Przez łzy nie widać świata
w jego naturalnej postaci.
Dlaczego płaczesz Mario?
Dlaczego twój wzrok traci
to, co jest najważniejsze?
Dostrzegasz Aniołów,
dostrzegasz chusty w jaskini grobowej,
dostrzegasz kwiaty
muskane zorzą poranka,
ciężkie od rosy,
drżące z niecierpliwości oczekiwania.
Spójrz za siebie!
Tam jest Tajemnica
Przedmiot twego czekania.
Spojrzała posłuszna
wezwaniu duszy.
Harfa radości
zagrała w niej dźwięczne fortissimo,
gdy Pan powiedział: Mario!
gdy jej Imię wymówił z miłością
jakiej nikt nie jest pojąć w stanie.
I odpowiedziała miłością na miłość.
Mistrzu!
To okrzyk radości,
to okrzyk miłości,
to uniesienie serca
co potrafi kochać
do ostatniego tchnienia,
do wieczności.
Z radością przelewającą się w duszy
jak wzburzona sztormem fala morska
poszła do miasta.
Kołatanie do serc apostołów -
Otwórzcie, nie bójcie się,
otwórzcie swoje serca.
Pana widziałam żywego.
Radujmy się.
Alleluja.
Pomóż w rozwoju naszego portalu