog i promował pokojowe współistnienie z innymi Kościołami i religiami. Kiedy po raz pierwszy przybył do Albanii, niektórzy księża powitali go wielkanocnym pozdrowieniem w języku greckim: «Christos anesti!». Odpowiedział po albańsku, manifestując gorące pragnienie życia ze swoim ludem i dawania świadectwa o miłości Boga, która przezwycięża wszelkie mroki i ucisk, pośród tych, którzy bardzo cierpieli. Teraz, gdy jego ziemskie życie dobiegło końca, modlę się, aby dzięki miłosierdziu Boga Ojca Wszechmogącego, Jego Eminencja mógł wiecznie wychwalać Trójcę Świętą, wraz ze wszystkimi wyznawcami wiary i pasterzami, którzy głosili słowo zbawienia narodom wszędzie i w każdym czasie” - czytamy w papieskim przesłaniu.
2 listopada br., w przeddzień wizyty prezydenta Ukrainy Petra Poroszenki na Fanarze (rezydencja patriarchy ekumenicznego w Konstantynopolu), której rezultatem było podpisanie umowy między Ukrainą a Patriarchatem Ekumenicznym, arcybiskup Hiob (Hecza), przedstawiciel Patriarchatu przy Światowej Radzie Kościołów, w wywiadzie udzielonym BBC przedstawił „mapę drogową”, procesu nadania autokefalii. Jej pierwszym etapem będzie zwołanie przez patriarchę ekumenicznego Bartłomieja, a nie przez żaden z ukraińskich czynników hierarchicznych, zjednoczeniowego Soboru Kościoła Prawosławnego na Ukrainie.
Zadaniem tego Soboru będzie stworzenie Kościoła o nazwie „Kościół Prawosławny na Ukrainie” i wybór jego zwierzchnika. Wybranemu przez Sobór zwierzchnikowi patriarcha konstantynopolski udzieli Tomosu o autokefalii. Kościół na Ukrainie, otrzymawszy Tomos stanie się jedynym kanonicznym Kościołem prawosławnym w tym kraju. Synod Kościoła Konstantynopolitańskiego, swoją decyzją z 11 października 2018 r. unieważnił bowiem synodalny akt z roku 1686, przekazujący tymczasowo opiekę nad prawosławną metropolią kijowską Patriarchatowi Moskiewskiemu.
W każdej historii narodowej przychodzi taki moment, w którym trzeba spytać: co by zostało z państwa, gdyby nie garstka ludzi, którzy uparcie stoją tam, gdzie powinien stać mur? I czy mur w ogóle jeszcze by istniał? W Polsce takim murem bywała często kobieta – mądra, nieugięta, kierująca się nie kalkulacją, ale sumieniem. Kobieta, która swoje życie złożyła na ołtarzu wspólnoty, choć inni chętnie widzieli w niej jedynie wygodny cel do bicia. Prof. Krystyna Pawłowicz jest jedną z tych postaci: jedna przeciw wielu, spokojne „nie” tam, gdzie większość wolała udawać, że nic się nie dzieje.
W czasach, gdy siła instytucji była podgryzana w białych rękawiczkach przez europejskie centra nacisku, ona powtarzała jedno: polska konstytucja nie jest ozdobą, lecz granicą. Gdy inni w milczeniu przyjmowali coraz odważniejsze próby podporządkowywania polskich instytucji unijnemu „centrum decyzyjnemu”, ona wskazywała na pozatraktatowe ideologie, które wpychano do europejskiego obiegu niczym niechciane domknięcie systemu – bez pytania, bez zgody, bez wzajemności. Za to wszystko zapłaciła cenę, której nikt nie powinien płacić za obronę fundamentów własnego państwa.
Prokuratura wyjaśnia okoliczności śmierci 10-latki z Gródka (Podlaskie). Pierwsze ustalenia wskazują, że upadła ona w szkole, uderzając głową o podłogę, ale nie została wezwana do niej pomoc medyczna, o wypadku nie powiadomiono też jej rodziców. Dziewczynka zmarła w domu, we śnie.
Śledztwo w tej sprawie wszczęła Prokuratura Rejonowa w Białymstoku. Dotyczy ono podejrzeń narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia 10-letniej uczennicy przez osobę, na której ciążył obowiązek sprawowania nad nią opieki i nieumyślnego spowodowania śmierci tej dziewczynki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
